Yıldızların Altında | Askıda

Ep-2

~Keyifli Okumalar~

Bahar

   Patron bozuntusu olacak sarışının odasından çıktıktan sonra Hamit amcanın daha önce gösterdiği masama gittim. Odam koridorun sağında cam bir bölme ile ayrılmıştı. Biraz etrafı inceledikten sonra masama geçtiğimde Yavuz Bey'in odası ile odamı ayıran sadece bir camdı. 

   Bu sapık beni dikizler buradan şimdi. İçeriye baktığımda Yavuz Bey, Bora ile konuşuyordu. Aslında bu adam bana o kadar çok tanıdık geliyor ki. Nereden gördüm acaba? Kokusu çok tanıdıktı. Yüzünü uzaktan inceledim bir süre. Çoğu kadını bir bakışı ile etkileyebilirdi. Ama yaşadıklarımdan sonra bir daha asla demiştim aşka.

   Gözlerim mavi gözleri ile buluşunca arsızca göz kırptı. Afferin Bahar! O ukala şimdi onu gözetliyorsun sanacak. Hızla yerimden kalkıp perdeyi çekerken son gördüğüm arsızca sırıtmasıydı.

"Arsız herif!"

"Kimmiş o arsız?"

   Arkamda duyduğum ince ve tatlı sesle hızla döndüğümde Özge kapı pervazına yaslanmış gülümseyerek bana bakıyordu. Hızla yanına gidip hemen doladım kollarımı. Nasıl da özlemişim ya. İstanbul'a geldiğimizde Özge İngiltere'deydi. Onu en son bir kaç ay önce Ankara'da görmüştüm.

"Canım ya çok özlemişim." Sımsıkı sarılıp ayrıldıktan sonra masamın karşısındaki koltuklara oturduk.

"Ben de ya. Söyle bakalım arsız kim?"

"Kim olacak patronum. Yavuz Karasu."

"Yavuz abi mi? İlk görüşte anladın mı çapkın olduğunu?"

"Sen tanıyor musun Yavuz Bey'i?"

"Ee biliyorsun abimin en yakın arkadaşlarından. Abim üniversiteye başladığı yıl tanıştık. Neredeyse on yıl oluyor."

"Yavuz Bey de mi bizim okuldan mezun?"

"Hı hı. Şeyle aynı sınıftaydı. Cenk ile." Son ismi sessizce söylemişti. Onun ismini duymayalı o kadar zaman olmuştu ki. Benim yüzümdeki bulutları gören Özge gülümseyip,

"Aman eskiyi boşver. Bizim ballı lokum ne yapıyor? Bugün okulunun ilk günü idi dimi?" dedi.

"Sorma.  İki saat delirtti beni gitmeyeceğim diye. Okulun kapısında da bacaklarıma yapıştı. Allahtan Burak akşama pizza sözü verdi de girdi okula." 

"Onu da çok özledim ya."

"Ee bu akşam gel bize. Pizza partisi yaparız."

"Çok güzel olur valla. Abimden izin alayım gelirim."

"Az önce Yavuz beyin odada bil bakalım kimi gördüm?" Benim sorumla Özge sıcak çikolataya benzeyen gözlerini kocaman aralayıp bana baktı.

"Kimi?"

"Bora Alsancak." Yıllardır sevdiği adamın adını duyması ile yanakları kızarırken gözlerini kaçırdı hızla. Heyecandan elleri titremeye başlamıştı. Ah canım arkadaşım.. Yıllardır o kadar masumca seviyordu ki Bora'yı. Bir türlü cesaret edip açılamamıştı.

"Ne yapayım gördüysen Bora'yı?" Gözleri hala başka yerdeyken önüne düşen sarı tutamları kulağını arkasına itti.

"Yeme beni Özge. Kaç yıldır aşıksın Bora'ya. Öyle unuttum ben diyince geçmez. Ben bilirim."

"Ama olmaz Bahar. O... O abimin en yakın arkadaşı. Ve beni de kızkardeşi gibi görüyor." Kahverengi gözleri kederden bulutlanmıştı. Sağ elini sıkıca tuttum. Güven verici bir şekilde elini okşarken bir yandan da gülümsüyordum.