முழுவல்

மாயை

நான் கார் சாவியினை எடுத்துக்கொண்டு, ஒரு காரினை எடுக்க சென்ற நேரம்....

என் அம்மா, அப்பா,முருகன் மாமா, தேனு அத்தை, வாணி, கிருஷ்ணா என அனைவரும், இரு கார்களில் அமர்ந்து, அனன்யாவை அழைக்க, ஏர்போர்ட் கிளம்புமும் நேரம் சரியாக ஒரு கார் வீடு வந்து சேர்ந்தது.....

எங்களின் அனைவர் கண்களும் அக்காரையே நோக்கி இருந்தது..... அதிலிருந்து இறங்கினான், யுவி... இந்த ஐந்து வருடத்தில், என் கும்பத்திடமும், அனன்யாவின் குடும்பத்தோடும் மிக நெருங்கியவனாக மாறிவிட்டான்.... யுவி....

யுவியை பார்த்த உடனே.... "என்னடா இவ்ளோ காலைல வந்துருக்க???..... என நான் வினவ,

"இல்லடா....முக்கியமான பைல் ஒன்னு உன்கிட்ட கொடுத்தேனே.....இன்னைக்கு கண்டிப்பா அதை முடிக்கணும், நீ வேற ஆபீஸ் வரமாட்ட, அதான் அதைவாங்கிட்டு போலாம்னு வந்தேன்...." என யுவி முடிக்க...

"ஓ... அதுவா... இரு வரேன்... என..... " என யுவியிடம் சொல்லி சென்று, .... சிறிது நேரத்தில் ஒரு மஞ்சள் நிற பைலுடன் வந்தேன்...... அனைவரும் எனக்காக காரிலே காத்திருந்தனர்....

அதை பார்த்த யுவி, டேய் இது இல்லடா... ப்ளூ கலர்ல ஒரு பைல் இருக்குமே... மறந்துட்டியா?? என அவன் வினவ.....

சமாளித்து சிறிது சிரித்த நான்....பின்னே...நானே அனன்யாவை பார்க்கப்போகும் சந்தோஷத்தில் மிதக்கிறேன்..... "இருடா வரேன்.... "....என பைலை தேட சென்றேன்.......

கோப்பினை யுவியிடம் கொடுத்துவிட்டு..... யுவியும் கிளம்ப, நானும் காரின் கதவை திறக்கும் சமயம்.......

ஒரு ஹாரன் ஒலி கேட்டது...
நானும் யுவியும் ஒரு சேர திரும்ப........ எங்கள் வீட்டின் வாசலில் , ஒரு கேப் வந்து நின்றது....

முழங்காலின் கீழ்வரை ஜீன்ஸ் பான்ட், கையில்லா டி -ஷர்ட்...., இடைவரை வெட்டப்பட்ட முடி, வெய்யிலிருந்து...விழிகளை பாதுகாக்க கூலிங் கிளாஸ், ஏற்கனவே கோவைப் பழமென சிவந்திருந்துருக்கும் பூவிதழுக்கு... மேலும் அழகு சேர்க்கும் வண்ணம் , நிறமற்ற லிப் கிளாஸ்.....