Ep-6

1.4K 98 98
                                    


Bu bölümü bu hikayeyi çok seven sonsuzyavbah_ ithaf etmek istiyorum.

Keyifli Okumalar

Yazar

Gecenin sonsuz sessizliğini bölen tek şey iki gencin hızlı kalp atışları idi. Bahar, şaşkınlıkla karşısında gece karanlığında parlayan mavi gözlere dalarken, Yavuz kalbinin neden bu kadar hızlı attığını, yaşadığı hislerin ne anlama gelmiş olduğunun verdiği özgürlükle, kollarındaki kadına bakıyordu.

Artık kendine itiraf etmişti. Kollarındaki bu kadını seviyordu. Hem de daha önce hiç bir kadına duymadığı bir sevgi ile. Elini usulca kadının ince belinden çekip yüzünün önüne gelmiş ince tutama getirdi. Kısa, siyah saçları parmağının arasına alıp kadının kulağının arkasına koyarken, Bahar hızlanan kalbinin artık göğüs kafesini zorlamaya başladığını hissediyordu.

Adamın sıcak nefesi, şaşkınlıkla aralanmış dudaklarının arasından içeriye girerken yüzü yanmaya, yanakları kızarmaya başlamıştı. Nefesi hızlandıkça içinde bir yerlerde uzun zamandır hissetmediği duygular uyanıyordu.

"Anne?"

Ege'nin uyku mahmurluğunda çıkan ince sesi ile iki genç hemen ayrılırken Bahar hızla ayağa kalktı.

"Bebeğim sen daha uyumadın mı?" diye Bahar kalkıp Ege'nin yanına gitti. Minik çocuğu kucağına alırken Yavuz da kalkıp yanlarına gitmişti.

"Güm diye biy ses geldi. Koyktum uyandım." dedi minik çocuk gözlerini ovuşturarak.

"Senin bu sakar annen bardakları düşürdü aslanım. Hadi biz seninle uyuyalım." diye Yavuz, Ege'yi Bahar'ın kucağından aldı. İkili odadan çıkarken Bahar da onları takip ediyordu.

"Aa nerem sakar benim be? Dengemi kaybettim."

"Ee sakarsın işte."

"Anne şakaylık yapmışşın işte. Kabul et."

"Bak bak anneye neler diyor? Hep senden öğreniyor bunları."

"Kimi örnek alacağını iyi biliyor. Aslanım sen büyü ben sana daha neler öğreteceğim." dedi Yavuz. Ege'yi yatağına bırakıp yorganın altına sokarken Bahar da kollarını önünde çaprazlamış karşısındaki iki adama bakıyordu.

"Adamlarım benim." diye bir ses duyduğunda afalladı. "Uzaklarda arama. Benim ben her daim doğruları söyleyen iç sesin."

"Bu sefer doğruları söylemedin ama. Ege tamamda Yavuz nereden benim adamım oluyormuş?" dedi Bahar içinden.

"Ee sen daha geçen içinden keşke Yavuz, Ege'nin babası olsa dememiş miydin? Ee Ege'nin babası olunca seninde kocan olur. Böylece senin olur işte."

"Ben onu öylesine söyledim."

"Sen yine de kaçırma bak bu sarışını. Baksana masmavi gözler, dudaklar desen tam öpülesi. Kaslarına hiç girmiyorum sabaha kadar duramam. Heyt be analar neler doğuruyor?"

"Sen Yavuz'a mı sulanıyorsun?"

"Sen Yavuz'u mu kıskanıyorsun?"

"Yavuz abi bana masal anlatsana."

Ege'nin sesi ile Bahar iç sesi ile uğraşmayı bırakıp onlara döndü. Zaten ne cevap verecekti ki? İç sesi olmasına rağmen duydukları onu kızdırmamış mıydı?

"Ben pek masal bilmem ama küçükken Su ablana bir tane anlatıyordum. Onu anlatabilirim."

"Anlat fütfen."

Yıldızların Altında | AskıdaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin