Крисийн талаас
Энэ юун чимээ вэ ??? Би ёооёлон нүдээ зөөлөн нээгээд эмнэлэгийн хувцастай хүмүүсийг олж харлаа. Би толгойгоо эргүүлэх гэсэн ч болив. Учир нь миний толгой өвдөж байсан юм.
– АХХХХ гэж би хараан толгойгоо барин
– Ямар чөтгөр нь болоод байнаа гэхэд
– Уучлаарай та зүгээр хэвтэнэ үү? гэж эмэгтэй хэлхэд нь би түүнээс
– Юу болсон юм бэ ? гэж түүнээс асуулаа
– Чи CT-ээс ирсэн хонгор минь, Би бол чиний эмч, чи амрах хэрэгтэй тэгэхгүй бол энээс доор зүйл болох болно гэж хэлээд хурдан гэгч нь яваад өгөв.
– Хүлээ ... CT гэж юу юм бэ ? гэж түүний араас хэлсэн ч тэр миний орны хөшгийг хаагаад яваад өгсөн юм. Би хүмүүсийн орилохыг сонсож байлаа. Гэхдээ би тэднийг тоосонгүй, юу болсон тухай санахыг хичээж байв.
– Гайхалтай би машины осолд орсон юм байна тийм үү? Цагдаа нар намайг согтуу байсанг мэдсэн нь тодорхой, би яг одоо энд үхэх хэрэгтэй байх гэж өөрийгөө зэмлэж байтал
– Өглөөний мэнд эрхмээ гэж хэлээд хөшиг нээхэд Борис байлаа.
– Аль хэдийнээ өглөө болчихоо юу? Намайг 2 өдөр эсвэл өөр зүйл болсон гэж битгий хэлээрэй гэхэд
– Та энд ирээд 2 цаг л болж байна. Та эмнэлэгт байна эрхмээ гэж тэр тайван гэгч нь хэллээ.
– Сайхан мэдээ байна
– Та юу мэдэрч байна эрхмээ гэж надаас асуув.
– Би өлсөж байна. Би одоо ч шартсаар байна. Би энд гацсаар байна чи намайг юу мэдэрч байна гэж бодож байна.
– Сайн байна. Та мэдэх хэрэгтэй байх би машины асуудалыг шийдсэн
– Юу болсон юм бэ? Би хэн нэгнийг алчихаагүй биз ?
– Санаа зовох хэрэггүй дээ. би цагдаа нарын буруу ойлголтыг зассан.
– Чи юу хийсэн юм бэ Борис гэж би түүнээс лавлан асуухад тэр
– Та одоо амрах хэрэгтэй тэгвэл би таныг гэрт чинь хүргэж өгч чадна.
– Хүлээ ... аав энэ тухай мэдсэн үү? гэж түүнээс асуухад
– Би маш олон зүйлийн талаар бодсон. Түүнд хэлэх эсэхдээ эргэлзэж байсан ч эмч таныг сэрсэн гэж хэлсэн бас ... гэтэл түүний утас дугарч тэр утсаа таслан халаасандаа хийх нь тэр.
– Тэрэнд хэлсний хэрэггүй 2лаа асуудалд орно. Би өөрөө хэлсэн нь дээр байх. Бас эмч ямар нэгэн юм хэлсэн үү? гэхэд тэр над руу сандал ойртуулан суугаад
