"ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ့္ကိုမသတ္ပါနဲ႔...."
Taeyong သူ႔ကို မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲမွ
ေတာင္းပန္ေနေသာေကာင္ေလးကို ေတြ႔ၿပီး ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးစုတ္ျပတ္သတ္ သြားတဲ့
အထိ ခံစားရသည္...။
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ေကာင္ေလးကို
ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ေပြ႔ပိုက္မိေတာ့....
"မထိပါနဲ႔...မထိပါနဲ႔...ေတာင္းပန္ပါတယ္....
ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖမ္းမသြားပါနဲ႔...."
Taeyong ရင္ဝကိုေဆာင့္ကန္ခံလိုက္ရ
သလို ခံစားရသည္...။
ကေလးရယ္....
"မဟုတ္ဘူး...Minhyung...ကို...ကို႐ွင္းျပမယ္...."
သူ႔စကားကိုမၾကားခ်င္ဟန္ နားကိုပိတ္ထား
ကာ ေခါင္းတြင္တြင္ခါရမ္းေနေသာ ကေလး
"Minhyung...ကို႐ွင္းျပပါ့မယ္...ကိုက..."
သူ႔စကားမွမဆံုးေသး ဝုန္းခနဲထကာထြက္
ေျပးသြားေသာ ကေလးငယ္....
"Minhyung!!...ကေလး!!..ခဏေနဦး..."
Taeyong ေျပးလိုက္ရင္း ေအာ္ေခၚေနမိ
သည္...ေခ်ာ္လဲရင္အနာတရျဖစ္ဦးမယ္....
လိုက္ေနရင္းမွ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ
ေပ်ာက္သြားသည့္ကေလးငယ္...
"Kilo ႐ွာစမ္းကြာ...ဘယ္ေရာက္သြားလဲ
မသိဘူး...ဒုကၡပါပဲကြာ..."
ကေလးေရ...ကိုေတာ့႐ူးေတာ့မွာပဲ
"Taeyong...ဟိုမွာ...လမ္းၾကားထဲမွာ..."
ငိုရင္းေျပးေနသည့္ ကေလးငယ္ေနာက္
ေျပးလိုက္ရတာ သိပ္မၾကာလိုက္...
ခဏေလးႏွင့္မီသြားသည္...
"ကေလး!!!"
Taeyong မွီသည္ႏွင့္ ရင္ခြင္ထဲသို႔
တင္းတင္းဆြဲကာဖက္ထားမိသည္...
"လႊတ္...ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပး...."
"ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္...ကို႔အမွားပါ...
ကိုက ကေလးကို အဲ့လုိလုပ္ရက္ပါ့မလား..
ကိုက...ကိုက...ဒါမလုပ္မျဖစ္မို႔ပါ...ကို...
႐ွင္းျပႏိုင္ပါတယ္...ကို႐ွင္းျပပါ့မယ္..."
တင္းတင္းဖက္ထားရင္း တရစပ္ ေျပာေတာ့
မွ ရင္ခြင္မွာမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ငိုေသာ
ကေလးငယ္...
"ဘာလို႔လဲ...ဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္ရတာလဲ...
ကြၽန္ေတာ္သိတဲ့ LeeTaeyongမဟုတ္ဘူး
မလား...Taeyong hyung က အဲ့လို...
အဲ့လိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး..."
ВЫ ЧИТАЕТЕ
CO-EXIST
Фанфикကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက...ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ အနားေရာက္ေအာင္သြားသြား...ကိုယ့္ကို အျမဲ...ျငင္းဆန္ခံရတဲ့ခံစားခ်က္ကို နားလည္လား...။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက....အမ်ိဴ းမ်ိဴ းေသာ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္...ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္နဲ႔မတူညီႏိုင္တဲ့အခါ...အဲ့လူကို အေဝးမွာပဲထားဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့...
