Bir Tutam Hasret

15.Bölüm

Ayşe adamın kendisine bağırması ile odadan ağlayarak çıktı.
Kendi odasına girince Kemal'in hala uyuduğunu görüp iç çekti.
"Belki de Rıfat hakılıdır benim kaderim Mahir'dir ama o zaman seni bırakmam gerekir değil mi ? Ben senden ayrılmak istemiyorum ki , sen bana emanetsin.
Bu evde sana sevgi verecek , koruyacak sadece biri vardı . Onunda kendine hayrı kalmamış.

Üzülme bebeğin ben kimseyle evlenmem , çalışırım bir küçük odalı ev tutarız.
Seninle ikimiz orada yaşar gideriz.
Kimsede bize bağıramaz evlen git de diyemez . Seni bana vermek zorundalar yoksa tatlı cadı anneanneni başlarına salarım" deyip kıkırdadı.

Ayşe,Rıfat'ın sözlerinden sonra verdiği kararı iyice tarttı düşündü.

Aklına Rıfat'ın "bana abi de " sözü gelince sinirle söylendi.
"Sanki kocam dedim ,annenin babana söylediği gibi kalbim ruhum  falan dedim de kudurdu amcan .
Abi diyecekmişim , acaba ben seninle bir daha konuşur muyum ? Bunu hiç düşünmüyor ya ancak Ayşe'ye bağırsın zaten ."
Kendi kendine sinirle konuşurken gülümseyerek uyanan Kemal ile o da gülmeye çocuğu gıdıklamaya başladı.

Rıfat , odaya gelen Ayşe'nin gülme sesi ile başını pencereye çevirdi.
"Hiç kızma boşa , sen dedin git hayatını yaşa diye ! Kız da öyle yapacak . Alıştır kendini Mahir onu bu evden davul zurna ile çıkartır sana inat ." Diye söylendi.

Sonraki günlerde Ayşe yapmak istediğini Dursun beye anlatınca adam başta mırın kırın etti.
Kız çareyi salonda herkesin içinde açmakta buldu.
Fadik hanım ise kıza destek olup bizim bina da iki üst kat boş kızım orayı tutalım uzağa gitme dedi.

Ayşe kadının neden kendine destek olduğunu bilmese de üstelemeyip Rıfat'a inat başka bir binaya taşınacağını söyledi.
"Yine bu mahallede oluruz ama bu apartmadanki daireler bana Kemal'e büyük olur .Bir oda bir salon olsa bize yeter . " deyince Hatice sinirle yanına gelip Kemal'i almaya çalıştı .
"Sen nereye istersen git o bizimle kalacak !"
Kucağında ağlayan çırpınan Kemal'i daha sıkı tuttu.
Fadik hanım kızın eline dokundu .
"Bırak bir kaç saat baksın da görsün çocuk bakmak kolaymıymış ."
Ayşe odadan gelen Kemal'in çığlık sesleri ile ayaklandı.
"O çocuk bakmayı öğrenecek diye Kemal ağlamaktan çatlasın mı ?" Sinirle yürüyüp Hatice'nin odasına girdi .
Kızın sussun diye yanağına vurduğu izi gördüğü an öfkeyle çocuğu ellerinden çekip aldı.

"Ne yapıyorsun sen ha ! Küçücük çocuğa mı gücün yetiyor ! Ağlama kuzum geldim bak burdayım ağlama !

Eğer bana izin vermezseniz sizi polislere şikayet ederim . Anneannesini arar anlatırım kadın zaten size düşman .
Hiç sınır dışı edilirim diye de korkmam. Ben zaten sadece Kemal için buradayım. Sakın ama sakın bir daha ona dokunma ! " diye bağırdı.
Rıfat odasından kızın sesini duyarken yatağında biraz daha doğruldu.
Neler olduğunu çaresiz yattığı yatakta merak ederken kapısı birden açılınca karşısında yanağı kızarmış Kemal ile ağlayan Ayşe'yi görmeyi beklemiyordu.

"Ben sandım ki Rıfat abim iyileşir bizi korur yanımızda olur .
Ben sana aşık falan değilim tamam mı ama seninle evlenirdim . İyi adam, yürekli, mert adam bizi korur kollar derdim .
Artık senin korumana ikimizin de ihtiyacı kalmadı.
Belki de sen haklısın Mahir benim kaderimdir . Erzincanlı adam ile Trabzon'da nerede karşılaşacaktık değil mi ?

Belki Allah onun için beni buralara savurmuştur.
Sözünü dinleyeceğim Rıfat ABİ !

Hem bu evden gideceğim ,hemde Mahir ile evleneceğim .Sende patates çuvalı gibi yat burada , her gün biraz daha acı kendine !Ah belki yattığın yerden filizlenirsin ."