Beginning of attention

254 18 3

by Aurora1332

by Aurora1332

" အားး "
Canteen ထဲကဆိုင္ငယ္တစ္ခုေရွ႕တြင္ ရပ္ရင္းစားစရာေရြးေနစဥ္ ေဘးနား ကပ္ရပ္ ရပ္ေနေသာ မရင္းႏွီးသည့္ အခန္းေဖာ္ ေကာင္မေလးထံမွ အသံထြက္လာသည္မို႔ ဘာစားရမလဲ စဥ္းစားေနခဲ့ေသာ သူမ ရဲ႕ အာ႐ုံတို႔ကို ထိုေကာင္မေလးထံ ေျပာင္းလိုက္မိသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမ လက္ဖဝါးမွ ဆစ္ကနဲ စပ္သြားတာမို႔ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ မနက္က ေက်ာင္းမလာခင္ အေဆာင္မွာ စာက်က္စားပြဲေအာက္မွထိုးထြက္ေနေသာ သံခြ်န္ႏွင့္ ျခစ္ခဲ့မိသည့္ ဒဏ္ရာ အေပၚ coffee ဖိတ္က်ထားပါလား။ အို ငါလည္း coffee မေသာက္ရပါဘဲႏွင့္။ သူမကိုယ္တိုင္က အေျခအေနမွန္ကို သေဘာမေပါက္ခင္ သူမနားထဲဝင္လာေသာ အသံတစ္သံ
" နင္ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ဂိုအြန္းဟာ "
" ဘာကိုလဲ "
" အာ တကယ္ဘဲ ဆယ္ေယာင္း ကိုေတာင္းပန္သင့္တာနင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား နင္ coffee ခြက္ကို တိုက္ခ်ခဲ့လို႔ ဆယ္ေယာင္း အပူေလာင္သြားတာ နင္မျမင္ဘူးလား နင္ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္ဘူးလား ဆရာဝန္ျဖစ္လာမယ့္လူတစ္ေယာက္က ... နင္ စာအရမ္းေတာ္ေနတာနဲ႔ အရည္အေသြးျပည့္တဲ့ ဆရာဝန္ ျဖစ္လာမယ္ ထင္ေနတာလား"

နားထဲတရစပ္ဝင္လာေသာ အသံေတြ။ဒီလို အေျပာအဆိုခံရေအာင္ ငါ ဘာလုပ္မိခဲ့လို႔လဲ။ေကာ္ဖီခြက္ကို တိုက္ခ်ဖို႔ မေျပာနဲ႔။ ေဘးနားမွာ ဘယ္သူ ရပ္ေနမွန္းေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ။ ေဘးကေအာ္သံၾကားမွ ကိုယ့္လက္မွာေရာ ေဘးက တစ္ေယာက္ လက္မွာေရာ ေကာ္ဖီပူေတြ ေလာင္ေနမွန္း သတိထားမိခဲ့တာ။ ဒါဆို ငါ အမွားမလုပ္ခဲ့ရင္...
သူမ အေတြးေတြ ဆံုးသြားေတာ့ ရလာတဲ့ အေျဖတစ္ခု

" ငါ အမွားမလုပ္ခဲ့ဘဲနဲ႔ ငါကဘာလို႔ေတာင္းပန္ရမွာလဲ။ သူ႕လက္က ေကာ္ဖီခြက္ကို တိုက္ခ်ရေအာင္လည္း ငါက ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘဲရွပ္ျပာေနခဲ့တာမဟုတ္။ ေက်ာက္႐ုပ္လိုမ်ိဳး ၿငိမ္ၿပီး စဥ္းစားေနခဲ့တဲ့လူက ေကာ္ဖီခြက္ကို တမင္တိုက္ခ်ၿပီး အပူေလာင္ေစတဲ့တရားခံတဲ့လား။ အဟက္ ဒီမွာ ဂြ်န္းဂ်ံဳးဂု နင္တက္ေနတာ ေဆးတကၠသိုလ္မလား စဥ္းစားဆင့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းေတာ့ရွိရမွာေပါ႔...ထားလိုက္ေတာ့ ဆက္ေနေနရင္ငါ ဘာဆက္လုပ္မိမယ္မွန္း အာမမခံ ႏိုင္တာမို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ဘဲ ရပ္ရေအာင္ အမွားမရွိဘဲ မေတာင္းပန္ႏိုင္တာမို႔"

ျဖတ္ကနဲ လွမ္းဆြဲလိုက္သည္မို႔ နာက်င္သြားတဲ့ လက္ဖဝါးေပၚကဒဏ္ရာ
"ဂိုအြန္းဟာ"
ဆြဲထားတဲ့ ဂ်ံဳးဂု ရဲ႕ လက္ကို အတင္း ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး လွည့္ထြက္လာမိသည္။ လက္က ဒဏ္ရာ ဘာျဖစ္ေနမွန္းလည္း မသိႏိုင္ေတာ့။ လူက ေဒါသထြက္တာေတြေရာ မြန္းက်ပ္တာေတြေရာ ေရာေနၿပီမို႔။

"ဆယ္ေယာင္းက သူ႔ဘာသူ ေကာ္ဖီခြက္ေမွာက္တာ"
"ဟဲ့ ဂ်ံဳးဂု က ဆယ္ေယာင္း ကို ႀကိဳက္ေနတာလား"
"ငါေတာ့အသည္းကြဲပါၿပီဟာ "
"Wow ဂိုအြန္းဟာ က Daebak ဘဲ ငါထင္ေတာင္မထင္မိဘူး အဲလို တံု႔ ျပန္မယ္လို႔"
"ဂိုအြန္းဟာ သနားပါတယ္"
"ဟန္ဆယ္ေယာင္းက ဟာသ ဘဲ ငါျမင္တာေတာ့ အြန္းဟာအမွား မဟုတ္ဘူး"
" ေတြ႕တယ္မလား ဂိုအြန္းဟာ ထြက္သြားတုန္းက လက္မွာေသြးေတြ "

Canteen မွာ ရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး တီးတိုးတီးတိုး က်န္ခဲ့သည္ေလ။
ဂ်ံဳးဂု တစ္ေယာက္ေတာ့ အံ့ၾသမႈေတြေရာ မေရရာမႈေတြ ေရာ ေရာေထြးၿပီး က်န္ခဲ့လ်က္။ ျဖစ္သင့္ပါသည္ေလ။ သူတို႔ေတြသိထားတဲ့ ဂိုအြန္းဟာ ဆိုသည္မွာ စာတစ္ခုဘဲသိၿပီး စကားနည္း အျပံဳးအရယ္နည္း တဲ့ ခပ္ေအးေအးေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ မဟုတ္လား။

ဆယ္ေယာင္း သည္လည္း သူမမွန္းထားသည္ႏွင့္ အနည္းငယ္ လြဲေခ်ာ္ေနခဲ့သည့္ အေျခအေန ေၾကာင့္ အျပစ္မရွိသည့္ ႏႈတ္ခမ္း ကို သာ ဖိကိုက္လ်က္။

ဂ်ံဳးဂု အဖို႔ ဆယ္ေယာင္းကို လည္း အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ Canteen ထဲက လူေတြကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့။ သူ႕လက္မွာေပေနတဲ့ ဂိုအြန္းဟာ ရဲ႕ ေသြး ေတြကိုသာ ငံု႔ၾကည့္ရင္း။

ဂိုအြန္းဟာ နင့္ရဲ႕ ပံုစံ အစစ္အမွန္ကဘာလဲ...?

စာမ်ားလို႔ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး Fic အသစ္ လာတင္သြားသည္ XD

Just Joke keke 😝