To επόμενο βράδυ
Ο Αντρέας έκανε μπάνιο, προσεχτικά έφτιαξε το μαλλί του, φόρεσε ένα σκούρο μπλε πουκάμισο με ένα καλό παντελόνι, τα δερμάτινα παπούτσια του, φόρεσε και σακάκι. Πριν βγει έξω κοιτάχτηκε στο καθρέπτη. Έβγαλε το σακάκι του και δίπλωσε τα μανίκια του πουκαμίσου του.
Ξεφύσηξε.
Πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου και με γρήγορα βήματα βγήκε έξω.
Η Χαρά κοιτάχτηκε στον καθρέπτη. Φορούσε ένα κόκκινο φόρεμα και είχε βαφτεί διακριτικά. Έκανε τα μαλλιά της μπούκλες. Κοιτάχτηκε στο καθρέπτη και συνοφρυώθηκε.
"Ντύθηκα λες και μου ζήτησε ραντεβού.."
Ο Αντρέας θέλει απλά να μιλήσουνε..θα την δει και θα νομίζει οτι παρεξήγησε..τι σκεφτόταν?
Ακούει την πόρτα να χτυπάει.
Κοιτάει την ώρα . Ήρθε ένα τέταρτο νωρίτερα.
Ξεφύσηξε.
"Σκατά.."
"Έρχομαι!" του φωνάζει αναστατωμένη.
"Σε λίγο!" του φωνάζει και πάλι ενώ τρέχει στο δωμάτιο της. Βγάζει το φόρεμα και φοράει ένα τζήν και ένα μαύρο μακό. Φοράει τα αθλητικά της απο κάτω. Το έσωσε. Την αξιοπρέπεια της δηλαδή..
Ξέπνοη τρέχει στην πόρτα και την ανοίγει.
Τον κοιτάει λαχανιασμένη απο πάνω ως κάτω. Είναι όμορφος..και καλοντυμένος..θα έχει κανονίσει να πάει για κάποια δουλειά φαίνεται μετά. Πάλι καλά που έβγαλε το φόρεμα.
"Συγνώμη..ήρθα πιο νωρίς.." της λέει ο Αντρέας σοβαρός. Την κοιτάζει απο πάνω ως κάτω. Δεν έχει ντυθεί καν. Μήπως ξέχασε το ραντεβού τους?
"Εμ..είχαμε ραντεβού..ε..δεν ντύθηκες..μήπως το ξέχασες?" της λέει αμήχανος και σκοτεινιάζει. Αυτός όλη μέρα σκεφτόταν πότε θα έρθει το βράδυ..
"Ε.." λέει και η Χαρά αμήχανα χωρίς να του πει να περάσει μέσα.
Σκέφτεται οτι το φόρεμα ήταν μια καλή λύση τελικά.
"Δηλαδή.." ξανά λέει αλλά δεν λέει τίποτα.
"Αν θέλεις το ακυρώνουμε, αν έχεις να κάνεις τίποτα άλλο" αυστηρά απαντά ο Αντρέας. Εντάξει..δεν ενδιαφέρεται..θα πάει μόνος στο μπαράκι και θα πιεί ως το πρωί αν τον διώξει. Σκατά.
"Ε..όχι..δηλαδή ..έρχομαι..δώσε μου δυο λεπτά!"
Τρέχει προς το δωμάτιο και αρχίζει να βγάζει τα ρούχα της.
