Daha lise son öğrencisi olan Micha basit bir baş ağrısı sandığı hastalığıyla hastaneye gider. Gittiği gün hastaneye çok bulaşıcı ve ölümcül bir hastalık taşıyan bir hasta yatar. Birden tüm hastanenin karantina altına alınmasıyla olaylar da başlar.
Sabaha annemin 45 dereceli kavis alan terliği ile kalkarken okula geç kaldığımın farkında değildim. Direk paniğe girmiş ve odamdaki herşeyi devirmiştim. Buna annemin devirdiği gözleri de dahil...
Dün gece geç yattığım için -aslında erken yatmıştım ama bir türlü uykuya dalamamıştım- sabah erken uyanamamıştım. Koluma taktığım çanta bir sağa bir sola sallanırken her defasında belime çarptığı için canım acımaya başlamıştı.
Tam sınıfa giriyordum ki çalan tenefüs olduğum yerde çakılı kalmama neden oldu. Kahretsin 1. Dersi kaçırmıştım. Kapının arkasına saklanarak bir süre öğretmenin çıkmasını bekledim. Çok iyi biliyordum ki Bayan Lee So Woo beni görse direk okuldan attırırdı. Beyin damarlarımdan tutup şuracıkta asardı beni.
Kapının arkasında beklediğim 2 dakika sonrasında hala hoca çıkmamıştı. Arkamdan imalı bir öksürme sesi gelince ağzıma ne geldiyse saydım.
"Hocam valla benim suçum yok. Hepsi Kim Taehyung adlı şahsın gece boyunca bana attığı mesajlar sonucu uyuyamamdan olmuştur. Affınıza sığınıyorum. Teşekkürler."
"Senle sonra görüşeceğiz... bu arada hoca bu ders gelmedi. Sen neden bekliyorsun?"
"2 saattir hocanın çıkmasını bekliyorum! Böyle hoca olmaz olsun!"
Söylene söylene sırama otururken ön sıramda oturan Ko Seo Yoon sırasından bana döndü.
"Sınav notları sende var mı?" Başımı sallayıp çantamdan çıkardığım notları ona uzattım. Bir yandan da nefesimi düzenlemeye çalışıyordum.
"Hey Micha!" Sınıfta koşa koşa turlayıp yanıma gelen Min ji 'ye baktım.
"Okula yeni çocuk geliyormuş. Hem de bizim sınıfa hem de çok yakışıklı hem de-"
"Zengin?"
"Evet!"
"Umrumda değil..."
"Öyle deme şunun tipine bir baksana!"
Telefonundan hiç eksik etmediği İnstagram'dan bir erkek gösterdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarı saçları, kulağındaki küpe... şirin bir çocuktu ama bana göre olduğunu pek sanmıyorum.
"İsmi Park Jimin. Tanrım eriyip gidecektim az daha!"
"Erisene! Bende senden kurtulmuş olurum! Nolur sanki erkeklerin peşinden koşmak yerine derslerine çalışsan?" Dudaklarını sarkıtıp telefonunu elinde döndürmeye başladı. Ayağa kalktım ve saçlarını karıştırdım.
