Hızla otele girip odama çıktım ve rahatlamak için banyoya girdim.
Rahatlamayı düşünüyordum ama Marcus'un dedikleri aklıma geldikçe üzüntü ve sinir karışımı birşey yaşıyodum.
Kalbim sıkışıyordu ve canımı acıtacak derecede batıyordu.
Daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladığımda içimden 'neden ağlıyorsun' diye geçiriyordum.
'o seni istemiyor. Anla artık bunu!'
İşte yapmak istemediğim şeydi bu.
Onun beni istememesine inanmak.
Yapamazdım.
Her ne kadar bana kötü davransada aşıktım bir kere!
Aptal bir aşıktım!
Suyu daha soğuk hale getirip içimdeki acıyı dindirmeye çalıştım.
İşe yaramıyordu
Yeterince soğuk değildi.
Suyu daha fazla soğuttum. Artık hissizleşmek istiyordum.
Hissetmek çok güzel birşeydi ama üztesinden gelenler için.
Bende çok severdim ama şimdi kaldıramıyordum.
Acıtıyordu bir kere!
Tek kalbime değil bedenimin her yerine ağrısını salıyordu.
Daha fazla ağlayıp hıçkırıklara boğulduğumda banyonun içinde tiz bir çığlık attım ve elime aldığım şampuan kutusunu karşımdaki aynaya attım.
Ayna yere düşüp parçalanırken yere düşen parçalardan birini elime aldım ve bileğimde hafifçe gezdirmeye başladım.
Ölüm nasıl bişeydi.
Şimdi bileğimi kesersem canım yanarmıydı.
En önemlisi Marcus özlermiydi beni
Kırık parçayı bileğimden uzaklaştırdım ve bu sefer de göğsüme dayadım.
Asıl acım bileğimde değil, kalbimdeydi.
Bu acıyı yok etmem gerekiyordu.
Dayanamıyordum bir kere!
Cam parçasını elimde sıkarken elimin kanadığını fark etmemiştim.
Ama yetmezdi bu acı.
Kalbimin acısına engel olamazdı.
Parçayı kalbimin üstüne bastırdım ve hızla elimi çekerek orayı kestim.
Soluk alışverişlerim yavaşlarken üstüme bornuzumu giyip sonra banyodan çıktım ve yatağa uzandım.
Ölümün kollarındaydım artık....
Üzgünüm Marcus... Ben bu oyunda yokum......
Ve en önemlisi de......
Özür dilerim canım kızım.....
Prensesim........
Bir yıl yanında değildim..... Bundan sonra hiç olamayacağım.
Bu buluşmamız bir yıldan sonra ilk ve sondu.
Gözlerim kapanırken kapının kırılma sesini duydum.
Ama kimin geldiği ile ilgili hiçbir fikrim yoktu.
Gözlerim kapndığında daha fazle kendimi tutamayarak karanlığa bıraktım
Devam Edecek....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ M&M//TAMAMLANDI
Ficção AdolescenteHayatta tek isteğim yaşamaktı...Mutlu yaşamak... Berbatında altında yaşadığım bir hayata başladığımı sandım ilk... Peki ya ne oldu da bu fikrimden vazgeçtim? Neden hala hayatımın berbat olduğunu düşünmüyorum. Çünkü ben bir gecede İMKANSIZ BİR AŞ...
