Ayşe Rıfat'ın annesine ne diyeceğini beklerken Kemal'in o odaya girişi ile olduğu yerde kala kaldı.
Fadik hanım kapıda öylece kalan kızın haline bıyık altından gülümseyip yanına geldi.
"Sen yanlarında dur ben yatsıyı kılıp gelirim. Şimdi Kemal durmaz Rıfat bakamıyorum çocuğa diye daha çok üzülür ." Deyip gitti.
Ayşe odaya girince adamın kucağına tırmanan Kemal'in haline gülümsedi.
Rıfat kendilerini yüzünde tebessümle izleyen Ayşe'ye bakarken Kemal'in küçük elleri ile yüzüne vurduğu tokat ile kızın büyüsünden çıkıp dünyaya geri döndü.
"Sen amcaya mı vuruyorsun küçük yaramaz ! Ama ben bu bal damlayan elleri yerim ." Deyip çocuğu gıdıklayıp çatlayana kadar güldürdü.
Ayşe yavaşça yanlarına gelince Kemal kızı gördüğü an kucağına gitmek için hareketlendi .
"Nasıl büyümüş tosun olmuş taşıma kucağında kolların ağrır ."
"İki yaşında çocuk kucak istiyor nasıl taşımam . Annesinin yokluğunu her hissettiğinde bana daha sıkı sarılıyor . Tek başına kalmaktan korkuyor .""Peki sen , senin korkuların geçti mi ? Eskisi gibi değilsin gerçi belli abimlerin yanında kalmak sana yaramış . "
"Hatice gibi mi düşünüyorsun sende ? O da dilin uzadı senin deyip duruyor."
Rıfat kucağında Kemal'in saçlarını öpen kıza bakıp iç çekti.
"Bu Ayşe daha iyi , kendini ezdirmiyor . Nerede olsa yaşar dimdik ayakta kalır.
Benimde gözüm arkada kalmaz ."
"Gözünün arkada kalacağı bir durum yok zaten ,iyiyiz biz . Evimize çıkınca daha iyi olacağız değil mi Kemal? Deyip uyumak için kıvrılan çocuğun saçlarını okşdı.
" Bir de şey var tabi ..""Ne var, çekinme söyle !"
"Benim bura doğumlu biriyle evlenmem lazım. Kaçak göçek yaşamak istemiyorum artık. "Rıfat kaşlarını çatarak kıza baktı.
Ne diyordu bu kız Allah aşkına !
"Nereden çıktı bu , evlilik istiyorsan git Mahir ile evlen işte ."
"Öyle değil ben sahte evlilik istiyorum. Mahir ile evlen deyip durma sende ! Bu kadar çok iyi adamsa sen kendin evlen ! Yatalak demez bakar sana da !"
"Ben yatalak değilim !"
"Allah Allah ,Kemal duydun mu amcan yatalak değilmiş . O yüzden tüm gün malak gibi yatıyor ,meğer
keyifdenmiş ""Ayşe !"
"Ne Ayşe ? Sen bize sahip çıkmazsan bende kendi başımın çaresine bakarım. Ama yok dersen ki ben seninle evlenirim başkasına para vermeme gerek kalmaz.
Sonuçta sen de bura doğumlusun üç senede alırım oturum . Sonra ben sağ sen selamet boşanırız merak etme Rıfat ABİ başına kalmam ...
Ne diyorsun ? Evlencen mi benle ?"2018
Ayşe ,kocasına sinirle ve öfke ile bakan Zeliha'nın ardından epeyce güldü.
Adam karısının gülen yüzüne kaşları çatık bir şekilde baktı.
"Şu bizim evlilik işi senin yüzünden bu kadar dile düştü biliyorsun değil mi ? Zorla evlenmiş asıl ben zorla evlendim.""Ne ben ne yapmışım ?" Deyip kıkırdayınca karısını kollarına alıp sımsıkı sarıldı.
"Sen inat etmeseydin , kimse hakkımızda o lafları çıkaramazdı.""Sende inat etmeseydin , nikah masasından beni kaçırmak zorunda kalmazdın. "
Adam , karısının bu haline gülümseyip eski günleri düşündü.
"Çok üzüldün , çok ağladın ama değdi mi Ayşe'm . Ben seni mutlu ettim yüzünü güldürdüm mü ?"Kadın kocasının sözleri ile başını sağ sola salladı.
"Çok nazlı çıktınız damat bey!"
"Ayşem "
"Söyle ruhum "
"İyi ki vazgeçmedin benden , kaçıp gitmedin başkasına ! Anlatsana güzelim nasıl , ne zaman sevdin beni ?"
"Önce sen anlat , herkese anlattın bir bana yıllarca anlatmadın ! Senin yüzünden kurudum kaldım ama herkes senin için iyi adam derdi . "
deyip kocasının omzuna vurdu.
"İyi adamım tabi ,benim gibisi var mı ?"
Ayşe adamın omzuna başını yasladı.
"Varsa da ben istemem ki !" Adam o çok sevdiği ,yıllarca dokunmaya kıyamadığı saçlarından öptü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Hasret
Narrativa generaleAyşe , hiç bilmediği bir ülkeye görücü usulu bir evlilikle gelin gider . Sürmeneli Ayşe artık Alamancı olmuştur .