(İrem)
Yerde yığılıp kalmıştım.
En son ne olduğunu hatırlamıyorum.
Sesler duyuyorum ufak bir ışık var etrafta...
Marcus'un sesi var kulağımda...
En son haraket eden bir şeyle bir odaya taşındım dakikalar sonra sesler kesildi...
Kapının çat diye açılması ile
Asya ve Martinus'un sesini sonra Marcus'un sesini duyuyordum...
Gözlerimi açmak istiyorum ama yapamıyorum...
Asya: Hala uyuyor mu?
Martinus: Öyle görünüyor.
Marcus: Ne dicem ona ikiz çoçuklarımızı kaybettik mi? Asla kaldıramaz.
Ne dedi az önce o rüya damıyım eğer öyleyse uyanmak istiyorum.
Gözlerimden yaş süzüldüğünü hissettim.
Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda ise hıçkırıklarımı tutamadım.
İrem: N Ne dedin sen?
Marcus: İrem! Bak üzgünüm a-
İrem: Lütfen devam etme Marcus
Ağlayarak konuşmaya çalışıyordum...
İşte inanmak istemiyordum ki...
Belki hala buradalardır ya...
Benimkide bir ümit işte...
(3 ay sonra)
Eftalya bugün babaannesinde kalıcak...
Onun için sabahtan onu hazırlayıp şöför ile birlikte babaannesine yolladım.
Marcus hala uyuyordu...
Gidip yanına uzandım...
Soğuk yorganın içinde tenim Marcus'a değince ısınıyordu...
Elimi saçlarında gezdirdim...
Bana karşı katıydı evet...
Emir veriyor onada tamam...
Ama benim için o,o kadar özel ki...
Elimle saçlarını sonra yanağını okşarken mırıldandı...
(Marcus)
Yatağın içinde dönüp duruken İrem geldi bir süre durduktan sonra tam konuşucakken saçımı yanağımı okşamaya başladı...
Gözlerimi açtığımda durucağını bildiğim için açmadım...
Onu hakketmediğimi düşünüyorum geceleri...
Onu kırdığımı biliyorum...
Ona sevgimi göstermek istiyorum...
Ona olan aşkımı içimde yaşıyorum...
Şuan bana geçmişe dön deseler onunla yine evlenirdim...
Onu yine seçerdim...
(İrem)
Yavaş yavaş gözlerini açıp bana baktı...
Derin derin bana baktı...
Sonra benim gibi yatak başlığına dayandı ve yorganı üzerimize iyice çekti...
Bende başımı omzuna yasladım...
Dakikalarca sessiz kaldık...
Dakikalarca nefessiz...
Taki gözüm kararıp yastıkla buluşana kadar...
Devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ M&M//TAMAMLANDI
Novela JuvenilHayatta tek isteğim yaşamaktı...Mutlu yaşamak... Berbatında altında yaşadığım bir hayata başladığımı sandım ilk... Peki ya ne oldu da bu fikrimden vazgeçtim? Neden hala hayatımın berbat olduğunu düşünmüyorum. Çünkü ben bir gecede İMKANSIZ BİR AŞ...