မရဏ​ေျပးလမ္​းႏွင္​့ဝကၤဘာဂူ (Completed BL Advanture)

Part 9

ရႊန္​းလ့ဲမွာ အ​ေတာ္​​ေဝး​ေဝးထိ ဆက္​ပိုင္​ကို​ေခၚသြား​ေလသည္​။ ဆက္​ပိုင္​လည္​း စားစရာမ​ေတြ႔​ေသး၍ သူမ​ေနာက္​မွ လိုက္​သြား​ေလသည္​။ ထိုစဥ္​ရႊန္​းလ့ဲမွာ လဲခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​လိုက္​ၿပီး...

'အား... အဟင္​့ ထလို႔မရ​ေတာ့ဘူး... ဆက္​ပိုင္​ လုပ္​ပါဦး´

ဆက္​ပိုင္​မွာ သူမကိုတြဲထူ​ေန​ေသာ္​လည္​း သူမက မထႏိုင္​ဘဲျဖစ္​​ေန​ေလရာ

'အား... ​ေျခ​ေထာက္​က ​ေထာက္​လို႔မရဘူး...´

'ကဲပါ ခဏနားၾကတာ​ေပါ့.... ​ေလွ်ာက္​ႏိုင္​​ေတာ့မွ ျပန္​ၾကမယ္​​ေလ´

'ဘယ္​ျဖစ္​မလဲ စားစရာက ဘာမွမရ​ေသးဘူး​ေလ´

'ဒါဆို ဒီနားမွာ ခဏ​ေစာင္​့​ေနဦး... ကြၽန္​​ေတာ္​ စားစရာတစ္​ခုခု သြား႐ွာၾကည္​့ဦးမယ္​´

သူမကို ခဏထားခ့ဲကာ ​ေတာထဲဝင္​သြားသည္​။ သူမလည္​း ​ေနာက္​မွလိုက္​​ေခ်ာင္​း​ေလသည္​။ ဆက္​ပိုင္​က ​ေတာထဲမွာ ​ေလွ်ာက္​႐ွာ​ေနရင္​း ​ေခ်ာင္​း​ေလးတစ္​ခုကို​ေတြ႔​ေလရာ သြားၾကည္​့​ေတာ့ ငါးမ်ားကို​ေတြ႔​ေလသည္​။ သူလည္​း ငါးဖမ္​းရန္​ သစ္​ကိုင္​း​ေျခာက္​တစ္​ခုကို ပါလာ​ေသာဓားျဖင္​့ ခြၽန္​လိုက္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​ ​ေရထဲဆင္​းကာ ခြၽန္​ထား​ေသာ သစ္​ကိုင္​းကို မွိန္​းအျဖစ္​အသံုးျပဳကာ ငါးထိုး​ေန​ေလသည္​။

'ဟား... တစ္​​ေကာင္​ရၿပီ...´

ထို႔​ေနာက္​ ႏြယ္​ႀကိဳးျဖင္​့သီလိုက္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​ ဆက္​ဖမ္​း​ေလသည္​။ ငါး​ေတြအမ်ားႀကီးရ​ေတာ့ ရႊန္​းလ့ဲကိုထားခ့ဲ​ေသာ​ေနရာသို႔ျပန္​လာသည္​။ သို႔​ေသာ္​ လမ္​းမမွတ္​မိ၍ မ်က္​စိလည္​ကာ လမ္​း​ေပ်ာက္​​ေန​ေလသည္​။

'ဟာ... ဒုကၡဘဲ အျပန္​လမ္​း မမွတ္​မိ​ေတာ့ဘူး... ဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲ´

ငါး​ေတြကိုလက္​ကကိုင္​ကာ လမ္​း႐ွာ​ေန​ေသာ္​လည္​း ႐ွာမ​ေတြ႔​ေပ။ တျဖည္​းျဖည္​း ​ေမွာင္​စပ်ိဳးလာ​ေလၿပီ။ ဆက္​ပိုင္​မွာ ဒူးမ်ားပင္​တုန္​လာကာ မ်က္​ရည္​မ်ားဝဲလာ​ေလသည္​။