Wolf Night [Marauders/next gen fanfic]

~13~ Baby blue

"Ze zeggen dat je het leukst voor het laatst moet bewaren, dus gaan we eerst de plannen bespreken en dan een rondje lopen." Teddy en Remus liepen weer achter Jayden aan, met Mark op hun hielen. Ze liepen een houten huis in. Het was duidelijk dat het eerst klein was, maar dat er in de loop van tijd meer aangebouwd was. Binnenin was het een soort café. Er zaten een aantal meisjes aan tafel, die vleugels op hun rug hadden of kattenogen. Jayden leidde de weg de trap op. Op de derde verdieping gingen ze in een kamer zitten. Mark sloot de deur achter hen en liet zich meteen op een bed vallen. De andere twee jongens gingen op het andere bed zitten en Jayden pakte een stoel. "Het idee is dus om jullie een zwarte parel te laten gebruiken zodat jullie Greyback's roedel kunnen bespieden." Teddy schudde meteen zijn hoofd. "Greyback kent ons. Ik denk dat hij het wel door heeft als we bij hem binnen willen komen." Mark ging rechtop zitten. "Je zei dat jij een keer met hem gevochten had. Remus niet." Remus werd meteen zenuwachtig. "Dat niet, maar mijn vader heeft de weerwolven behoorlijk beledigd." "En ik heb beloofd om Remus niet ergens alleen heen te laten gaan." voegde Teddy er aan toe. "Wat? Aan wie?" "Aan Minerva." Jayden trok een wenkbrauw op. "Waarom? Minnie is toch helemaal niet zo gesteld op... O." "Wat is er?" vroeg Mark. "Heb jij je nooit afgevraagd waarom Minnie animagus is geworden?" De jongens bleven even stil tot Teddy zei: "Om bij Remus te zijn tijdens de volle maan." Jayden knikte, maar Remus schudde zijn hoofd. "Dat kan niet. Ik heb haar nog nooit gezien. En ze was toch al veel eerde animagus?" "Dat zou ik niet weten. Waar het nu om gaat, is dat we weten wat we tegen Greyback kunnen doen." zei Mark. "Wat hebben jullie precies tegen Greyback?" vroeg Remus. "Soms lukt het hem en zijn roedel om in Cadeo te komen. Ze proberen dan zo veel mogelijk van ons te doden." "Niet bijten?" "Alleen mijn ouders waren mensen. De rest van iedereen hier, is wel één of ander dier. Er zitten hier ook een paar weerwolven, hybride's en kanima's natuurlijk, maar die dood hij meestal ook." "Jullie zijn zelf geen mensen?" vroeg Teddy. "Ik ben een wingmaiden en Mark is half vampier." Teddy en Remus waren even stil, tot Remus vroeg: "Wat is een wingmaiden precies?" Jayden werd meteen enthousiast. "Ik ga jullie een rondleiding geven! Mark, doe jij maar wat anders."

"We gaan wel eerst naar de stad. Daar zitten de personen die nog deels mens zijn." De stad was aardig groot. Het had allemaal van steen gebouwde huizen. Ze zagen er normaal uit, op een paar na. Er waren een stuk of acht huizen die hoger waren dan de rest en geen voordeur hadden. "De hogere huizen zijn van de wingmaiden en flairys. Flairys zijn mensen met doorschijnende vleugels en punt-oren, zeg maar, wat jullie als feeën zouden zien. Wingmaiden, zoals ik, zijn half draak. Wij kunnen de staart en vleugels van een draak uitvouwen. Ook hunnen we vuur of iets anders uit onzen handen schieten. Het hangt natuurlijk af van welke draak je bent." vertelde Jayden. "Ik ben een Timberjack. Ik heb niet echt een lange staart maar ik heb hele grote vleugels die zo scherp zijn, dat ze bomen kunnen doorsnijden." "Maiden. Zijn het altijd vrouwen dan?" vroeg Teddy. Jayden knikte. "Het mannelijk hormoon zorgt er voor dat ze helemaal in de draak veranderen." Er kwamen twee mannen naar hen toe gelopen, die Jayden begroetten. "Die linker is de Alpha van de weerwolven en die rechter is de leider van de hybrides. Hybrides zijn weerwolf en vampier." zei Jayden na de verbaasde blikken van Remus en Teddy. "Hier in deze stad leven ook de vampieren, kanima's en cenekatten. Vampieren kennen jullie. Een kanima is iemand die gebeten is door een weerwolf, maar zijn persoonlijkheid reflecteerde de wolf. Ze zijn tijdens de volle maan een soort hagedis met verlammend gif. Cenekatten zijn mensen die half kat zijn. Oren, ogen, tanden, klauwen, staart. Ze zijn best mooi, maar ook... kattig." De stad grensde aan het bos. In het bos kwamen ze een paar weerwolven tegen, maar ook een winged horn-fox(een vos met vleugels aan zijn voorpoten en een hoorn) en een fare(een konijn met vleugels en een lange staart, die de inwoners gebruikte als uil). Ze kwamen langs de stad van de centauren en het dorp van de elven(kleine mannetjes die planten laten groeien). "Gelukkig zijn we geen windigo tegen gekomen. Ze zijn nogal agressief. Laten we doorgaan naar het water." Ze werden onderweg nog bijna aangevallen door een changewing, terwijl een tyhpoomerang en een dramillion verderop een gevecht hielden. "Laten we naar het water gaan. Daar zijn minder draken." Aan de waterrand vonden ze een triple strike. Een draak met voorpoten als de scharen van een krab en als staart drie lange schorpioen stekels. Hij stond op het punt om een savicorn[afbeelding] aan te vallen. Jayden stak haar handen vooruit en er vloog meteen een vuurbal richting de triple strike. Hij landde net achter hem. De draak keek even met zijn rode ogen naar Jayden, brulde en rende weg. Ook de savicorn was er vandoor gegaan. "Die triple strike is een pestkop, maar heeft nog nooit een ander dier pijn gedaan. Hey kijk eens daar!" Ze wees over het water, waar een kop zichtbaar was. Het was een groen hoofd op een dunne nek. "Dat is een scauldron. Die spuugt kokend water dat je huid van je lichaam af brand." "Gezellig" zei Remus. Jayden glimlachte even. "Hier in het water zitten ook nog de seashockers, seahorses, meerminnen en syrens. Voor de syrens moet je oppassen. Hun gezang kan je doden en dat doen ze graag. Ze eten vlees." Ze liepen door naar een grote open vlakte met een aantal bomen. Verderop begon het berggebied, waarvan de toppen bedekt waren met sneeuw. Over de vlakte rende vooral unicorns, allicorns, pegasi en griffioenen. Er liep ook nog een levicorse(een soort geschubd paard met het hoofd van een slang) en in het midden van alles zaten een thunderbird en een death song bij elkaar. "Kijk dat is een death song. Die soort draak eet van oorsprong andere draken. Hij lokt ze met zijn gezang en gekleurde vleugels. Deze is getraind en is goeie vrienden met onze thunderbird." De thunderbird en death song stegen op en begonnen speels, rondjes om elkaar heen te vliegen.

Een week lang handden Remus en Teddy een beetje rondgelopen en geholpen met de taken van Mark en Jayden. De meeste van de wezens waren makkelijk om mee om te gaan. Tot de verbazing van Jayden en Mark, kon Remus heel goed opschieten met de screaming death, een grote witte draak die tegenover bijna alles agressief is. Teddy had samen met Mark een beetje getraind op het gebruik van meerdere wapens. Teddy en Remus konden niet echt iets doen tegen Greyback, maar ze zijn wel bontgenoten tegen hem geworden. De vier zaten samen in het café met een beker wierja. "Nadat onze vader vermoord was door hem, heeft mijn moeder Cadeo beveiligd. Ze is zelf gestorven door een syren, maar heeft de leiding over het eiland bij ons achtergelaten. We zullen jullie parels meegeven. Dan kunnen jullie ons altijd bereiken." "Mijn vrienden zijn ook geïnteresseerd on Cadeo. Zouden ze een keer mee kunnen komen?" vroeg Remus. "Jouw keuze. Als ze een gevaar zijn, zullen alle wezens hier ze niet levend laten." De cenecat die hen bediende vulde Teddy's glas opnieuw. "Vicy gaat het hier geweldig vinden." zei hij nadat hij weer een slok had genomen. "Ze is dat blonde meisje toch? Erg knap." zei Jayden. "Ik denk dat eeeh... alles goed Teddy?" Teddy leek te krimpenen binnen twee korte seconden was hij veel te klein voor zijn kleren en begon hij te lachen. Hij was niet ouder dan een jaar en klapte lachend in zijn handen terwijl hij speelde met het te grote shirt. "What the-" Mark was opgestaan en naar de cenecat die hen bediend had gelopen. Na een hoop geschreeuw, kwam hij terug. "Er zat verjongings middel in. Het was bedoelt voor een andere tafel. "Hij is verjongt? Wat moeten we met een baby?" vroeg Jayden. Mensen in het café kwamen om hen heen staan en het geroezemoes leefde op. Een mevrouw die zelf ook een baby in haar handen had, kwam naar voren en haalde een luier en een pakje te voorschijn. Ze kleedde de kleine Teddy aan en gaf hem aan Remus. "Ik zou maar terug naar je ouders gaan. Ze kunnen hem wel even verzorgen. Na twee weken zal hij weer op normale leeftijd zijn." Remus keek neer naar Teddy in zijn armen, die zijn haarkleur aan het veranderen was naar de groene trui die hij droeg. Jayden kreeg een tas met andere babyspullen mee en niet veel later liepen ze terug naar Hogwarts. Teddy was onderweg in slaap gevallen en brabbelde zachtjes. Jayden liep mee tot de Gryffindor toren, maar vertrok daarna terug naar Cadeo. "Remus! Wat ben je vroeg terug." riep Sirius vrolijk. De andere jongens en meiden kwamen ook luidruchtig aangelopen. "Sssssh! Hij slaapt nog." suste Remus. Sirius en James bleven versteld staan. "Is dat Teddy?" vroeg Jack. Remus knikte. Jack sloeg een hand voor zijn mond om het lachen tegen te houden. Lily en de andere meiden piepten van de schattigheid. Ook Louis en Lani begonnen zachtjes te lachen. "Ik ga mijn zus wel even halen." zei Louis. Remus ging met Teddy op de bank zitten. "Over twee weken moet hij als het goed is weer normaal zijn." De leerlingen gingen allemaal om hem heen zitten en staarden naar de groenjarige baby. Teddy begon wakker te worden. Hij keek naar al de mensen die naar hem keken en zijn haar raakte een beetje in de war. Het veranderde van rood naar blond naar zwart en weer naar blauw. De meiden maakten gekke geluidjes, waardoor Teddy hard begon te lachen en hij had een hele aanstekelijke lach. Louis en Victoire kwamen de leerlingenkamer ook binnen gelopen. Ondertussen kroop Teddy naar zijn eigen plekje naast Remus op de bank. Hij keek naar Victoire en veranderde zijn haar blond. "Dit is echt te schattig voor woorden." zei Lani. Teddy keek weer naar Remus en zijn haar werd bruin. "Papa." zei hij en kroelde met Remus' hand. Victoire, Lani, Louis en Jack maakten allemaal een piepend geluid. 

-------------------

Hahaha ik hou van baby Teddy!

Ik ben in de kerstvakantie in Zwitserland dus ik kan dan niet schrijven. Sorry dat de updates zo langzaam gaan meer ik had echt even en writersblock. (en school wil me dood)