ASIL HİKÂYENİN BAŞLANGICI
(Marcus)
Ameliyathanenin girişinde yine bekliyorum umutla...
Yine duruyorum bu kapıda...
Sevdiğim kadın için...
Onu tekrar görebilmek için...
****
Yarım saat olmuştu merakla beklerken ameliyathanenin kapısı açıldı...
(Yazar anlatımıyla)
Marcus doktorun yüzüne bakmıyordu...
Doktorun yüzüne bakıp kötü bişey anlamaktan korkuyordu...
Doktor yanına geldiğinde nefesini tutmuştu...
Yere bakıp doktora ne olduğunu sorar gibi bakışlarını çevirdi...
Ve korktuğu o cevabı aldı...
"Onu kaybettik"
~~~~~Günler Sonra~~~~
Artık yaşamıyordu Marcus...
Hayatta değildi sanki...
Kaybetmişti o İrem'ini...
Nefesini hastane koridorlarında bırakmıştı sanki...
Güneşini bırakmıştı...
Onunla çok şey yaşamıştı belki...
İlk anlayamadı ne olduğunu?
Doktora kızamadı bağıramadı bile...
Nasıl olabilirdi günler önce saçlarını okşayan kadın nerdeydi?
İnanmak istemiyordu bu gerçeğe...
Marcus Gunnarsen'ın acısının başlangıcı her romanda olduğu gibi uzun uzun olmadı. Uzun uzun açıklama yapmadı kimse ona. İki kelime duydu sadece, gerisini o da hatırlamıyor zaten: "onu kaybettik."
****
Martinus:Marcus? Akşam örtü verelim de orda yat istersen...
Martinus Gunnarsen abi tavrıyla hergün Marcus Gunnarsen'ın yanında olmaya çalışmıştı...
Ama Marcus üstüne çöken karamsarlıktan kurtulamıyordu...
Dudaklarını aralayıp tek bir kelime etmiyordu...
Devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ M&M//TAMAMLANDI
TienerfictieHayatta tek isteğim yaşamaktı...Mutlu yaşamak... Berbatında altında yaşadığım bir hayata başladığımı sandım ilk... Peki ya ne oldu da bu fikrimden vazgeçtim? Neden hala hayatımın berbat olduğunu düşünmüyorum. Çünkü ben bir gecede İMKANSIZ BİR AŞ...
