In Love With Brando -Complete

Chapter 10

Note: Posted with permission from original author joshX

---------------------

Mula sa bumabalot na dilim ay nagliwanag. Ibang klaseng liwanag. Sobrang nakakasilaw. Saka biglang naulinigan ko ang mga tawag. Nagpalingon-lingon ako pero hindi ko makita kung saan nanggagaling ang mga tinig. Hindi ko man mawawaan ang mga sinasabi nila, pero ramdam kong ang mga tinig na iyon ay animo’y mga pwersang humahatak sa akin patungo sa kung saan. Ang pwersa ay mas lumakas, mas tumindi, pilit kong nilabanan pero wala naman akong makapitan kaya wala akong nagawa kung hindi ang magpatangay sa pwersa ng mga tinig hanggang maramdaman ko ang kakaibang sakit na unti-unting kumakalat sa aking baga. Sa pagkalat ay may kung anong namuo saka naramdaman ko na lamang na pwersahang lumabas sa aking bibig.

Napaubo ako sa sobrang sakit ng pagluwa ko ng tubig. Saka nagkaroon ng mukha ang mga tinig kanina. Galing sa mga taong nakapalibot sa aking pagkakahiga sa tiles sa tabi ng swimming pool na nang makita akong nagkamalay na ay nagpalakpakan pa ang iba.

“Are you okay?” tanong ni Eunso na nasa may bandang kanan ko at nakaluhod paharap sa aking dibdib. Ang kaliwang palad na nakasalikop ang mga daliri sa nakapatong na kanang kamay ay nasa aking kaliwang dibdib. Halos katatapos pa lang niyang magbigay ng chest compressions sa akin.

Tuliro naman ang aking isip. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Nagpumilit akong tumagilid nang maramdaman ko na naman ang pagluwa ko ng tubig. Saka nagbalik sa akin ang mga pangyayari.

“Okay ka na ba?” ulit na tanong ni Eunso nang bumalik ako sa pagkakahiga.

Napansin ko na hindi basa ang suot ni Eunso. Ibig sabihin hindi siya ang nagligtas sa akin. Siya lang ang nagbigay ng CPR sa akin, kung gayon eh sino ang aking tagapagligtas?

Nang ilibot ko ang paningin, saka ko napansin ang basang-basang si Kuya Brando, nakatayo sa may bandang kaliwa ko. Kahit nananakit pa rin ang aking likod ay pinilit kong magsalita, “Okay na ‘ko.”

Pero iba ang ekpresyon ng mukha ni Kuya Brando. Kahit alam kong na-relieve siya sa pagka-revive sa akin ni Eunso, ay bakas pa rin dito ang sobrang inis at galit. Nang maiupo ako ni Eunso, saka ko pa siya narinig magsalita, “Iinom-inom kasi hindi naman kaya tapos ay maliligo pa ng lasing. Buti na lang nakita ka ni Vlad, kung hindi siguradong paglalamayan ka na mamaya.” Patuloy sa pagpatak ang tubig sa suot niyang shorts.

Paano nalaman ni Kuya Brando na nag-inom ako ng alak? Psychic ba siya?

Mas masakit pa sa pakiramdam ko ang epekto ng comment niya kaysa sa muntikanan ko ng pagkalunod. Gusto ko sanang isigaw sa kaniya na siya ang dahilan kung bakit ako uminom. Sa sobrang selos ko kaya ko nagawa iyon. Gusto ko rin sabihin sa kaniya na wala akong balak maligo sa pool. Gusto kong magsumbong na sa ikalawang pagkakataon may nagtangka na naman ng buhay ko. At gusto ko ring sabihin sa kaniya na salamat sa pagliligtas niya ulit sa buhay ko.

Bakit hindi man lamang niya itinanong sa akin kung anong nangyari? Nag-jump into conclusion na siya na sinadya ko lang talaga na maligo ng nakainom.

Sino naman si Vlad na nakakita pala sa akin kaya na-save ako ni Kuya Brando?