Yanılgı

Bölüm 4 | Beklenmedik

Evet okunma artmaya başladığına göre Bi bölüm daha gelsin siz ne kadar vote ve yorum atarsanız benim de o kadar yazasım geliyor, moralim yüksek oluyor o yüzden vote ve yorumları eksik etmeyelim bu bölüm uzun olduu iyi okumalar😊...

Sabaha kadar değişik kabuslar gördüm, gece bir iki kere terleyerek uyandım ama bunu 2 haftadır hastanede olmama veriyorum, sonuçta yaşadığım şeyler kolay değildi, ama en kısa sürede eskiye döneceğimi düşünüyordum, toparlayabilirdim bunu başarabilirdim kendime inanıyorum.

Sıcak bir duşun iyi gelebileceğini düşünerek kıyafetlerimi alıp duşa girdim, duşa girmek cidden rahatlatmıştı kabuslardan dolayı biraz da uykusuz kalmıştım, duş beni kendime getirmişti. Hızlıca kurulanıp üstümü giyindim Demir hala uyuyordu, ama bu sefer uyandırmayacaktım çünkü onun da benim yanımda ne kadar uykusuz kaldığını biliyorum, benim için sürekli uğraşmıştı iki haftadır, biraz dinlenmeye onun da hakkı vardı.Sessizce mutfağa gittim ve kahvaltı hazırlamaya başladım, kendime ufak bir tost yaptım ve yanına da bir bardak meyve suyu aldım normalde bu kadar yemezdim ama bu sefer canım istemiyordu, bir tane daha tost yapıp masanın üzerine bıraktım ve kendimi evden dışarı attım...
Temiz hava cidden iyi gelmişti, saate baktığımda daha sabah 9 du insanlar yeni uyanmaya başlamıştı, şehir depremden beri yoğun bir onarım sürecindeydi ama büyük bir azimle çalıştıkları için kısa sürede toparlanabilmişti insanlar, ama onarabildikleri sadece maddi şeylerdi giden kişileri kimse geri getiremezdi... Deprem sırasında telefonum kırılmıştı ve ancak aklıma bugün gelmişti telefonumun olmadığı, bugün mutlaka yeni bir telefon almalıydım, yalnız hastanedeyken bir kere Demirin telefonundan annemlerle konuşmuştum ama yetmemişti bana onları tekrar aramam lazımdı, onlara hiçbir şey olmamıştı ve bu beni gerçekten çok mutlu etti. Çünkü annemle babam benim için çok farklıydı onlarla gerçekten çok yakındım bir de mesafeler uzak olunca daha fazla duygusal olabiliyordum.

Sahile gelmiştim ilerde gözüme kestirdiğim banklardan birine oturdum ve denizin sesini dinlemeye başladım bugün deniz gerçekten dalgalıydı, ama havada rüzgar yoktu.
2 haftadır okula gitmiyordum, bu olaylardan sonra okul 1 hafta tatil olmuştu ama biz sonraki hafta da gidememiştik, Demirin telefonu hiç susmamıştı ama benim yorulmamı istemediği için telefonu bana vermemişti.

Banktan kalktım ve eve doğru yürümeye başladım yarım saat oturmuştum, dışarıda olmayı özlemiştim şuan canım yürürken müzik dinlemek istiyordu ama telefonun yokluğunu birkez daha farkettim bu sorunu en kısa sürede halletmem lazımdı, evin önüne gelmiştim anahtarı çıkardım ve kapıyı açacağım sırada arkadan birisi seslendi.

"Barış evladım nasıl oldun göremiyoruz seni uzun süredir."

Halit amcaydı yan apartmandan polis emeklisi amcamız, Demir de bende çok severdik Halit amcayı bize her zaman bir baba gibi davranmış gerektiğinde kızmış,gerektiğinde eğlencemize ortak olmuş öyle güzel bir insandı çok bekletmeden cevap verdim.

" Halit amca iki haftadır hastanedeyim bizim de başımızdan ufak olaylar geçti... ama sapasağlam çıktık, yine eskisi gibi seni sormalı Halit amca var mı bir hasar maddi manevi yardım edebileceğimiz birşey?"

"Canının sağlığını isterim Barışım yok bizde Allah'a şükür birşey ben senin de durumundan haberdarım Demirle konuştuk söylemedi mi sana." içimden ufakta olsa mutlu olmuştum çünkü herkes aramıştım Bi Halit amca aramadı unutmuştur diyodum oda aramış sağolsun.

" Yok valla Halit amca demedi o da çok dalgın biliyosun olanları, çok kişi aradı unutmuştur o sağolasın sen"

Halit amca bir değişik bakmıştı cümleden sonra, gözleri dolu dolu olmuştu, karısı çocukları hepsi cinayete kurban gitmişti, ara sıra bizde çocuklarını görür duygulandırdı, belki de ondan aramızda ki bu bağ hızlıca Halit amca ondan beklemediğim birşey yaptı yanıma geldi ve bana sıkı sıkı sarıldı...