Minhyung အိပ္ယာႏိုးေတာ့ Lucas
ကအက်ႌေတာင္လဲၿပီးၿပီ....
"ဘယ္ႏွစ္နာရီလဲ..."
"မေန႔ညကဘယ္အခ်ိန္မွျပန္လာတာလဲ"
Minhyung ေမးတာမေျဖပဲ ေမးခြန္းျပန္
ထုတ္လာေသာ Lucas...
"အာ...အင္း...ငါနည္းနည္းေနာက္က်သြား
တယ္..."
Minhyung မေန႔ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြ
က ေခါင္းထဲ အစီအရီ ျပန္ေပၚလာတာမို႔
မ်က္ႏွာနည္းနည္းပူသြားရသည္...။
"မနက္ ၁နာရီက နည္းနည္းေနာက္က်တာ
လား...မင္းမေန႔ညက ဘယ္ဝင္ေနလို႔လဲ.."
Lucas သာသိရင္ သူ႔ကိုသတ္မလားမသိ..
ေနပါဦး...သူကဘာမဟုတ္တာလုပ္လို႔လဲ...
အဲ့ဒါက မေတာ္တဆနမ္းမိ...မဟုတ္ဘူး
နမ္းတာမွမဟုတ္တာ...ဘာလို႔ဒီဘာမဟုတ္
တဲ့ဟာကိုပဲေခါင္းထဲထည့္ေနရတာလဲ..
"Yrrr ဘယ္ဝင္ေနလဲေမးတာ အဲ့ေလာက္
စဥ္းစားစရာလိုလို႔လား..."
Minhyung အေတြးႏြံထဲနစ္ေနရာမွ
Lucas ေအာ္သံေၾကာင့္လန္႔သြားၿပီး....
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး..နမ္းတာလဲမဟုတ္ဘူး"
သြားၿပီ! Minhyung အိပ္ယာေတြေကာက္
သိမ္းခ်င္ဟန္ေဆာင္လိုက္သည္....။
"ဘာကိုနမ္းတာလဲ...My Man မင္း ထူးဆန္းေနတယ္ေနာ္..."
"႐ုပ္႐ွင္!...အဲ့ဒီ ဘာမွမဟုတ္ဘူး၊ နမ္းတာလဲမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ ႐ုပ္႐ွင္ကို
ဆိုင္ကလူေတြနဲ႔ထိုင္ၾကည့္ေနလို႔ၾကာသြား
တာ..."
သူ႔အေျပာကို Lucas က အခုမွသေဘာ
ေပါက္သြားဟန္ျဖင္....
"Ohhh ႐ုပ္႐ွင္...ၾကည့္ေနတာလား...
မသိပါဘူး...ငါကမင္းဘယ္သူ႔ကိုမ်ားနမ္းခဲ့
လို႔လဲလို႔...."
"မနမ္းပါဘူးဆိုေန!! အဲ့ဒါ...ငါေျပာခ်င္တာ
က...႐ုပ္႐ွင္ထဲမွာ နမ္းတဲ့အခန္းမပါဘူးလို႔"
Minhyung မဆီမဆိုင္ အျပစ္လုပ္ထား
သလို ခံစားမိတာမို႔...
"ဒါနဲ႔ မနက္ေစာေစာစီးစီးကို နမ္းတဲ့ကိစၥႀကီး
ငါ့ကိုဘာလို႔လာေျပာေနရတာလဲ..."
Lucas က သူ႔ကို တအံ႔တျသၾကည့္လာကာ
"မင္းအရင္လာေျပာတာေလ!!!...You
First...Me no guilty"
YOU ARE READING
CO-EXIST
Fanfictionကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက...ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ အနားေရာက္ေအာင္သြားသြား...ကိုယ့္ကို အျမဲ...ျငင္းဆန္ခံရတဲ့ခံစားခ်က္ကို နားလည္လား...။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက....အမ်ိဴ းမ်ိဴ းေသာ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္...ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္နဲ႔မတူညီႏိုင္တဲ့အခါ...အဲ့လူကို အေဝးမွာပဲထားဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့...
