In Love With Brando -Complete

Chapter 17

Note: Posted with permission from original author joshX

---------------------

IT WAS ONLY A DREAM no matter how vivid it is. Iyon agad ang pumasok sa isip ko nang naghahabol-hiningang nagmulat ng mga mata mula sa pagkakaupo ng nakasandal sa punong pinagkublian ko sa loob ng memorial park. Nakatulog pala ako sa pananatili sa ganoong posisyon kaninang makita ko sina Kuya Brando at Kuya Rhon na paaalis sakay ng kotseng puti. Butil-butil ang pawis sa noo at mukha dahil na rin sa kasagsagan ng init ng araw na sentro na mismo sa puno na naghuhudyat na alas-dose na ng tanghali.

Nagpunas ako ng pawis saka napapikit at nagdasal ng pasasalamat dahil panaginip lang pala ang pagkabaril ni Jimson kay Tiya Beng. Buti na lang at panaginip lang at hindi ko pa rin nagawang barilin si Jimson.

Habang papalapit naman ako sa puntod ay naisip kong hindi kaya ang panaginip ko ay isang babala? Isang premonisyon sa maaring maganap? Inilahad sa akin sa pamamagitan ng panaginip para mapaghandaan ko at hindi makagawa ng isang pagkakamali na pagsisisihan ko sa bandang huli?

Nakita ko ang pangalan ni Stephen James Ramirez sa lapida ng puntod. Confirmed nga na si Phen ang nakalibing doon. Pero medyo nag-isip ako sa pagkakita sa mga fresh flowers at nakasinding kandila. Ganoon na ganoon ang nasa aking panaginip. Dinismis ko ang pagkakapareha. Maaaring nagkataon lang.

Umusal ako ng maikling panalangin sa ikatatahimik ng kaluluwa niya.

“Nandito ka lang pala Utoy,” sabi ng tinig mula sa aking likuran na nakapagpahina sa aking mga tuhod.

Pumihit ako paharap sa kaniya, blangko ang mukha pero naninikip ang pakiramdam sa sama ng loob. Ang amoy ng peras at banilya ang pumuno sa hangin.

Malungkot ang mukha at alumpihit sa pagsasalita. “Nasabi sa akin ng katulong na may bumisita daw sa bahay at base sa deskripsiyon niya naisip ko na ikaw ang tinutukoy. Sabi pa niya na nasabi nyang nagpunta ako dito kaya naisip ko na baka sumunod ka.”

Naisip ko na buti na lang pala at iyong kasambahay ang inabutan ko, at least siya iyong tipo na basta magaling ka lang sa conversation, siguradong mai-encourage mo siyang i-divulge lahat ng nalalaman. Kung ang ina niya na katiwala sa bahay malamang wala akong malalaman sa kaniya. “Alam ko na ang lahat Kuya Brando.” Ibinaling ko ang tingin sa lapida. “Ang tungkol sa kaniya. Malinaw na sa akin ngayon ang lahat. Tama sila na nagbalik ka lang para maghiganti. Ang sama mo. Dapat ay nakinig na lang talaga ako kina Kuya Rhon at Tiya Beng. Sana’y hindi na ako nasaktan ng ganito.” Hindi ko na napigilan ang pag-iyak.

Napamaang naman siya sa sinabi ko. “Magpapaliwanag ako Rhett…”

“At ano pa ang ipapaliwanag mo? Hindi pa ba sapat ang nalaman ko at lahat ng nakita ko? Ano pa bang pwede mong sabihin para mabilog ang ulo ko?”