"Lucas-cas...My Man ေလး....
Oppa ျပန္လာၿပီ..."
Minhyung အခန္းထဲဝင္ေတာ့ သူ႔ကို
ကုတင္ေပၚကေနေစြၾကည့္ေနေသာ
Lucas....
"အဟဲဟဲ...ဒီမွာေတာ့ပုကီ..."
ကုတင္ေပၚကေနသူ႔ကို ၾကည့္ေနရင္းမွ
ဝုန္းခနဲထေျပးလာတာမို႔ လန္႔သြား
ရသည္....။
"ဒါ ဘယ္သူ႔အက်ႌႀကီးလဲ...Minhyung..."
Minhyung သူ႔ကိုယ္သူျပန္ၾကည့္ေတာ့
OMG!...Taeyong hyung အက်ႌႀကီး....
ျပန္ေပးဖို႔ေမ့သြားတာ...။
"ဟို...Taeyong hyung ဟာ...."
"ဘာ!!"
Minhyung လက္ထဲက ေတာ့ပုကီ
အထုပ္ကေလးလြတ္က်မတတ္ျဖစ္သြားရ
သည္။
"ဟာ...လန္႔လိုက္တာကြာ...ဘာလို႔ထေအာ္
တာလဲ..."
"မင္းတို႔ ၂ ေယာက္တြဲေနၾကတာလား...."
Lucas သူ႔ကို မယံုသကၤာအၾကည့္ျဖင့္
ေမးလာသည္....
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ...ငါမိန္းကေလးရည္းစား
မထားဖူးတာမွန္ေပမဲ့ ေယာက်္ားေလး
တစ္ေယာက္ကိုတြဲစရာလား....."
"ဒါဆို ဘာလို႔ သူ႔အက်ႌဝတ္လာရတာလဲ..."
Minhyung မီးေတာက္မတတ္မ်က္လံုး
ျဖင့္ Lucas ကိုၾကည့္လိုက္ကာ....
"သူဝတ္ေပးတာ...ေအးေနလို႔ဆိုၿပီး....
အဲ့ဒါနဲ႔ပဲတြဲေနတယ္ျဖစ္ရလား...မင္းကြာ.."
"Sorry My Man...ဒါေပမဲ့...ငါေသခ်ာ
တယ္ သူမင္းကိုစိတ္ဝင္စားေနတာ...."
Minhyung ေတာ့ပုကီထုပ္ကိုသာ
ပန္းကန္ထဲထည့္ စားပြဲေလးခင္းၿပီး
"စဥ္းစားေလ အဲ့ဦးေႏွာက္ႀကီးနဲ႔...
အခ်င္းခ်င္း...အတူတူေတြကို ဘာကိစၥနဲ႔
ငါ့ကိုသူကစိတ္ဝင္စားမွာလဲ..."
"ဘယ္သိမလဲ...ငါကေတာ့ သူမင္းကိုႀကိဳက္
ေနတယ္ထင္တာပဲ...အဲ့မ်က္လံုးအၾကည့္
ေတြကို ငါျမင္ေနရတယ္...."
မ်က္လံုးကိုေမွးက်ဥ္းၿပီး စဥ္းစဥ္းစားစား
ေျပာေနပံုက နားဘန္က်င္းပစ္ခ်င္စရာ
"စားစား...ေတာ့ပုကီသာကုန္ေအာင္စား....
ငါနဲ႔မေတြ႔ရတာနဲ႔တင္ အေတြးအေခၚေတြ
မမွန္ေတာ့ဘူး...."
"ေအးပါ...ေနာက္မွ Lucas ေရ...ငါတို႔
တြဲေနၿပီဆိုတဲ့စကားေတာ့လာမေျပာနဲ႔..."
YOU ARE READING
CO-EXIST
Fanfictionကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက...ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ အနားေရာက္ေအာင္သြားသြား...ကိုယ့္ကို အျမဲ...ျငင္းဆန္ခံရတဲ့ခံစားခ်က္ကို နားလည္လား...။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက....အမ်ိဴ းမ်ိဴ းေသာ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္...ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္နဲ႔မတူညီႏိုင္တဲ့အခါ...အဲ့လူကို အေဝးမွာပဲထားဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့...
