Ciğerlerime su doluyordu. Sonra bir tane el bana doğru uzandı. Sıkıca sarıldım. Beni kendine doğru çekti. Etrafım kalabalıktı ama kimseyi seçemiyordum. Birden dudaklarımda başka birinin dudaklarını hissettim. Öksürerek kendime geldim. Ağzımdan bir ton su çıkmıştı. Çok kötü hissediyordum.Midem bulanıyordu. Gözümü açıp baktığımda bana suni teneffüs yapanın Umut olduğunu farkettim.Göz ucuyla arkalarda bir yere baktığımda Özgür'ü gördüm. Arkasını dönüp gidiyordu. Tüm olanları görmüş müydü? Umut beni kucağına aldı, otelin dispanserine kadar taşıdı. Hiçbir şey düşünemiyordum.Ne Özgür'ü, ne beni kimin ve niçin ittiğini, ne de Umut'un kucağında oluşum ve beni öpüşünü...
-"İyi misin Güneş?" diye sordu Umut. Hastanenin yatağında yatıyordum.
-"Biraz" dedim. Özgür'ün şu an yanımda olması gerekirken dönüp gitmişti.
-"Bugün biraz dinlen. " "Ha bu arada nasıl düştün?" İtildiğimi söylemeyecektim. Mezuniyete yakın sorun çıksın istemiyordum.
-"Başım dönüp ayağım kaydı." dedim.
-"Bundan sonra daha dikkatli olursun." dedi.Bir şey söylemedim.Gözümü kapatıp uyumaya devam ettim. Uyandığımda başımda Elçin vardı.
-"Güneş! iyi misin? bizi çok korkuttun."
-"İyiyim iyiyim merak etmeyin sadece ayağım kaydı ve dengemi kaybedip düştüm.Sorun yok."
-"Kızım ödüm bokuma karıştı.Sana bir şey olacak diye çok korktum." dedi.Elimi sıkıyordu.Endişesinin farkındaydım.
-"Tamam Elçin sorun yok"dedim. "Özgür nerede?" diye ekledim.
-"Bilmiyorum. Çadırdadır galiba.Hiç dışarı çıkmadı.Yanına uğramadı mı?"
-"Hayır hiç gelmedi." dedim.O sırada kapı çaldı ve içeriye sınıfımızdaki diğer arkadaşlar girdi.Ellerinde çiçekler vardı.
-"Geçmiş olsuun Güneeş!" diye bağırıyorlardı hep bir ağızdan.
-"Sağolun arkadaşlar" dedim ve hepsinin teker teker hediyelerini aldım. Odam dolmuştu.Sonra hemşire içeriye girdi.
-"Arkadaşınızı taburcu edelim mi?" diye sordu bizimkilere. Elçin,
-"Hayır,onu istemiyoruz.Kalsın burada" dedi gülerek. Hemşire de güldü:
-"Artık çıkabilirsin Güneşcim.Herhangi bir sorunun yok.Bundan sonra daha dikkatli ol." dedi.
-"Peki.Teşekkürler" dedim ve Hastaneden dışarı çıktık.
Dinlenmek için çadırıma geçtim.Etrafta Özgür'e rastlamadım.Çadırımın içinde uzanıyordum ve düşünüyordum.Bana bunu kim yapmış olabilirdi? Telefonuma gelen mesajla beni iten kişi aynı mıydı? Benden kim ne istiyor olabilirdi ki? İsimler aklımdan füze gibi geçiyordu. Betül mü?Ceyda mı? Merve mi?Naci mi?Umut mu? ya da kamptan başka birisi mi? Kafam çok karışmıştı. Bunalmıştım.Çadırdan dışarıya çıktım. Elçin, Naci ve Özgür çimlerde oturuyorlardı. Yanlarına gittim.Elçin'in yanına oturdum. Özgürle konuşmama kararı almıştım.Bir kere bile geçmiş olsun dememişti. Büyük ihtimalle Umut'tan dolayıydı.Ama yine de bir geçmiş olsun demesi gerekiyordu. Elçin,
-"Hoşgeldin Güneş'immmm iyi misin?" diye sordu.
-"Harikayım." dedim Özgür'e bakarak. O da bana bakıyordu.Öküz gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Farklıyım (Tamamlandı)
Подростковая литератураDiş telli, şişman, kısa saçlı, gözlüklü bir kızın hayatı boyunca dalga konusu olması.. Alay edenler, dışlayanlar hatta yumurta domates fırlatıp okulumuzda senin gibi çirkinleri istemiyoruz yazılı pankartlarla aşağılama... Güneş, kendisiyle dalga...