Μισό χρόνο μετά
"Να προσέχεις Αντρέα" του λέει ο δεσμοφύλακας καθώς ανοίγει την κεντρική είσοδο της φυλακής. Ο Αντρέας του γνέφει χαμογελώντας αμυδρά. Είναι ελεύθερος. Με όλη την σημασία της λέξης.
Στο δρόμο δυο παιδιά τρέχουν με τα ποδήλατα τους. Χαμογελάει. Ανυπομονεί να δει ξανά τα δικά του παιδιά. Ανυπομονεί να πάει στο σπίτι της Ευτυχίας.
Το δικαστήριο αποφάσισε πως δεν υπήρχε δόλος. Η μητέρα του Δημήτρη μίλησε υπερασπιστικά για εκείνον στη δίκη. Είχε σκυμμένο το κεφάλι του. Δεν μπορούσε να την αντικρίσει.
Στο δρόμο δεν υπάρχει κανένας για να τον περιμένει. Για κάποιο λόγο εδώ και μήνες όλοι εξαφανίστηκαν. Ακόμη και ο Μανώλης. Απο εκείνον περίμενε ένα τηλέφωνο..αλλά δεν πειράζει. Τίποτα πια δεν πειράζει. Ο μόνος που επιχείρησε να έρθει σε επαφή μαζί του ήταν η μάνα του. Αλλά εκείνη δεν θέλει να την δει. Δεν ξέρει πότε θα είναι έτοιμος να την αντικρίσει και πάλι. Ίσως και ποτέ. Η θύμηση της τον κάνει να επιστρέφει σε έναν Αντρέα θυμωμένο, έναν Αντρέα που θέλει να ξεχάσει.
Η Χαρά..κι εκείνη εξαφανίστηκε.
Αυτό τον πείραξε πολύ.
Την περίμενε..κάθε μέρα περίμενε να έρθει..αλλά δεν ήρθε ποτέ. Ούτε ένα τηλέφωνο. Τίποτα. Το σεβάστηκε..πως δεν ήθελε κάτι απο εκείνον..οτι δεν.. μοιράζεται τα ίδια αισθήματα με εκείνον. Ίσως έτσι είναι καλύτερα για εκείνην.
Ξεφυσά.
Απλά εκείνος δεν μπόρεσε ποτέ με την ίδια ευκολία να την ξεγράψει. Ο νους του κάθε μέρα περιπλανιόταν στην μνήμη της..τα βράδια το σώμα του την αποζητούσε. Σκεφτόταν συνέχεια τις λίγες φορές που έκαναν έρωτα. Τόσο μακρινά όλα. Σχεδόν σαν όνειρο. Ένα όνειρο η Χαρά. Και πως να ξυπνήσει..
Περπατά μέσα στους δρόμους της πόλης. Όλα ίδια . Όλα διαφορετικά. Τα βήματα του τον φέρνουν μπροστά απο το ξενοδοχείο του. Δεν μπαίνει μέσα. Κάθεται και το παρατηρεί απο το απέναντι πεζοδρόμιο. Η απόφαση να τα πουλήσει όλα ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρε. Θα έκανε μια νέα αρχή, θα έφτιαχνε μια νέα ζωή, η ευκαιρία που του δόθηκε..θα την εκμεταλλευόταν ..θα ζούσε αυτή την φορά.
Η πρώτη του δουλειά θα είναι να επιστρέψει στο σπίτι στην εξοχή. Εκεί θα ρίζωνε. Θα αγοράσει άλογα..θα αγοράσει και τα γύρω κτήματα..αυτό θέλει να κάνει..να ασχοληθεί με τα άλογα και την γη. Το νιώθει πως αυτό είναι το σωστό για εκείνον. Ένα χρόνο σχεδόν στη φυλακή μόνο αυτό του έλειψε. Η βόλτα με το άλογο του, η μυρωδιά της βρεγμένης γης. Και φυσικά τα παιδιά. Θα επέστρεφε και θα στήριζε το σπίτι της Ευτυχίας με όλες του τις δυνάμεις. Σε εκείνο το σπίτι είναι ο σκοπός της ζωής του. Αφού του δόθηκε η ευκαιρία να ξαναζήσει..είχε σκοπό να δώσει ευτυχία σε πολλά παιδιά , που δεν είχαν την ευκαιρία να έχουν οικογένεια.
