Chapter 3

3.7K 70 0
                                    

Note: Posted with permission from original author joshX

---------------------

Iyon na yata ang pinakamahabang Sabado sa buhay ko. Dahil ramdam ko ang unti-unting pagkatuyo ng tubig ulan sa suot kong damit habang nakaupong naghihintay sa labas ng gate sa pagbabalik ni Kuya Brando. Umalis si Kuya Rhon na pinilit din naman akong papasukin sa loob para magpalit ng damit pero galit ako sa kaniya kaya hindi ko siya pinansin, hindi ko alam kung saan siya nagpunta. Si Tiya Beng ay nasa out of town din.

Napakabagal pala talaga ng lakad ng orasan kapag may hinihintay ka samantalang sobrang bilis naman kapag natatakot ka o ayaw mong dumating. Pero kapag sinukat mo parehas lang naman talaga ang tiktak nito, nasa paraan lang kung paano mo gagamitin ng tama. Kaya tama ba ang ginagawa kong pagmumukmok? Alam kong mali pero ito yata ang mas gusto ko munang gawin sa ngayon.

Magtatakipsilim na nang unti-unti kong naramdaman ang pagdampi ng malamig na hangin sa aking mukha. Para akong mangangatal na hindi ko mawari samantalang mainit naman sa loob ng aking katawan. Nanghihina din ako dahil na rin siguro sa wala pang laman ang aking sikmura simula kaninang umaga.  

Kuya Brando bumalik ka na please…

Saglit akong nakatulog at hindi ko alam kung totoo na o isa lamang panaginip na nakita ko si Kuya Brando papalapit sa kinauupuan ko. Binuhat niya ako at ikinulong sa kaniyang mga bisig.

Salamat Kuya nagbalik ka.

“Utoy, inaapoy ka ng lagnat,” may bahid pag-aalala ang kaniyang tinig.

Pinilit kong imulat ang aking mga mata. Totoo nga na nandito siya. Niyakap ko siya saka mahinang umiyak.

“Nasaan na ba si Rhon?

“Wala sila Kuya, ako lang mag-isa dito.”

“Anong ginagawa mo dito sa labas?”

“Hinihintay kita. Sabi mo hindi mo ako iiwan. Nag-pramis ka.” Gusto kong magtampo pero hindi na, ang mahalaga naman nandito na siya. Bumalik na siya.

Dinala niya ako sa aking silid at inihiga sa kama. Pinalitan niya ang damit kong nabasa ng ulan. Lalo namang patindi ng patindi ang init na naramdaman ko sa loob ng aking katawan. Pinainom niya ako ng gamot. Halos hindi ko na rin mawari ang mga sumunod pang nangyari. Ala-otso na ng gabi nang mahimasmasan ako, may mamasa-masang bimpo nakapatong sa aking noo. May kakaibang haplos sa aking puso nang makita kong nakadukmo sa may gilid ng kama si Kuya Brando. Nakatulugan na yata ang pagbabantay sa akin. Wala na ang lagnat ko. Hinimas ko siya sa buhok na nagpagising sa kaniya. Nag-angat siya ng mukha saka pilit na ngumiti.

“Okay ka na ba?”

“Opo Kuya. Kaya lang nagugutom na ako.”

Lumabas siya ng aking silid at pagkatapos ng ilang minuto ay nagbalik siya na may dalang mainit na sopas sa isang mangkok. Sinubuan niya ako at pagkatapos ay pinainom ng tubig.

In Love With Brando -CompleteTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang