The Mavens [COMPLETED]

Chapter: 46

Chapter: 46- Illuminate

Steffany’s POV.

Nasa kalagitnaan ako ng pagrereview ng mga proposals para sa hotel dito sa LA ng mag beep ang intercom sa gilid ng lamesa ko.

“ Yes Mary?” ito ay naka assign sa may lobby ng hotel.

“Maam, I would like to inform you that Mr. Montereal just arrived.” magalang nitong pinaalam.

“Okay, be there in a sec.” sagot ko bago niligpit ang mga kalat ko.

Pagkatapos ng nangyari kay Fredrick Monterial ay pumunta agad ako dito sa LA dahil may mga bagay akong dapat tapusin at ayusin. The Montereal are all over the news after what happened to Fredrick. He is found dead by the authorities. Ofcourse we manipulated the story. Pinalabas namin sa report nagsuicide ito, wala din namang bakas ng mga tauhan nito na napatay namin ang nandun.

To bad for Calex’s parents nagluksa talaga ang mga ito sa nangyari. His father even blamed himself dahil hindi n’ya daw nalaman na may pinagdadaanan ang Kuya n’ya. Calex on the other hand knows the truth, kung gaano kasama at sakim ang kanyang tiyuhin. It’s my third day here and inaasahan ko na din ang pagsipot ni Calex dito.

“Hey..” kuha ko ng atensyon niya dahil ang lalim ng iniisip nito.

“O-Oh, hey.” naiilang nitong sabi at tumayo na sa couch.

“Let’s grab some coffee.” sabi ko naman. Nakita ko lang itong tumango kaya naglakad na ako sa cafe ng mismong hotel.

“Thank you.” nakangiti kong sabi sa nag serve ng order namin. We settled on the far corner of this cafe para makapag-usap ng maayos.

“How’s your flight?” bigla kong tanong after I sipped from my cup of coffee. I am trying to lighten our atmosphere so we could talk comfortably.

“It’s fine. Feeling a bit exhausted but I can handle myself.” sagot nito at sumimsim din sa kape nito.

“I want you to meet someone. Birthday n’ya this coming sunday, same day of his operation.” tumatango-tango lang ito habang nagsasalita ako.

“ I need to face it. I need to fix the mess that I made in order for us to move on. I am still hoping for the best of us, Steff.” malungkot nitong pahayag.

“Me too Cal, me too..” sagot ko bago nag-iwas ng tingin dahil naalala ko ang mga ginawa ko maayos lang ang lahat.

..................….

Flashback a month ago...

“What will we do now?” tanong ni Yce ng nasa tapat na kami ng maliit na appartment ng mga taong kailangan namin.

“We can’t fix anything kung hanggang dito lang tayo at magmamasid.” sagot ko sa kanya.

“Go back to Elli’s shop, ako na ang bahala dito.” kay Elli kasi kami tumuloy muna. Where few kilometers away from the busy city of Los Angeles.

It’s a small town, a peaceful town. Dito na kasi namalagi si Elli. She have a book cafe and a flower shop. You can simply read a book and enjoy your favorite coffee at the same time.

“You sure?” halatang nag-aalala si Yce sa akin.

“Yeah. Anyway where’s the files?” tanong ko sa kanya na agad n’ya namang inabot sa akin.