Wolf Night [Marauders/next gen fanfic]

9. Mages

"Mages?" vroeg Louis. "Dat is een mythe." "Waarschijnlijk toch niet. Wat houd het in?" vroeg Sirius. James S had zijn familie erbij geroepen om te kijken of zij meer wisten over de Mages of McGonegal. "De Mages zijn de inwoners van een 'magische wereld', waarvan de ingang hier ergens in het verboden bos zit." "O, dat. Ja daar is naar gezocht, maar er is nooit iets gevonden." zei Lily L. "Je zou er alleen naar binnen kunnen als je zelf ook een magisch wezen bent, of daar staat ingeschreven." "Wacht even." zei James. "Ook een magisch wezen?" Louis knikte. "De Mages zijn bijna allemaal speciale wezens die wij zelf niet eens kennen." "Wij zijn tovenaars, dus wij zouden daar dan toch gewoon naar binnen kunnen?" vroeg Teddy. Louis schudde zijn hoofd. "Dat telt niet. Als McGonegal daar naartoe is, komt dat waarschijnlijk omdat ze animagus is." "Maar dat is toch ook niet speciaal. Iedereen kan dat worden." zei James. Louis hield zijn schouders op. "Wat is het anders?" "Je zei dat ze ook ingeschreven kunnen worden?" vroeg Remus. "Die mannen op het schilderij hadden het over haar broer. Is het dan niet mogelijk dat haar broer iets was en dat zij daarom ook naar binnen mocht?" "Heeft McGonegal een broer dan?" vroeg Victoire. Niemand gaf antwoord. "Ze is niet zo open, dus het zou zomaar kunnen." zei Sirius. "Kun jij het aan haar vragen, Vicky?" vroeg Teddy terwijl hij een arm om haar heen sloeg. "Ik kan het proberen zodra ze terug komt, maar misschien kunnen jullie wel kijken of jullie wat informatie in de bibliotheek kunnen vinden." "En hoe denken we dat te gaan doen?" vroeg James S. "Door de bibliotheek in te lopen en boeken te lezen, misschien." zei Lily L.

In de bibliotheek stond geen informatie die ze nog niet wisten. Ze hadden het daarom maar opgegeven en zich meer gefocust op wat recente informatie over Greyback. McGonegal was, nog een week lang, nergens op school te bekennen. Tot James en James S haar zagen praten tegen Hagrid. De twee jongens waren natuurlijk meteen op haar afgerend. "Professor! Waar was u!" Toen McGonegal zich omdraaide was James S even geschokt. Haar gezicht zag er uit uit alsof ze dagen niet geslapen had. "Potter, Martin. Ik heb even geen zin in jullie op het moment." zei ze vermoeid. "Gaat u nu maar effe rusten professor. 'k kijk wel wat deze twee jongens willen." zei Hagrid. McGonegal knikte één keer zachtjes en liep naar de school toe. "Ze heeft nog nooit gezegd dat ze geen zin in ons had." zei James. Er was een oprechte bezorgdheid in zijn stem. "Ze heb 't heel druk gehad, jongens." zei Hagrid. "Is ter iets wat ik voor jullie ken doen?" "Weet je Mages zijn?" vroeg James S. Hagrid krapte even bedachtzaam aan zijn baard. "Jullie bengels zijn zeker op zoek naar 't land?" "Is het echt een ander land?" vroeg James S. "Volgens wat professor McGonegal heb verteld wel. 'T is zelf nog beter beschermd dan 't ministerie. Maar jullie kommen er toch nie binne." De twee jongens keken elkaar even aan, met een blik die zei: dat zullen we nog wel eens zien.

Terwijl Teddy naar de lerarenkamer liep, vroeg hij zich af waarom hij dat deed. Hij had niks nodig ofzo. Hij had gemerkt dat hij vaker naar de lerarenkamer ging. Vaak gewoon om te checken of McGonegal terug was, ook al wist hij dat het bijna zinloos was. Hij merkte aan Victoire dat ze erg gestrest was. McGonegal is altijd haar favorite professor geweest. Teddy liep de leerlingenkamer in. De enige aanwezigen waren Durink en Binns. "Ah Scott! Ik zocht je." De meeste professors noemde Teddy niet bij zijn voornaam, omdat ze het een onrespectvolle naam vinden. Hij wilde ook geen Edward genoemd worden, dus werd het gewoon: Scott. "Madame Pince heeft problemen in de bieb. Ze kan je hulp goed gebruiken." "Wat is er dan?" Professor Binns grijnsde een beetje. "De omslagen van de boeken zijn verwisseld. Sins 1971 gebeurt het altijd twee keer per jaar. Aan het begin en tijdens de examens." "Zijn het die vier jongens van Gryffindor?" "Nee, ik denk het niet. Zij komen de bieb eigenlijk nooit in, behalve Lupin." Binns lachte even. "Toch zou het kunnen dat het ze wel zijn, aangezien iedereen klaagt behalve hen." Teddy knikte. "Is er nog informatie over..." Binns keek meteen opgewekt. "Ze is terug! Over twee dagen pakt ze de lessen weer op!" "No way! Echt?!" "Ja, maar jij gaat eerst naar de bieb." Teddy begon naar de bibliotheek te lopen. Zijn humeur was ineens zo veel gestegen! Hij kwam de bibliotheek in en zag Victoire, Lily L, Louis en Remus samen aan een tafel zitten, met elk een dik boek voor hun neus. Teddy liep langzaam naar ze toe terwijl hij begon te zingen: "I hear them calling for you! I hear them calling for you!" Zijn stem was best laag en een een kleine rasp, maar hij zong wel vaker, dus de noten klonken niet vals. De groep keek naar hem om en keken hem verbaast aan. Toen het eerste couplet voorbij was, stond hij naast Victoire. Hij pakte haar hand vast en trok haar omhoog uit haar stoel. "In the middle of the night when the wolves come out. Headed straight for your heart, like a bullet in the dark. One by one, I gotta take them down. But you can run and hide, ain't goin' down without a fight. I hear them calling for you! I hear them calling, in the middle of the night when the wolves come out. Headed straight for your heart. They come straight for your heart. I hear them calling for you! I hear them calling for you!" zong Teddy verder. Hij en Victoire waren nu aan het dansen terwijl iedereen en de bibliotheek naar hen keek. Victoire kon niet stoppen met glimlachen en genoot duidelijk van het moment. Bij elke draai die ze maakte sloot ze haar ogen en draaide haar zilverblonde haar om haar heen. Er waren geen zorgen te bekennen in haar gezicht. Ze was prachtig. Teddy moest erg breed glimlachen tijdens het zingen. "In the middle of the night when the wolves come out, headed straight for your heart. They come straight for your heart. I hear them calling for you! I hear them calling for you!" De twee eindigde het nummer in een zoen. De mensen om hun heen begonnen te applaudisseren en Teddy maakte een kleine buiging. Ze gingen op de bank zitten naast de andere Gryffindors. "Waar kwam dat ineens vandaan?" vroeg Victoire. "Ik had zin om met je te dansen en als er geen muziek is, moet je die zelf maken." "Wat een toeval dat je voor One Direction koos hè." zei Lily L. "Ik hoor die nummers heel de dag door, door jou! En het zijn leuke nummers. Vooral de cover van Teenage Dirtbag." "Ik dacht dat Stockholm Syndrome jouw favoriet was?" vroeg Lily L. "Waar hebben jullie het over?" vroeg Remus. "Jullie hebben alles, wat ook maar een beetje technologie te maken heeft, erg nieuw hè?" "Dat kun je wel zeggen. Wij luisteren veel naar een bepaalde band, maar die is niet zo bekent." zei Victoire. Lily L proestte van het lachen. Louis stootte haar aan. "Sorry, dat was echt een van de meest grappige dingen die ik hier heb gehoord!" "Wat waren jullie hier eigenlijk aan het doen?" vroeg Teddy om het onderwerp te veranderen. "Wat denk je zelf, Einstein." zei Lily L. "Over twee dagen kunnen jullie het haar zelf vragen." Ze keken hem verbaast aan. "Ze is terug, maar neemt even rust." Victoire stond meteen op. "Waar wachten we op? We gaan haar even zoeken!" "Nah, ik denk dat ze nog even rust wilt. En ik moet madame Pince helpen met iets." "Wat?" "Iemand heeft de boekomslagen van een aantal boeken hier verwisseld." Teddy keek met een onderzoekende blik naar Remus. "Het gebeurt sins dat jij en de vrienden hier op school zitten." "Ik heb geen idee waar je het over hebt." zei Remus, maar je kon een twinkeling in zijn ogen zien.

De volgende ochtend zat McGonegal aan de lerarentafel bij het ontbijt. Ze zou nog geen les geven, maar ze zag er wel beter uit volgens James. De post werd gebracht en er werden een hoop brieven en kranten gedropt. "Hè!" zei Jack ineens. "Teddy heeft een brief." James keek naar de lerarentafel waar Teddy voor zich naar de tafel keek. Jack stootte Lani aan en wees naar Teddy. Lani keek verbaast naar Jack. De brief voor Teddy vloog omhoog en begon met een vrouwelijke stem te praten. "Okay meneertje, ik weet wat je echte achternaam is, maar je zal wel een goede reden hebben om die niet algemeen bekent te maken. Ik moet even een gesprek met je voeren. Ik kom je over twee dagen even opzoeken. Zog dat je dan bij het zwarte meer staat. Mocht je mij nu niet vertrouwen, ga dan maar even naar Minnie. Zie je later." Vlak voordat de brief zichzelf verscheurde hoorde James een jongensstem zeggen: Really? Meteen keek Teddy vragend naar McGonegal die twee plekken verderop, naast Victoire zat. Ze had haar vingers voor haar gezicht een schudde teleurgesteld haar hoofd.

----------------

Ik heb drie dingen te zeggen.

1. Sorry, voor het lang niet uploaden maar het was vakantie en dan heb ik het altijd druk.

2. Sorry, voor mijn One Direction fandom die ineens een grote ingreep in mijn leven neemt. Maar ik denk wel dat Lily Luna best een Directioner zou kunnen zijn. Nou ja, als er wat dingetjes langskomen moeten jullie dat maar accepteren. (ik heb het nummer er bij gezet voor als je wilt weten hoe het nummer gaat)

3. Ik ship Tedtoire and I'm NOT sorry!