Ben Farklıyım (Tamamlandı)

Tuzak

Bu bölümün şarkısı Cem Özkan-Acaba

Ben divana yattım. Biraz rahatsızdım çünkü aynı odada Özgürleydim.Sırtımı döndüm. Özgür'de ben yattıktan 2 dakika sonra ışığı kapatıp o da yere yattı.Arkamı döndüm ve Özgür'e bakmak istedim. Kuru tahtada mı yatıyordu?üstüne bir şey almamış mıydı? Merak etmiştim. Döndüğümde düşündüğüm gibi Özgür köşeye kıvrılmış, üstüne örtü almamıştı. Kalktım. Benim üzerimdeki örtüyü Özgür'e örttüm. O sırada gözlerini açtı ve kolumdan tuttu. 

-"Ne yapıyorsun Güneş? Ben böyle iyiyim.Sen ört üstünü." dedi ve yattığı yerden doğruldu.

-"Hayır.Hem yerde yatıyorsun hem de üstüne bir şey almıyorsun.Hasta olacaksın." dedim. Beni bir hışımla kendine çekti ve yere yatırdı.Hemen o da yanıma kıvrıldı. 

-"O zaman aynı çarşafta ikimiz de yatarız. " dedi. Çok tuhaf hissediyordum.Bir an korkmuştum ama Özgür'e de güveniyordum. Aramızda mesafe vardı.Elini kaldırdı ve saçlarımı, yüzümü okşamaya başladı.Yüzlerimiz birbirimize dönük, bakışıyorduk. Sonra yaklaştı burnuma bir öpücük kondurup ("İyi geceler piremses"dedi ve silahını çıkarıp iki el ateş etti :D off çok komiğim ölcem )

-"Seni seviyorum" dedi ve gözlerini kapattı. El ele tutuşuyorduk. Çok çok çok mutluydum.Her şey hayal gibi geliyordu. Özgür'e bakarken uyuyakalmışım. 

Sabah kalktığımda saat 6ydı.Gözlerimi açar açmaz Özgür'ün maviş gözleriyle karşılaştım. Bana bakıyordu.Acaba ne zamandan beri beni izliyordu?Çok utanmıştım.Uyurken salyalarım da akar.İnşallah görmemiştir.

-"Günaydın sabah Güneş'im"

-"Günaydın Özgür'üm"

-"Nasıl hissediyorsun kendini?" diye sordu.

-"Seninle iyiyim." dedim. "Sen?

-"Ben de sen varsan iyiyim" dedi.  Yerimden kalktım. Dolabı açtım ve Özgür'e kahvaltı hazırlamak istedim. O hala yatıyordu.Kendimi evli gibi hissediyordum. Sofrayı hazırladım. 

-"Kahvaltınız hazır küçük beey" diye bağırdım. Mızır mızır mızırdanıyordu. 

-"Yiaa gel birazcık yanımda uzan" dedi dudağını büzerek.Ellerini iki yana açmıştı. "Sonra birlikte yaparız"

-"Ama ben senin için kahvaltı hazırladım." dedim.

-"Tamam geliyorum Güneş'im." dedi ve lavaboya girdi. O sırada çiçekleri masaya yerleştirdim. Özgür lavabodan çıktı. 

-"Oy oy benim karıcım bana kahvaltı da hazırlarmış."

-"Tabiiki hazırlarım ne sandın.Otur bakalım küçük bey.Kahvaltımızı yapar yapmaz kampa gidiyoruz tamam mı Özgür?" dedim.

-"İlla uyandıracak mısın beni bu güzel rüyadan?" dedi.

-"Ömür boyu burada yaşayamayız.Rüyana daha sonra devam ederiz."

-"Gerçekleri yüzüme vurmasaydın iyiydi" dedi.

-"Hadi yap kahvaltını bakayım"dedim

-"Tamam kızma karıcığım" dedi ve kahvaltıya yumulduk. Bitirdikten sonra sofrayı birlikte toplayıp kulübeden ayrıldık. Şöyle bir dönüp baktım. Burayı asla unutmayacaktım. İlk öpücük, ilk itiraf hep burada saklıydı. Özgürle kamp yerine vardık. Bizi gören herkes 'oooooooo nerelerdeydiniz nihayet teşrif ettiniz kampımıza' diye dalga geçiyordu. Özgür,