Chapter 22

160 11 0
                                    

CHAPTER 22: Uncle and Neji



"So.." sabay na panimula naming apat. Agad kaming napatigil na apat at muling nagtinginan. So, how are we going to start a normal conversation?

Muli akong napatingin kay Neji at saktong nakatingin din siya sa akin. Tinitigan niya ako, nakikipag-usap ang mata niya sa akin. He's a bit weird today.

"So, why are you here then?" Tanong ko kay... sino nga ba ulit ito? Ito iyong bodyguard namin na kung anu-ano ang sinsabi sa akin.

"Of course, my mission is here so I need to protect her." Sagot niya sa akin. Hindi ba siya pormal na magpapakilala? O ako mismo ang magtatanong ng pangalan niya?

"Mission? What mission and who's your mission?" Mapanuring tanong ko sa kaniya. This time, nakatitig na ako sa kaniyang mga mata para matukoy ko kung totoo ba ang sinasabi niya o niloloko niya lang ako.

"My youngest sister's last will: to protect her oldest daughter; which is you." Nakangiting sagot niya sa akin. Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi niya. He's my mommy's brother? Pero bakit walang nababanggit si mommy about sa pamilya niya? Hindi kasi iyon puwedeng pag-usapan sa bahay namin. Atsaka, kahit anong pangungulit ko ay hindi ito sinasagot ng aking ina.

"Are you sure? You're my mom's brother? Baka niloloko mo lang ako!" Muling tanong ko. Ewan ko ba, bakit ang dami kong hindi alam sa pamilya namin. Gusto ko na sanang maniwala na hindi ako anak ng parents ko at gusto ko ring maniwala na anak talaga nila ako pero may naglalaban talaga sa isipan at puso ko na sa dalawang naiisip ko ay may isang tama at may isang mali.

"Of course I am! I can show you the rest of our family here!" Mayabang na sagot niya. Napakibit balikat na lang ako sa kaniya at tumingin naman kay Neji.

"What are you doing here?" Mataray na tanong ko sa kaniya.

"I'm supposed to ask that question to you but hmm..." nakataas kilay na sagot niya at saka pilyong ngumiti sa akin at kay Arrow. I know that face! What the f!

"Hey! Hey! Hey! It's not what you think! He kidnapped me but we did nothing!" Pagpoprotesta ko at tumayo habang dinuduro-duro siya. Tumawa silabg tatlo na lalong nagpainis sa akin. What's funny?!

"You're defensive. I didn't say anything, fuck!" Sigaw niya habang nasa kalagitnaan siya nang pagtawa niya. He's so damn happy. Muli akong umupo sa tabi ni Arrow at nakatitig lamang kay Neji na mag-isa na lang na tumatawa ngayon.

"Anyway, your uncle Theo," napatigil siya nang batuhin siya ni uncle ng pillow. "Damn that uncle!" Naiinis na sabat nito at muling hinagisan siya ng unan. "Okay, so Theo dragged me here. I'm just here because of him." Umiirap na sagot niya. See? Pinapakita rin niya ang tunay na siya. We are all pretenders. "Tss. I shouldn't be here. But since Sche is here, I'm glad to be here too." Bulong niya na narinig naman namin dahilan para magbato ng mga pocket knives si Arrow patungo sa kaniya. Mabuti na lang at alerto ito at nakailag siya.

"I want to know more about Kyla's death. I want to hear it from you, Neji."

"We are saying the truth that we are there to save her life. They already know that she's my sister. But because we are protecting her too, and of course her best friend, we had no choice but to keep it. We were there to help her, but it's too late. She's already dead that time, she's already dead before you arrived." Nakayukong kuwento niya. Agad siyang lumingon sa akin at ngumiti. Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya. Ngayon, nagu-guilty na talaga ako.

"I'm sorry. I'm sorry. You shouldn't do shits to me so that we will have good terms." Saad ko habang yakap-yakap ko siya. Alam kong matagal na iyon pero dahil mahal na mahal niya ang kapatid niya, maiiyak pa rin siya sa tuwing maaalala niya ito.

"I had no choice. I had to protect you, because protecting you is like protecting my sister too. Too bad, Arrow were killing his self slowly looking and finding for the love of his life yet his siblings already bond together with that girl." Natutuwang saad niya atsaka humiwalay sa akin. Pinisil-pisil niya ang magkabilaang pisngi ko. I missed this.

"Hala! The tea is already spilled na, hindi ko sinasadya!" Maang-maangan na saad niya atsaka lumingon kay Arrow. Lumingon din ako sa kaniya dahilan para ako ang matamaan ng pillow.

"Aray naman!" Sigaw ko nang masapul ako sa mukha.

"Ilang taon ko itong prinotektahan at ginawa ko ang lahat para umayon sa plano at kagustuhan ni Kyla, tapos ngayong nagkita na kayo ay sasaktan mo lang!? A big no bro!" Naiiling na saad ni Neji habang hinahawi-hawi ang buhok ko.

"Tss, stop." Walang emosyong saad sa kaniya ng kapatid niya atsaka hinawakan ako sa kamay. Pinaupo niya ako sa tabi niya.

"Pasalamat ka, pinakita mo sa akin ang picture ng baby mo. Kung hindi, nako! Kung hindi mo lang talaga iyon binigay ay malamang ay magjowa na kami ngayon." Umiiling na pang-aasar niya kay Arrow. Natatawa ako sa kanilang dalawa, mukhang masaya naman sila kasama. Mas masaya siguro kung nandito ang kapatid nilang si Kyla.

"What's your name Arrow? Para naman matawag kita in your real name." Tanong ko sa kaniya.

"Hay nako, Sche! Wala kang makukuha riyan! Just call him M.B.A." Si Neji na ang sumagot sa tanong ko. "Call him My Baby Arrow. That's sweeter than his real name." Dugtong niya at agad na kumindat sa akin. Lumingon ako sa kaniya pero maling timing dahil sobrang lapit niya sa akin kaya naglapat ang aming mga labi. Mas lalo akong nagulat nang hinawakan niya ang magkabilaang gilid ng ulo ko para mas lalo itong tumagal at makontrol niya.

Napatigil siya, napalingon siya kina uncle kaya napatingin na rin ako. They're filming it! Nakakahiya naman 'yon! Si Arrow kasi, napakalandi!

"I like Arrow more than the others." Seryosong saad ni uncle matapos niya kaming ma-video-han at itinago na ang cellphone niya. Nakatingin lamang ako sa kaniya at pinagmamasdan ang ekspresyon ng mukha niya. What do you mean, uncle? Si Walter ba ang sinasabi mo at ang mga kaibigan niya?

Epiphyllum OxypetalumTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon