Wolf Night [Marauders/next gen fanfic]

1. 1974

James liep, samen met Fred en wat andere mensen uit zijn klas, door Hogsmead. "Zonko's is echt geweldig!" riep Fred. "Natuurlijk niet beter dan mijn vader's winkel, maar het komt in de buurt." De twee jongens hadden een reputatie hoog te houden. Fred was de zoon van DE Weasley tweeling en James was vernoemd naar twee Marauders. "Zullen we een boterbier halen?" vroeg Fred. James schudde zijn hoofd. "Nee, ga jij maar. Ik heb nog iets te doen." "Okay, zie later Prongs Jr." James was van plan een grote prank uit te halen op zijn vriend, maar dat kon hij niet alleen. Hij had nog een beetje extra Marauder hulp nodig. Hij rende om het hoekje van het eerstvolgende gebouw. Zijn volle tas stuiterde achter hem aan. Hij keek achter een paar gebouwen en uiteindelijk zag hij zijn partners in crime zitten. Een jongen en een meisje die een stuk ouder waren dan dat hij was. De jongen had James al gezien en wenkte dat hij naar hem toe kon komen. James knielde naast de twee neer. De jongen probeerde niet op te vallen maar de was nogal lastig, aangezien zijn haar fel blauw was. Het meisje had roodblond haar een helder blauwe ogen. Ze was in elk opzicht prachtig. Teddy Lupin en Victoire Weasley. Teddy was twintig en Victoire negentien, ze waren allebei al afgestudeerd van Hogwarts. "Is het je makkelijk gelukt om weg te komen bij hem?" vroeg Teddy. James grijnsde. "Tuurlijk, het was een eitje." "Wat had je in gedachten?" vroeg Victoire. James hield zijn schouders op. "Dus je zegt dat je een geweldige prank op Fred wilt uitvoeren, maar je hebt geen plan?" "Ik dacht dat jullie me daarmee wel konden helpen. Met het uitvoeren heb ik geen hulp nodig." Teddy en Victoire keken elkaar aan. "Wat heb je allemaal in je tas zitten?" vroeg Teddy. "Wat spullen van Zonko, mijn staf, mijn telefoon met muziekbox, wat ingrediënten voor toverdranken en een klein fotoalbum." Victoire trok een wenkbrauw op. "Jij hebt een fotoalbum in je tas?" James hield zijn schouders weer op. "Mam heeft het er in gepropt en ik heb het er nooit uit gehaald." "Misschien kunnen we..." begon Teddy maar hij werd afgekapt. "Wat zijn jullie hier aan het doen?" Achter James stond een klein meisje met vurig rood haar. Daarachter stond nog een jongetje. Het zelfde blonde haar als Victoire, alleen een heel andere vorm gezicht. "Lily, Louis. Wat doen jullie hier?!" riepen de drie in koor. "We zagen James hierachter rennen en we weten dan dat er iets gaat gebeuren." zei Louis. "Daar heeft hij een punt." zei Victoire. Lily knielde naast ze neer. "Dus wat zijn jullie van plan?" "We willen Fred pranken." zei James. "De beste manier om dat te doen is..." Voordat Lily haar zin kon afmaken klonk er een luide knal. Voor een aantal seconden was er alleen maar duisternis. James voelde hoe hij keihard op de grond landde. "Auauauauau!" hoorde hij Victoire jammeren. James knipperde een paar keer met zijn ogen voordat hij opstond. Hij stond op en keek om zich heen. Ze waren in een grote zaal. Om precies te zijn in DE grote zaal. De tafels waren leeg en het zelfde gold voor de lerarentafel. Het meest opvallende was, was dat buizen met de afdelingspunten leeg waren. "Wat is er gebeurt?" vroeg Lily. James draaide zich om naar de rest. "Dit is de grote zaal, maar ik ben bang dat er niemand in de school is op dit moment." Victoire probeerde op te staan maar ze kon zichzelf niet omhoog duwen. Teddy ging naast haar zitten en bekeek voorzichtig haar linker-enkel. Toen hij zachtjes met zijn duim over een blauwe plek ging, kromp Victoire in elkaar. "Dit is gekneusd. We brengen je naar de ziekenzaal. Als daar niemand is moeten we naar een eerstehulp-post." Hij hielp Victoire omhoog. "Ik kan wel een beetje lopen hoor." zei ze toen Teddy haar wilde optillen. Ze zette één stap en haar enkel zwalkte meteen de verkeerde kant op. Teddy grijnsde naar haar. Ze keek hem aan in teken van overgave. Teddy tilde haar op en nam haar op zijn rug. "Dat je haar kan dragen is best knap. Ze is hartstikke zwaar." zei Louis met een grijns. "Laat dat maar niet aan mam horen Louis. Je weet hoe ze daar over denkt." zei Victoire boos terug. Ze kwamen bij de ziekenzaal maar de deuren waren op slot. Dus liepen ze naar de uitgang van het kasteel. Helaas zaten die deuren ook op slot. "En wat doen we nu? We zitten opgesloten in de school en we weten niet wanneer die weer open gaat." zei Lily. "De echte vraag is: hoe zijn jullie hier binnen gekomen?" In een ruk draaide de groep zich om. Er stond een wat oudere man met een lange zilveren baard, blauwe ogen, een haakneus en een bril van halve maanglazen. "Wie bent u?" vroeg James. "Ik kan jullie het zelfde vragen, maar ik zal beleeft zijn. Ik ben Albus Dumbledore. Het schoolhoofd van Hogwarts." "Albus Dumbledore..." fluisterde James. Hij keek naar Teddy en Victoire om te zien of zij een reactie hadden. De twee keken echter net zo verbaast als hijzelf. "Ik denk das we veel te bespreken hebben. Kom maar meer naar mijn kantoor." zei Dumbledore en glimlachte zwakjes.