Yıldızların Altında | Askıda

Ep-5

~Keyifli Okumalar~

Fikret Kızılok - Farketmeden

Yazar

Bahar ve Yavuz korku ile yerinden kalkarken, Bora ne olduğunu anlamamış onlara bakıyordu.

"Ne demek Ege benim yanımda değildi?" dedi Yavuz bir anda oturduğu yerden fırlayarak.

"Benim yanıma gelmedi. Gelse niye yoktu diyeyim?" dedi Bora.

"İyide senin yanına gelmek için çıktı odadan." dedi Bahar endişe ile.

"Vallahi gelmedi. Belki gelirken bizimkilerden birini görmüştür. Bir bakalım." deyip Bora odadan çıkarken Bahar ve Yavuz da hızla onu takip ettiler. Koridora çıktıklarında etrafa baksalar da Ege görünürde yoktu. Bahar telaşla etrafa bakarken Yavuz, Bora'nın asistanının yanına gitti.

"Burcu, Ege'yi gördün mü?"

"Bahar'ın oğlunu mu? Görmedim Yavuz Bey."

"Nereye gider bu çocuk?" dedi Bahar. Bir an Ege'nin bir şey almak için odasına gitmiş olabileceği aklına gelince oraya doğru koştu. Odanın içine baktığında orada da bulamayınca iyice telâşlandı genç kadın. Gözleri dolmaya başlarken kalbi korkudan çok hızlı atıyordu.

"Bahar sakin ol. Buralardadır." dedi Bora genç kadını sakinleştirmek için.

"Nerede Bora? Ege habersiz bir yere gitmez ki!"

"Tamam ben güvenliği arayacağım. Kameralara baksınlar. Binadan ayrılamaz ya." dedi Bora. O yanlarından ayrılırken Yavuz ve Bahar korku ile katı arıyorlardı. Bütün odalara tek tek baksalar da bir türlü bulamamışlardı küçük çocuğu.

"Yavuz, Ege nerede? Oğlum nerede?" dedi Bahar ağlamaklı bir sesle. Artık iyice korkuya kapılmış dolu olan gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı. Yavuz sakin olmaya çalışarak genç kadının yanına gitti. Ellerini Bahar'ın ince kollarına koyup aşağı yukarı hareket ettirerek,

"Merak etme bulucağız Ege'mizi. Sakin ol. Bir yere dalmıştır." dedi.

"Bulacağız dimi?" dedi Bahar adamın gözlerinin en içine bakarak. Yavuz, baş parmağı ile kadının gözünün yaşını alıp güven verici bir şekilde gülümsedi.

"Bulacağız tabi. Hem kaybolalı saat bile olmadı. Korkma sen. Şirketten ayrılmamıştır."

"Güvenliğe sordum. Çıkmamış." dedi Bora. Yanında da Özge vardı.

"Bahar ne oldu?"

"Ege yok."

💫

Yavuz

Bir saat geçmişti Ege'nin kaybolmasının üzerinden. Bahar artık iyice ümidini kaybetmişken Özge ve Begüm onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Bense korku içinde onu gören birilerini arıyordum. Karşımdaki güvenlik görevlisi de olumsuz cevap verince sinirle masaya vurdum.

"Ne demek görmedik? Sizin işiniz bu değil mi? Ufacık bir çocuğu nasıl görmezsiniz?" diye bağırdığımda yanımda biri kolumu tuttu.

"Amcaoğlu sakin ol. Buralardadır nereye gidecek? Bulurlar şimdi." dedi Ateş.

"Bir saat oldu Ateş. Nereye gidecek küçücük çocuk?"

Kapı açıldığında umutla baktım. Bora, Mücahit ve Burak girdiler. Yüzlerinin asık oluşundan onu bulamadıkları anlaşılıyordu. Yumruklarımı masaya vururken korku içimi daha da kapladı. Odadaki tek ses Bahar'ın ağlamasıydı. Ve onun gözlerinden düşen tek damla yaş benim canımı çok acıtıyordu.