CO-EXIST

CO-EXIST 7

ဂ်ယ္ဂ်ဴ ဒိုကျပန္လာၿပီးတာႏွင့္...
ေနာက္လအတြက္ ထိုင္ေစာင့္ေနရသည္။
ေပါက္စေလးနဲ႔လည္း...သူ႔႐ွာမွေတြ႔ရမယ့္
အေနအထားမ်ိဴ းနဲ႔မို႔ မေတြ႔ျဖစ္...။

*ေစာင့္ေနပါေပါက္စ...ေနာက္တစ္ပတ္ၿပီး
တာနဲ႔ ကို မင္းေ႐ွ႕ေရာက္ေအာင္လာမွာ...*

.............................................................

December. 1. 2018,
At Grand Lotus Hotel....

"This is the sample...you can
check the taste..."
(ဒါက နမူနာပါ...အရသာစမ္းၾကည့္လို႔ရပါ
တယ္...)

Taeyong Case အနက္ေရာင္ေလးကို
တစ္ဖက္ကမိန္းမဆီ တြန္းပို႔လိုက္သည္...။

"Hmm...Tom..Check it...by the
way...Tae-san is handsome....
like Mr.Kiyuno..."
(ဟင္း...စစ္ျကည့္လိုက္ပါဦး Tom..ဒါနဲ႔
Mr.Kiyuno လိုပဲ Tae-san က ခန္႔ညား
တဲ့ေကာင္ေလးပဲ...)

တစ္ဖက္က ဆံပင္အနီေရာင္နဲ႔မိန္းမက
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာအသံျဖင့္ေျပာလာသည္...။
Taeyong တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ၿပီး

"He's my Step-dad...so where's
the money..."
(သူကကြၽန္ေတာ့္ ပေထြးပါ...ဒီေတာ့...
ပိုက္ဆံဘယ္မွာလဲ)

"Oh don't be too rush...Tom...give
it...Here you are..."
(အို...မေလာပါနဲ႔႐ွင္...Tom ေပးလိုက္
...ဒီမွာပါ႐ွင့္...)

Taeyong သူ႔ေ႐ွ႕က ေသတၱာအနက္ေရာင္
ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး အသင့္ပါလာေသာ UV stick ကိုဖြင့္ကာ ေသတၱာအတြင္းထဲက
ပိုက္ဆံတစ္ရြက္ကို ယူစစ္ၿပီး မီး႐ိႉ႕လိုက္သည္...။

အနက္ေရာင္ေျပာင္းၿပီးေလာင္ကြၽမ္းသြား
ေသာပိုက္ဆံကိုျမင္မွသာ ျပံဳး၍

"We've had a great time...hope
we can join next time..."
(တကယ့္အခ်ိန္ေကာင္းကိုဆံုခဲ့ရပါတယ္...
ေနာက္လဲဆက္သြယ္ႏိုင္မယ္လို႔ေမ်ွာ္လင့္
ပါတယ္...)

လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ကာေနရာမွထလာခဲ့
သည္...။ Kilo ကို ပိုက္ဆံေသတၱာေပးၿပီး
သြားပို႔ခိုင္းလိုက္ကာ...အေဆာင္ကို Taxi
ငွါးၿပီးခ်က္ခ်င္းျပန္ရသည္...
ရန္သူလား မိတ္ေဆြလား မသဲကြဲတဲ့သူ၏
နယ္ေျမတြင္ အားနည္းခ်က္ကိုျပလို႔မျဖစ္
တာမို႔....

ရင္ဘတ္ထဲမွပ်ိဴ ႕တက္လာေသာ ဟင္း
အရသာေတြကိုႀကိတ္မွိတ္ကာ...အေဆာင္
ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚမွဆင္းၿပီးတာႏွင့္
အုတ္ခံုေဘးမွာ ဒူးေထာက္က်သြားသည္...။