One Shoty z Hogwartu

Szklarnia

Otulony mgłą zamek emanował spokojem. Był już późny wieczór i cała okolica pogrążyła się w ciemności. Na błoniach, w jednej ze szklarni nadal paliło się światło a ktoś urzędował w środku.
Drobna dziewczyna, szczelnie otulona błękitnym kocem zmierzała właśnie w jej stronę.
Weszła do szklarni numer 4 z szerokim uśmiechem.
Spacerowała cicho między rzędami przedziwnych roślin, z których wiele pierwszy raz widziała na oczy. W powietrzu unosił się parny zapach wydzielany przez najróżniejsze gatunki kwiatów.
Wreszcie dotarła do stołu, przy którym tyłem do niej stał brązowowłosy chłopak, wyraźnie się nad czymś zastanawiając.
Podeszła bliżej stąpając na palcach i starając się nie zwrócić uwagi Gryfona. Ten wyraźnie na coś wpadł i teraz z ekscytacją krzątał się po stole, co jakiś czas przewracając doniczki i flakoniki.
-Co robisz?- blondynka zerknęła przez jego ramię szepcząc nieśmiało. Brunet podskoczył upuszczając przy tym trzymaną w dłoni probówkę, która roztrzaskała się na podłodze. Dziewczyna wyciągnęła różdżkę i posprzątała bałagan jednym ruchem.
Następnie zwróciła swoje błyszczące oczy na chłopaka.
-Luna, cześć- Gryfon nerwowo przygładzi włosy opadające mu na czoło.
-Co tutaj robisz?- Krukonka jakby nie usłyszała pytania towarzysza i powiedziała słodkim głosem.
-Znowu mówisz do siebie Neville-
Widząc zmieszanie na jego twarzy i zarumienione policzki wyciągnęła w jego stronę dłoń.
Longbottom ujął ją delikatnie i wyszedł za dziewczyną z pomieszczenia. Prowadziła go w ciszy przez błonia. Otulała ich mgła a w twarz wiał mroźny wiatr co zupełnie im nie przeszkadzało.
-Często to robisz?
-Co takiego?- Krukonka zwróciła się ku niemu.
-Sprawiasz, że ludzie Ci ulegają- zatrzymał się.
-Zazwyczaj wszyscy mnie ignorują.
Jesteś pierwszy- blondynka przystanęła naprzeciw niego a chłopak chwycił jej drugą dłoń zbliżając się nieco. Parsknął cichym śmiechem, objął jej chude ramiona i ruszył dalej zatrzymując się na pomoście z widokiem na jezioro. Usiedli obok siebie wpatrując się w piękny krajobraz zadowoleni samą swoją obecnością.