Εκείνο το βράδυ

11K 885 113
                                    

" Ξεκινήσαμε να βγαίνουμε..ήταν πολύ διαφορετικός απ' όσους ανθρώπους ήξερα..με πήγαινε σε μαγαζιά που δεν ήξερα..είχε μηχανή..με πήγαινε βόλτες..μου μιλούσε για αυτά που είχε ζήσει..ο Δημήτρης ήταν ένας καινούργιος κόσμος για μένα..είχα εντυπωσιαστεί.."

Ο Αντρέας ξεφυσά καθώς την κοιτά λοξά.

Τον κοιτάζει και η Χαρά στιγμιαία και γυρνά το κεφάλι της στο δρόμο. Όλα κάτω παγωμένα, το χιόνι τώρα πέφτει γρήγορα , έχει καλύψει τα πάντα.

"Ξέρω οτι ακούγομαι σαν ανόητο κορίτσι..αλλά αυτό ήμουν Αντρέα, ένα κορίτσι που δεν ήξερε απο ζωή, ήμουν μια ζωή κλεισμένη σε ένα οικοτροφείο..κι εκείνος μου έδινε υποσχέσεις οτι θα γνώριζα μαζί του κάθε λογής εμπειρία"

Τον ακούει να ξεφυσά. Δεν του αρέσει να την ακούει να μιλάει για άλλον άντρα με αυτόν τον τρόπο..δεν του αρέσει καθόλου..

Χαμηλώνει την ταχύτητα , το αμάξι σχεδόν γλιστρά πάνω στον πάγο. Κοιτά τη διασταύρωση. Στρίβει δεξιά και μπαίνει στην διαδρομή που ακολούθησε εκείνο το βράδυ.

"Σε λίγα χιλιόμετρα θα βρεθούμε εκεί που σκοτώθηκε η Ευτυχία.." της λέει και σφίγγει τις γροθιές του. Μόνο μια φορά πήγε σε εκείνο το σημείο. Απο τότε δεν πέρασε ποτέ απο εκείνο τον δρόμο ο Αντρέας.

"Το ξέρω.." του λέει και με το χέρι της ακουμπά το χέρι του, αλλά εκείνος αμήχανα το τραβά. Ξεφυσά και πάλι. Ανοίγει το ντουλάπι του αμαξιού και βγάζει ένα πακέτο τσιγάρα. Το παίζει στα χέρια του χωρίς να ανάψει κάποιο.

"Ήμουν ερωτευμένη..ήθελα να το μοιραστώ με την Ευτυχία τόσο πολύ..εκείνη δεν ήταν απλά φίλη μου..ήταν η οικογένεια μου..είχαμε η μια την άλλη..πρώτη φορά δεν της έλεγα κάτι..ήξερε τα πάντα για μένα..αλλά όσο και να έλεγα κάθε μέρα πως εκείνη την ημέρα θα τα έλεγα όλα, τόσο την έβλεπα να απομακρύνεται απο εμένα. Την έβλεπα να έχει κλειστεί στον εαυτό της. Δεν μου μιλούσε."

"Είχε μάθει οτι έχεις σχέση με τον Δημήτρη?" της λέει έντονα.

"Όχι..κάτι άλλο της συνέβαινε αλλά δεν πήγαινε στο μυαλό μου τι..δεν είχα υποψιαστεί τίποτα..δεν είδα την αλλαγή στο σώμα της.."

Την κοιτάει με απορία. Τι έκρυβε η Ευτυχία?

"Την βραδιά εκείνη..δεν χρειάστηκε να της πω ψέμματα οτι θα βγώ..είχε εξαφανιστεί όλη μέρα..πήγα στο club..ο Δημήτρης δούλευε..μου ζήτησε να τον βρω έξω απο το μαγαζί..μου έδωσε τσιγάρο με κάνναβη..για να χαλαρώσω..δεν είπα όχι..ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερος μου..σαν εσένα..ήθελα να του αποδείξω οτι δεν είμαι μικρή.." τον κοιτάει λοξά, δεν την κοιτάζει. Έχει σκοτεινιάσει.

Μην μιλάςOù les histoires vivent. Découvrez maintenant