He's my brother?!

Hoofdstuk 1

Hailey's pov
Daar lig je dan op de grond van de kantine. Honderde mensen kijken me aan, maar niemand doet wat. "Laat me met rust!" Schreeuw ik boos en probeer op te staan. Ik word weer op de grond geduwd en krijg iemand drinken over me heen. "Even afkoelen, heethoofd." Lacht Esra. "Wat is hier aan de hand?!" Schreeuwt een wat oudere stem en iedereen loopt snel weg. "Sorry meneer, Hailey viel vlak voor mijn voeten neer waar door ik mijn drinken over haar heen morste." Zegt Esra en kijkt onschuldig naar meneer Damhuis, de directeur. "Help haar even overeind en ruim die troep op." Zegt Damhuis en loopt weg. Is hij serieus op dit moment? Een koe weet nog beter wat hier aan de hand is. "Kom geef je hand." Zegt Esra extreem vrolijk en steekt haar hand uit. "Ga heen." Ik sla haar hand weg en kijk haar boos aan.

Ik haat haar zo erg. Ze was vroeger mijn beste vriendin, totdat we naar de middelbareschool gingen en andere vrienden kregen. We waren allebij fan werden van de zelfde boyband, One Direction. Ze vond Liam de leukste, maar iedereen vond dat ik op Liam leek. Dus ze zeiden tegen Esra dat ze lesbisch was om die reden. Esra verzon een leugen over mij die de hele school rond ging. Dat ik haar betast had en dat het mijn schuld is dat haar ouders gescheiden zijn. Oftewel pure bullshit.. Sinds dit is gebeurt praat niemand meer met me en maken Esra en haar groepje me het leven zuur. Ik noem ze 'Ezels', Esra, Zoë, Emy, Lisanne en Sophie. Perfecte naam voor hun dus. Van mijn ouders mag ik ook niet naar een andere school omdat ze denken dat ik dit allemaal verzin.

Ik sta op en gelijk kijken de ezels mij bitchy aan. Ik rol met m'n ogen en loop dwars door hun groepje heen. "Auw! Hailey schatje, ik denk dat geen slimme keus was." Drama queen Esra in the house. Ik zucht diep en loop naar m'n kluisje. Wanneer word mijn leven beter? Juist, nooit... Ik pak m'n jas en smijt m'n kluisje dicht. Kut dag...

'Retweet deze tweet, volg ons op twitter, stuur ons een filmpje waarom jij of je vriend(in) een VIP-kaartje verdient en maak kans! Stuur het filmpje naar eenemail@ikhebgeenidee.com'

Ik lees deze tweet over en over. Waarom nou een filmpje? Niemand wil dit lelijke hoofd zien, maar ik wil wel graag winnen. "Ughhhh." Ik laat me achter overvallen bed en staar naar het plafon. Ik wil heel graag zo'n filmpje maken, maar als ik zo'n filmpje ga maken dan gaan de ezels sowieso me daar mee pesten. Waarom maak ik me druk? Ze pesten me toch al, 1 dag meer maakt niet uit. Maar wat voor filmpje ga ik maken? Een beetje voor de camera zitten en zeggen wat voor een kut leven ik heb, vind ik ook een beetje kut namelijk. Hmm.. misschien iets met een Animatie filmpje? Nee, dat kost me te veel tijd... Dan maar gewoon een filmpje van mij lelijke gezicht.

"Hayy ik ben Hailey en ik ben 17 jaar oud. Ik doe de opleiding fotografie in Enschede. Ik ben al heel lang een fan van One Direction en zou graag de VIP kaartjes willen winnen." Terwijl ik dit zeg hoor ik de deur beneden open gaan en gepraat, het zou vast m'n ouders wel zijn die thuis komen. "Ik word al 6 jaar lang gepest en One-" Ik word onderbroken omdat iemand mijn kamer binnen loopt. "Ben je nou echt een selfie aan het maken met dat lelijke hoofd van je?" Zegt Esra en loopt naar me toe. "Wat doe jij hier nou weer en hoe kom je überhaupt binnen?" Vraag ik en leg mijn telefoon neer op bed. "Je moeder was zo lief om me binnen te laten en ik ben hier om jou wat duidelijk te maken." Zegt ze en gaat eng dicht bij staan. "Jij gaat niet mee doen aan de actie om die VIP-kaartjes te winnen. Hoor je me? Ik ga ze winnen en niemand laat jou lelijke hoofd One Direction meeten. En als ik merk dat je toch hebt mee gedaan, zorg ik er persoonlijk voor dat de hele wereld niet meer met je wil praten." Esra glimlacht bitchy en duwt me naar achter waardoor ik op bed val. "Begrepen?" Ik knik en ga fatsoenlijk zitten op bed. "Ik hoor niks." Zegt Esra en trekt me weer omhoog. "Dan moet je een gehoorapparaat aanschaffen." Zeg ik en heb gelijk spijt dat ik dat zei. Ik voel een hand tegen m'n gezicht aan en de tranen schieten in m'n ogen. "Is het nu duidelijk?" "Ja." Zeg ik met een trillende stem. Ik kijk boos aan en zij kijkt mij vrolijk en bitchy aan. "Mooi!" Met die woorden verlaat ze mijn kamer en loopt naar beneden.

Later die avond ben ik bezig met het editen van het filmpje. Ik moest er een heel stuk uithalen want het geschreeuw van Esra zat er door heen. Ik ben op zich best tevreden met hoe het filmpje is gelukt, al zeg ik het zelf. Ik zit alleen te twijfelen of ik het wel zou doen... Esra heeft mijn school leven al verpest, laat staan als dit filmpje upload. Ze vermoord me letterlijk. Maar aan de andere kant ik wil ze wel heel graag ontmoeten, door hun ben ik er überhaupt nog. Hmmm... twijfels tot de max...