In Love With Brando -Complete

Chapter 7

Note: Posted with permission from original author joshX

---------------------

“It is a pleasant surprise that all of us are here, isn’t it? It is so nice to see you…again,” parang nang-iinis si Jimson nang makaalis na si Engr. Clyde.

   

Ibang Jimson na ang nasa harapan namin ngayon. Wala na ang tabain at malaking bata bagama’t naroon pa rin ang features ng mukha kaya makikilala mo siya instantly. Mas matangkad na kami ni Harry sa kaniya ngayon sa height niyang 5’8”. In fairness, maganda ang katawan, yung tipo ng banat sa trabaho at bilad sa araw. Black handsome, yun ang description ko sa kaniya.

Napaisip ako ng mabilis. Hindi na kami mga grade three ngayon at wala na kami sa UB Annex. Kung papatulan namin siya ni Harry, siguradong kami ang talo. Una, kasasabi lang kanina sa discussion ng construction rules na bawal makipag-away sa loob ng construction site premises. Second, nauna siya sa amin dito at base na rin sa pagkakahabilin ni Engr. Clyde, siya ay mas mataas sa amin, kaya wala kami sa posisyon para pagmulan ng away. Third baka ma-terminate pa kami pag nagkataon, masisira na ang pangalan ng UB, hindi pa kami makaka-graduate at siguradong hindi ko na makukuha ang Cum Laude ko. Mabuti na lang at nakuha din ni Harry ang ibig kong sabihin sa pagkakahawak ko sa kaniyang balikat. Medyo nag-subside ang pagkainis nito.

“Yes Sir Jimson, nagagalak din kaming makita ka,” iyon na lang ang naisip kong sabihin. Address the man as if he is a King, give him the satisfaction he wanted. Let him feel he’s more powerful than you. Let him feel that he is important. It’s no cowardice after all.

Mukha namang epektibo nang sumilay ang ngiti sa kaniyang mga labi. A triumphant smile! “Mabuti naman habang maaga, alam na ninyo kung saan kayo lulugar,” sabi nito sa nagyayabang na tinig.

Palihim din akong ngumiti dahil nakuha ko ang gusto kong mangyari. Pero si Harry ay nanatiling tahimik, parang naghihintay lang na makanti ay sasabog muli.

“Wear your earplugs and follow me,” sabi ni Jimson.

Pagpasok namin sa generator room tumambad ang maraming circuit breaker at fuse boxes na may mga label kung alin ang sinuplayan ng kuryente. Nakinig naman kami kay Jimson habang binibigyan niya kami ng overview ng mga iyon. Kung kay Harry ay parang parusa ang makipagplastikan kay Jimson, parang sa huli naman ay very proud pa ito na animo’y titser na nagtuturo sa mga bagong pasok pa lang na estudyante. Naidasal ko na lang na sana, hindi ma-trigger ang galit ni Harry kahit man lang habang hindi ko pa siya nakakausap.

“Inis ka pa ba?” tanong ko kay Harry. Nasa may generator panel na noon si Jimson, kami nama’y pinaupo niya sa may mesa malapit sa pinto at ibinigay ang santambak na mga manual at compilation ng mga electrical drawings.

“Medyo,” sabi niya sa mas malakas na tinig. Maingay pa rin kasi ang andar ng makina.

“Hindi tayo dapat magpadala sa bugso ng damdamin. Wala tayong mapapala kung aawayin natin siya.”

“Tama ka, kaya nga kahit kaninang makita ko pa lang siya at biglang bumalik sa akin ang ginawa niya sa ‘yo dati, inipon ko ang buong lakas ko para makapagtimpi.”