Zil çalınca teker teker dışarı çıkmışlardı arya oturduğu yerden kalktı Arafla karşı karşıya geldi içi sızlamıştı eski araftan eser kalmamıştı gözleri çökmüş iyice zayıflamıştı arya'nın gözleri doldu herkes pür dikkat ikisini izliyordu kaan haricinde kimse bir şey bilmiyordu yavaşça birbirlerine yaklaştılar ilk tepki aryadan gelmişti araf'ın suratına tokadı patlattı kızlar çığlık attı her bir ağızdan ses çıkıyordu arya'nın yaptığına şaşırmışlardı Araf yana dönen suratını aryaya çevirdi arya daha fazla dayanamayıp koşarak sınıftan çıktı gözünden yaşlar akmaya başladı nereye gideceğini bilmeden koşuyordu bütün gözler onun üzerine dönmüştü okuldan çıkıp sahile doğru koştu onun sevdiği adam olamazdı kendini suçluyordu onu o hale o getirmişti bacaklarında derman kalmayınca dizlerinin üstüne düştü etrafta bir çok ses vardı hiç birini duymuyordu arya'nın peşinden Araf'ta çıkmıştı deli gibi onu arıyordu kalabalığı görünce o tarafa ilerledi aryayı dizlerinin üzerine Oturmuş bir şekilde görünce içinden bir şeyler koptu üzerinde hiçbir şey yoktu titriyordu araf üzerindeki montu çıkardı arya'nın omuzlarına bıraktı yere çökerek sımsıkı sarıldı alnını öptü o kadar özlemiştiki arya kendinde değildi boş bir şekilde karşıya bakıyordu araf'ın geldiğinden ona sarıldığından bile haberi yoktu birden araf'ın kucağına yığıldı hemen ambulansı aramışlardı
-Arya arya aç gözlerini ambulansı çağırın
Ambulans gelmişti aryayı sedyeye aldılar beraber ambulansa bindiler sağlık görevlileri bir şeyler söylüyordu o sadece aryaya odaklanmıştı hastaneye gelmişlerdi müşade odasına aldılar aryayı Araf çıldırmak üzereydi kapı açıldı doktor çıktı
-Arya nasıl
-İyi sadece sinir krizi geçirmiş 2 saate uyanır geçmiş olsun
-Sağolun
Sessiz bir şekilde kapıyı açıp içeriye girdi yatağa doğru ilerledi arya'nın yüzü bembeyazdı saçları yastığa dağılmıştı araf yumruklarını sıktı arya'nın geldiğini Bilseydi kesinlikle okula uğramazdı daha fazla aryaya bakmayarak camın önünde ki koltuğa oturdu camdan dışarıyı izlemeye başladı. Ne kadar aradıysalar ulaşamamışlardı en son pes ederek hepsi okuldan çıkıp çisem'in evine gelmişlerdi
-Neydi onların o hali
-Anlayan bizede anlatsın
-Araf aryayı seviyor ama arya kabul etmedi
-Neeee bizim niye bundan haberimiz yok
-Onlara sorarsınız gelince
-Demek araf o yüzden haftalarca yoktu bitmiş haldeydi
-Buna bir çözüm yolu bulmalıyız böyle olmaz ikisi ne haldeydi gördünüz
-Biz karışmayacağız yıkılsalarda birbirlerini onlar toplayacak
-Buğra haklı biz karışırsak daha kötü olabilir
-Kahve yapayım da biraz rahatlayalım bu ne gerginlik
Kızlar mutfağa girmişlerdi erkekler sessizliğe gömülmüşlerdi. Arya gözlerini açarak etrafa göz attı hastanedeydi hızla yerinden kalmaya çalışınca serum kolunu acıtmıştı acı bir işleyiş döküldü dudaklarından araf oturduğu yerden kalktı arya'nın kolunu tuttu kolunu hızla araftan çekti
-Dokunma bana uzak dur
-Arya iyimisin
-Değilim iyi değilim rahat bırak beni
-Peki eve bırakmama izin ver bari
-Gerek yok
-arya Şeyda teyzeyi aramamı istermisin
Arya sinirle yerine oturdu hemşire serumu çıkarmıştı hastaneden çıktılar taksiye bindiler bugünkü hali gözünün önüne gelince gözleri dolmuştu birisi kalbini sıkıyordu sanki nefes almakta zorlanıyordu hafiften arafa baktı bitmiş bir haldeydi derin bir nefes aldı başını cama yasladı ne kadarda özlemişti onu gözlerini kapattı uyuya kaldı taksi durdu araf ücreti ödeyerek indi daha yeni farkediyordu arya'nın uyuduğunu yavaşça kucağına aldı eve ilerledi zili çalarak beklemeye başladı esra açmıştı kapıyı aryayı öyle görünce telaşlandı
