One Shoty z Hogwartu

Brązowe Srebro

Blondwłosy arystokrata wracał właśnie z treningu Quidditcha. Jako kapitan drużyny,
a także od kilku miesięcy prefekt naczelny, natłok obowiązków powoli go przytłaczał.
Po drugiej wojnie o Hogwart wrócił do szkoły na ostatni rok nauki i starał się żyć normalnie.
Niestety nie sposób było nie zwracać uwagi na liczne spojrzenia w jego stronę, śmiechy i szepty na jego temat. Wszedł do prywatnej sypialni prefektów odsyłając miotłę na swoje miejsce za jednym machnięciem różdżki. Podszedł do barku i nalawszy sobie wody, opadł na kanapę, kładąc głowę na kolanach towarzyszki. Hermiona odłożyła czytaną książkę i wplotła palce we włosy chłopaka. Gdy usłyszeli, że oboje zostaną prefektami naczelnymi przeraziła ich wizja mieszkania w jednym dormitorium, ale po kilku tygodniach milczenia, Hermiona zaczęła coś czuć do Ślizgona. On sam nie wiedział, czy to odwzajemnia, jednak w tej chwili był szczęśliwy i to się liczyło. Gdy zatracał swe srebrne oczy w jej brązowych tęczówkach czuł, że łatwiej mu oddychać.

Nie podoba mi się, ale wrzucę.

Chyba opuszcza mnie wena.

Nie będę już pisać na siłę, jeśli coś mnie natchnie to wstawię.