~Ημερολόγιο~

476 50 19
                                    

Είμαι η Σάντρα...Ναι.. αυτό είναι το όνομα μου... Με λένε έτσι από εκείνη την νύχτα... Την μοιραία νύχτα που ξύπνησα από τον βαθύ ύπνο μου και κατάλαβα πολλά... Εκείνη την νύχτα κατάλαβα ότι ο πατέρας μου δεν ήταν εκείνος που έδειχνε στους άλλους.. αλλά κάποιος άλλος... κανεις δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο Χρήστος Καρμάνος θα είχε και δεύτερο πρόσωπο πολύ χειρότερο από αυτό που ήδη έδειχνε... Ναι είχε σκοτώσει... Τον είχε σκοτώσει τον Άγγελο... αλλά όχι μόνο... Πολλά χρόνια νωρίτερα είχε σκοτώσει και την Ελένη... την μητέρα μου.... Είχα ακούσει πολλά για την μάνα μου... Ότι είχε γκόμενο και αλλά πολλά αλλά δεν περίμενα ποτε ότι ο πατέρας μου θα την σκότωνε μόνο και μόνο για να μην λερώσει την τιμή του και για να μην βγει παρα έξω η απιστία της γυναίκας του...
Τώρα κατάλαβα από που είχα πάρει εγώ το άλλο μου πρόσωπο... Από τον πατέρα μου... ήμουν σαν εκείνον ακόμα και αν δεν το παραδέχτηκα ποτε μου... Εκείνη την νύχτα έσβησα το παρελθόν μου... η Αλεξάνδρα Καρμάνου πέθαινε μαζί με τον Άγγελο και τότε γεννήθηκε η Σάντρα. Μια κοπέλα χωρις παρελθόν... η Σάντρα είχε μόνο μέλλον.... Όταν τον πατέρα μου τον πρόδωσε η καρδιά του και λίγο καιρό μετά πέθανε και η γιαγιά μου πούλησα το σπίτι και εξαφανίστηκα.... Κανεις δεν με ξανά είδε.. Στο πλευρό μου στάθηκε μόνο ο Φιλίππος... πάντα πιστός φίλος... Έβλεπε το σκοτάδι μέσα μου και δεν δίστασε ούτε στιγμή να κάνει ότι τον διέταζα... Ακόμα και να σκοτώσει ήταν ικανός και όλα αυτά για εμένα... Δεν ξέρω αν αξίζω την αφοσίωση του πάντως χαίρομαι πει που ο νεός μου εαυτός έχει έναν άνθρωπο που να μπορεί να εμπιστευτεί απόλυτα.
Εκείνη την νύχτα άλλαξα... μεγάλωσα...
Και ας ήμουν μόνο δεκαεπτά... Έμπλεξα με τον υπόκοσμο.. έκανα παρανομίες αλλά δεν μετάνοιωσα... Μάλλον για αυτό είχα γεννηθεί... για την νύχτα... Στην νύχτα βρήκα το σπίτι μου... Σκότωσα... ναι το έκανα... και δεν το μετάνιωσα... Έμαθα να ξεφορτώνομαι ότι με ενοχλεί... Δεν μετάνιωσα για αυτό που έγινα μετά από εκείνη την νύχτα....
Αυτή είμαι... Η Σάντρα... και εκείνη την νύχτα έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου... Να εκδικηθώ αυτούς που με κατέστρεψαν και να πολεμάω για στα που αγαπάω.... Τα κατάφερα και τα δυο... Αυτός που μου πήρε τον Άγγελο είναι τώρα στον τάφο και εγώ είμαι εδώ... πιο ζωντανή από ποτε αλλά ταυτόχρονα και νεκρή... Από εδώ καο στο εξής προστάτευα ότι ήταν δικό μου ακόμα και αν χρειαζόταν να σκοτώσω για να πετύχω αυτό που ήθελα...
Είμαι η Σάντρα... και δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από όσα έχω κάνει......

Και Το Όνομα Αυτής: Αλεξάνδρα Où les histoires vivent. Découvrez maintenant