Yeni okul,yeni hayat

2K 43 12
                                    

 Her zamanki gibi şu lanet zilin lanet sesiyle kalkmış bulunuyorum.Hemen yataktan çıkıp sürün sürüne banyoya gittim.Kısa bir duş alıp giyindim ve en önemlisi gözüme rimel çekip en sevdiğim bilekliklerimi taktım.He bu arada benim adım Ally.Aşağı indim ve babamın yanağına sulu bi öpücük bıraktım.Aslında o benim öz babam değil çünkü ikisi de beni bebekken çocuk esirgeme kurumuna bırakmışlar ve bu yüzden onlardan nefret ediyorum.Sonra beni James ve Maria adındaki(şuanki ailem yani)iki kişi almış.Birbirlerini çok seviyorlarmış ve çocukları olmuyormuş,bu yüzden beni evlatlık edinmişler.Ama birkaç yıl sonra annem vefat etmiş.Ne olduğunu babama sorup duruyorum ama her seferinde kaçıp duruyor ya da konuyu değiştiriyor.Ben de artık pek sorgulamıyorım ama yakında bunuda öğrenirim nasıl olsa.Babam:'Ally,hey kime diyorum ben!'Ben:'Pardon baba dalmışım da sen ne diyodun?'Babam:'Diyorum ki bugün şu liseye kaydını yaptırsak mı?'Ben:'Bugün yaptırmak zorunda mıyız?ben Selly'le buluşucam ama'deyip en şirin bakışımı yaptım ve sonunda babamı ikna edebildim.Kendisi gidecekmiş okul kaydını yaptırmaya.Aslında zaten bu bir bahaneydi,okula gitmeyi sevmediğim için kayıt yaptırmaya da pek gitmem.Neyse Selly'le konuşup bi cafede buluşmaya karar verdik.Hem beni tanıştıracağı bir arkadaşı da varmış.Hemen bi kot pantolon üstüne bi bluz giyip saçımı hafif dalgalandırdım ve sadece rimel çektim.Makyajı pek sevmem,bazı kızlar ne kadar makyaj yapmayı seviyolarsa ben o kadar bileklik takmayı seviyorum neyse hemen evden çıktım.Yolda yürüken izleniyomuş hisine kapıldım.Bu tam 1 haftadır böyle ve ben artık pek takmıyorum,ben böyle düşünürken cafeye vardım.Selly'i gördüm ve yanına gittim yanında tanımadığım bi kız vardı.S:'Merhaba Ally bak bu seni tanıştırıcam dediğim arkadaşım.Selly bu Catherine,Catherine bu Selly.A:'Tanıştığıma memnun oldum Cath'dedim ve elini sıktım.O da gülümsed çok iyi anlaştık ve alışveriş yapmaya gittik.Aslında buraya yeni taşınmışlar ve bizimle aynı okula gidiyomuş.Bi süre sonra onlardan ayrıldım ve yolda yürümeye başladım,yürüken bişeye takıldım ve yere yapıştım.Zar zor ayağı kalktım,'hadi ama niye hiçkimse yardımseverlik yapmıyor!!'diye bağırdım o arada gözüme bişey takıldı.Çok eski görünen kırmızı,kalın ve kesinlikle baya ağır bi kitaptı!!Bunu kim bıraktı diye arkamı döndüğümde ortlaıkta hiçkimse yoktu.Bu da neydi böyle!!!!

Ve arkadaşlar bu benim ilk hikayem.Nasıl bulduğunuz hakkında yorum atarsanız sevinirim.İyi ve kötü eleştirilere açığım.Vote yapmayı unutmayın please:)

Okuyan herkese buradan Thanks!!Yeni bölümde görüşmek üzere...

Ejderin RuhuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin