Δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη. Ένιωσε πως όσο και να πίεζε τον εαυτό της δεν θα ήταν ικανή να βγάλει φωνή από μέσα της. Ούτε τα μάτια της φυσικά υπάκουαν τις εντολές της. Απλά έμειναν διάπλατα ανοιχτά χαμένα μέσα στην υπεροχή σοκολατένια θάλασσα.
Της άφησε το χέρι και αμέσως ένιωσε τον οργανισμό της να ξεμπλοκάρει και να προσπαθεί να λειτουργήσει πάλι φυσιολογικά. Μάταιο βέβαια, καθώς το βλέμμα του παρέμεινε καρφωμένο πάνω της. Μετά από τόσα χρόνια ασκούσε την ίδια θανάσιμη επιρροή πάνω της.
" Τρομακτικό... " ψιθύρισε έντρομη στην διαπίστωσή της.
" Τι είναι τρομακτικό Έλλη ; ". Στο άκουσμα της βραχνής αρρενωπής φωνής του, κάθε σπιθαμή του κορμιού της μούδιασε και μια παράξενη αίσθηση την κατέκλυσε. Το καμπανάκι του κινδύνου όμως μέσα της, ήχησε δριμύτερο από κάθε άλλη φορά, ξυπνώντας την από την ζάλη.
" Που είσαι το παιδί για τα θελήματα " ψέλλισε αδύναμα.
Εκείνος γέλασε σιγά και απομακρύνθηκε με μια κίνηση από κοντά της. Ξαφνικά η θερμοκρασία του δωματίου επανήλθε στο φυσιολογικό και το άρωμά του σταμάτησε να ζαλίζει το μυαλό της. Την κοίταζε με το ίδιο παιχνιδιάρικο ύφος όπως τότε. Το ύφος που έχει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, με εκείνο που την έκανε ότι εκείνος ήθελε. Όχι πια...
" Είσαι κουρασμένη ". Δεν ήταν ερώτηση αλλά δήλωση. Τόσο πολύ φαινόταν ;
" Είμαι, όντως "
" Θα σε αφήσω να κοιμηθείς " είπε σταθερά και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Η φωνή του είχε επιστέψει στον φυσιολογικό της τόνο, ωστόσο τα μάτια του φανέρωναν την επιθυμία του να μείνει και άλλο " Καληνύχτα Έλλη "
" Καληνύχτα Γιώργο " απάντησε εκείνη πριν κλείσει την πόρτα πίσω του.
*~*~*~*~*~*
" Το φελέκι του ! " έβρισε στην προσπάθειά να ανοίξει τα μάτια της. Το κινητό της χτυπούσε εδώ και ένα τέταρτο συνεχόμενα, αλλά ήταν πολύ μακριά για να το πιάσει. Δεν ήθελε να εγκαταλείψει την άνεση του κρεβατιού της, ούτε το μαλακό μαξιλάρι της. Και δεν ήθελε με τίποτα να τελειώσει το υπέροχο όνειρο που έβλεπε.
Ο χρόνος πήγε πίσω έξι χρόνια στην ήμερα που έδωσε το πρώτο της φιλί. Τότε που ένιωσε πως είναι να αγαπάς και να ερωτεύεσαι για πρώτη φορά στη ζωή της. Όταν έδωσε την καρδιά της στον Γιώργο. Ήξερε πως δεν ήταν σωστό να τον σκέφτεται, πολύ περισσότερο να τον ονειρεύεται. Δεν ήταν έφηβη πλέον. Είχε τον έλεγχο του εαυτού της, εξολοκλήρου. Όμως ένιωθε πως όταν βρισκόταν κοντά του... δυσλειτουργούσε.
