Η καρδιά της χτυπά σαν τρελή..φτάνουν στο σημείο..στο σημείο μηδέν..εκεί που το κοντέρ της ζωής της τερμάτισε και όλα γύρω και μέσα της σταματήσαν. Μετά απο εκείνη την στιγμή ποτέ δεν υπήρξε ίδια.
"Πλησιάζουμε..πλησιάζουμε Αντρέα" επανέλαβε και έπιασε νευρικά το τιμόνι με το χέρι της.
"Όλα τόσο λάθος ..όλα λάθος.. γιατί έπρεπε να ανακατευτώ..ήσασταν μικρές και κάποιος έπρεπε να κάνει κάτι, κάποιος να σας προστατέψει, αν και εγώ..εγώ προστάτεψα μόνο την Ευτυχία..γιατί εγώ για σένα...." τα λόγια του βγαίνουν ασυνάρτητα απο τα χείλη του, ένας καταιγισμός σκέψεων στο νου του, σε ένα νου που είναι έτοιμος να σπάσει, έφταιξε τόσο πολύ. Κι εκείνος.
"Σε άφησα στην λίμνη γυμνή, με ακολούθησες ως το τέλος, δεν μου αρνήθηκες τίποτα και δεν έφταιγες πουθενά, το γύρισες το τιμόνι..ναι..κι εκείνη το γύρισε..ήταν μια κακή στιγμή, φερθήκατε και οι δυο ανόητα, παίξατε με την φωτιά και εκείνη κάηκε..κι εσύ κάηκες..υπέφερες..ακόμη υποφέρεις..υπέφερες μέχρι και απο εμένα..έπρεπε να μου μιλήσεις νωρίτερα..έπρεπε και η Ευτυχία να μου μιλήσει..θα την βοηθούσα..όλα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά"
Της μιλά αλλά δεν την κοιτάζει..δεν μπορεί να την κοιτάξει. Κοιτάζει μόνο στο βάθος του δρόμου. Κάπου εκεί η Ευτυχία άφησε την τελευταία πνοή της.
Κλείνει τα μάτια του.. Πάντα την συμβούλευε να γίνει ο τέλειος άνθρωπος, πάντα την καθοδηγούσε αυστηρά. Οτι αδυναμία έδειξε ο ίδιος στην ζωή του ,πάσχιζε η αδερφή του να μην την έχει..ανόητος..όσο για την Χαρά..Σηκώνει το βλέμμα του και την κοιτά.Και μαζί της έκανε λάθος.
"Αν πέθαινες..αν πέθαινες εκείνο το βράδυ στην λίμνη..αν δεν γυρνούσα πίσω για σένα.." δεν τελειώνει την φράση του. Δεν μπορεί. Προσπάθησε εκείνο το βράδυ να την σκοτώσει..ήθελε να πεθάνει..να σταματήσει να υπάρχει..τόσο μίσος ..τόσα χρόνια..το μόνο που σκεφτόταν ήταν η εκδίκηση.
Η Χαρά κοιτάζει το δρόμο, σχεδόν δεν τον ακούει. Μπροστά της μια μια οι μνήμες ξεπηδούν μέσα απο το πυκνό χιόνι. Τις βλέπει, τις μυρίζει..πάντα εκεί οι μνήμες..κάθε μια έχει την δική της ζωή.
Η μνήμη..
Σχεδόν βλέπει την Ευτυχία στο δρόμο..δίπλα της εκείνη..χιονίζει.. είναι στην αυλή του οικοτροφείου, σηκώνουν τα παγωμένα πρόσωπα τους στον ουρανό. Οι νιφάδες του χιονιού πέφτουν στο πρόσωπο τους.
