❤18.BÖLÜM❤

39 1 0
                                    

        Sergiyi gezip güzel tablolar satın almışlardı son yere girdi tablolara göz attı ilginç şeyler vardı gözü Bir tabloya takılmıştı  kesinlikle almalıydı uçurumun ucunda iki kişi vardı birbirine yakınken bir o kadar da uzak kavuşması zor imkansız olan genç çocuğa doğru ilerledi



-Tabloyu satın almak istiyorum
-Üzgünüm satılık değil
-Ne kadar istersen veririm bu tabloyu istiyorum
-Olmaz genç bayan satamam
-Peki Seni zorlamayacağım
-Neden Bu kadar istedin tabloyu
-Tablo beni anlatıyor Bende birini çok sevdim hem bana çok yakın hemde uzak gerçek beni öğrendikten sonra gitti
-Bu tabloyu size hediye etmek istiyorum
-Gerçekten mi yapar mısın bunu
-Kimse Senin gibi cevap vermedi Senin sevgin Çok güçlü
-Seni tanımak isterim
-Özgür Acar ressamım Ya sen
-Arya Dinçer seninle arkadaş olmak istiyorum özgür tabi sende istersen
-Ünlü iş adamı Ferit Dincer'in kızı
-Babamı tanıyor musun
-Evet bir kaç kere kokteyllerde karşılalmıştık Seni hiç görmedim
-Yoğun olduğum için katilamiyordum bundan sonra katılmaya çalışacağım
-Arya onu hiç bırakma yoksa pişman olursun giden günler geri gelmiyor zaman kaybetmeden bul onu gerekirse zorla yanında tut
-Teşekkür ederim özgür
-Tabloya İyi bak arya
-Bakacagim görüşmek üzere
-Görüşürüz

          Tabloyu alarak uzaklaştı aklı özgür'ün dediğinde kalmıştı haklıydı gidip arafla konuşacaktı Kaan'ın telefonda konuştuğunu duyunca dinlemeye başladı arafla konuştuğunu anlamıştı Kaan haruna bir şeyler söyleyerek çıkışa ilerleyince
Tabloları haruna verdi

-Harun bunları odama bırakır mısın acil bir işim var
-Ne işi bende geliyorum
-Eve gelince konuşuruz lütfen bir şey sorma
-Tamam

          Hızla oradan çıktı Harun'un arabasına bindi araf'ın evine sürdü trafik vardı arabalar gitmek bilmiyordu sonunda açılmıştı yol hızlı bir şekilde ara yola girdi eve yaklaşmıştı yavaşladı arabayı park ederek indi kapıyı açıp bahçeye girdi kapı aralık kalmıştı yavaşça içeriye girdi bağırma sesleri geliyordu

-Sen nasıl böyle bir şey yaparsın Araf
-Bilmiyordum lan bilseydim yaparmiydim şimdi yüzüne bakamıyorum
-O kız bunu duyarsa yıkılır lan git buradan çıkma karşısına
-Ondan intikam almak istedim bir şeyler sakladığını biliyordum öğrenirsem rezil ederim sandım hesaba katmadigim bir şey oldu köpek gibi sevdim onu gerçekleri öğrenince kendime lanet ettim ben tam bir şerefsizim
-Şimdimi aklın başına geldi lan aryaya anlatacaksın bunları hepsini bilmeye hakkı var
-Yapamam bir daha yüzüme bakmaz
-Böyle Daha mı iyi

        Arya duyduklarıyla yıkılmıştı nefes alamıyor kalbi sıkışıyordu evden çıktı arabaya ilerledi dedikleri Hâlâ kulağında çınlıyordu arabaya bindi gaza yüklendi hız sınırlarını çoktan aşmıştı

-Onu rezil etmek istedim
-SENDEN NEFRET EDIYORUM ALLAH SENIN BELANI VERSIN NIYE YAPTIN NIYE SEVDIM LAN SENI SEVDIM BU MUYDU KARSILIGI

       gözlerinden sicim sicim yaş geliyordu gözleri bulaniklasmaya başladı başına keskin bir ağrı saplandı direksiiyonun hakimiyetini kaybetti son duyduğu korna sesi sonrası arabayla beraber takla atması arabalar durarak yardıma koştular ambulansı filan aradılar arya'nın bilinci kapanmıştı arabadan dumanlar çıkmaya başladı ambulans gelmişti zar zor arabadan cikarmislardi sağlık görevlileri sedyeye aldı hızla ambulansa bindirdiler telefonu bulunmuştu polisler hemen aradı son arananlarda annesi vardı Şeyda hanım telefonu açtı

-Bir şey mi oldu arya
-Hanimefendi Ben komiser Mehmet arya hanım trafik kazası geçirdi şuan hastanede durumu ağır
-Kızımmmm
-Ne oldu aryaya anne
-Kaza geçirmiş beni kızıma götürün hemen

Yarım Kalan MutlulukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin