KUYTU KARANLIK

20.Bölüm & Sadece Arkadaşız &

Diğer bölümlere göre uzun bir bölüm yazabildim.. Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı eksik etmeyin :*

-Zeynep-

Nasılda kapılmışım sevginin büyüsüne.. Anladım bazı şeyleri artık. Kaç kere Kerem benim için bitti dedim?. 2 mi? 3mü? 4...5.. Eminim daha fazladır. Bu sefer gerçekten bitti desem biter mi? Sanmam.. Bitti demeyeceğim artık. Bitmiyor çünkü. Peşimden ayrılmıyor bu sevgi. Bırakmıyor beni. Ya da ben onu bırakmıyorum. 

Düşüncelerimin esiri olmuş halde kafamı otobüs camından ayırdım. Artık inme vaktiydi. Düğmeye bastım ve ilerledim. Şarkı hala kulağımda çalıyordu..

'Beni yak, kendini yak, her şeyi yak. Bir kıvılcım yeter ben hazırım bak. İster öp okşa , istersen öldür. Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk..' 

'Bir diyemedin ''Seni seviyorum'' diye Zeynep! Bir şeyi söyleyemedin! Bu kadar basit bir şeyi söylemekte ne var! Seni.. Seviyorum! ' diyordu beynim. Sanki bana inat yapıyordu.

'Sussana be! Karışma sen!' dedim beynime. Ona ne? 

'Beni dinlemeyeceksin zaten.Kalbini dinleyeceksin! O ne zaman isterse o zaman söyleyeceksin!' 

'Sana ne? Karışmasana. Ben kendimi dinlerim. Seni ya da kalbimi değil' dedim.. 

'İyi misiniz?' dedi bir amca bana yaklaşarak. 

'İyiyim.. Niye ki?'

'Kendi kendinize konuşuyordunuz da..'

Evet.. Delirdim ya! Bir zaten delirmemiştim oda tam oldu!

'Teşekkürler amcacım sağolun' dedim ve yanından hızla uzaklaştım. Adam şimdi akıl hastanesini ararmış! Arar mı arar.. Koş Zeynep koş!

-Kerem-

'Mısra nerdesin yanıma gel.' dedim telaşla. Bir itiraf yapayım kendime dedim, onda da Mısra'nın yanımda olacağı tuttu. 

'Geldim abi' dedi.Elini havada aradım ve tuttum. 'Mısracım' diye başladım sözlerime.

'Mısracım bak, o dediklerim yalandı.. Şeydi.. Yani o bana yalanlar söyledi ya hani.Kızdım ona ben böyle dedim. Tamam mı? Unut yani'

'Abi, ben üniversiteye geçiyorum. Sen yanlış anladın galiba, ilkokula değil. Çocuk kandırmıyorsun. Sen baya baya aşıksın ablama.'

'Aşık falan değilim Mısra. Yalandı diyorum'

'Aşıksın diyorum' dedi.  Evet aşığım..

'Yalan!'

'Aşk!' diye cevap verdi..Evet aşk..

'Sakın Zeynep'e bahsetme bundan. Tamam mı?'

'Aşıksın ama onu bi söyle'      Aşığım!

'Değilim!'

'Aşıksın!'

'Mısra, hadi git babamı getir. Adam hastanede kaldı farkındaysan'

'Tabii, lafı değiştir hemen zaten'

'Söylemeyeceksin Zeynep'e'

'O zaman, babama zarar vermeyeceksin!'

'Şu adama baba deme!' dedim sinirle. Hala baba diyordu ya!Onun tek babası vardı o da Ahmet Sayer!. 

'O benim babam. Buna sen karışamazsın. Evet madem ablama bu kadar çok söylememi istiyorsun, söyleyeyim o zaman'

'Mısra, tamam!'

'Zarar?'

'Vermeyeceğim dedim tamam'  diyerek belki onu durdurdum. Tabii ki ona gününü göstereceğim. Yaptığı yanına kalmayacak.