Kapitulli 1

910 43 20
                                    

-Sonte do te vijne ata ta kerkojne doren tende. Rregullohu mire, rregulloje dhe shtepine, ne rregull-I tha e ema Aides.

-Por mama..-dhe nisi te qante.

-Mjaft. Ska kundershtime. Ti do martohesh me ate djale dhe pike. Jane familje e pasur, do na ndihmosh dhe neve shume.-dhe ia shkuli floket duke e perplasur per krevati. E Aida e gjore sja beri fjalen dysh. E ema e saj ishte nje grua e rrepte, sdonte kundershtime. Fjala e saj ishte perfundimtare ne ate shtepi.

-Ti dhe ato endrrat e tua per tu bere mjeke harroji. Do besh ate qe te them une, kuptove?-dhe ia ngriti koken duke ia shkulur floket.

-Kuptove apo jo?-dhe ajo e shkreta pohoi me koke.

-Do rregullohesh, do pastrosh dhe shtepine qe mos te kene ndonje ankese ata. Kjo pune mbaroi ketu. Po bere ndonje gabim, ti e di se te vras me duart e mia.

Pas 18 vitesh vuajtje e malltretime, Aida gjeti forcen ti kundershtonte nenes se saj per here te pare.

-E une mama, une ste dhimsem aspak? Cfare nene je ti qe preferon me shume parate se vajzen tende?-dhe nje shuplake e forte goditi faqen e saj.

-Me godit, me bej cte duash. Por te verteten smund ta mohosh kurr. Ti nuk do askend perveq parave, as vajzat e tua. Por nje gje ta dish, une me ate djal nuk martohem dhe pik.

-Guxo e bej ndonje gje, po ste vrava mos me thenshin Sara.

-Me mire vdes sesa te martohem ne kete moshe. Me mire vdes sesa most i realizoj endrrat e mia. Kuptove mama?-dhe vrapoi per ne banjo dhe kyci deren shpejte.

-Per disa ore kthehem, pastroje shtepine mos ta perseris disa here. Beje gati dhe dreken, tani kthehet babi yt nga puna.-dhe doli duke perplasur deren. E aty Aida u ndje e cliruar dhe mori fryme thelle. U shtri rendshem ne krevat e lotet I binin curg. Iu kujtuan netet qe e kishte malltretuar e ema dhe I ati, padrejtsite qe ia kishin bere. Qendroi per ore te tera aty dhe vetem kur degjoi deren e hymjes kryesore, kuptoi se sa shume kishte qendruar ne shtrat. Fshiu lotet shpejte dhe zbriti poshte.

-Baba, si je? Je lodhur?-e pershendeti ftohte te atin e ai as qe e shikoi.

-Buka gati eshte? Po vdes urie.

-Tani do te pergadis dicka baba sepse..

-Si tani? Pse nuk e ke bere me heret?-dhe goditja tjeter erdhi. Nje tjeter shuplake ne faqen e saj. Nje tjeter plage ne zemer. Pse valle Zoti ju fale femije ketyre njerezve qe skane shpirt.

-Isha..isha duke mesuar. Me fal baba-dhe uli koken.

-Shpejt me jep dicka per te ngrene e leri llafet. Mesimet te kane ngel ty. Martohu se te iku koha, mesimet aty I ke.-dhe u shtri rendshem mbi krevatin e vjeter qe edhe pak donte te ndahej pergjysme. E shkreta vrapoi per ne kuzhine, pergaditi dicka shpejte e shpejte dhe ia dergoi ushqimin tea atit. pastaj vazhdoi me pastrimin e shtepise, e kesaj here nuk i kuIhtoi shume rendesi. Pas disa minutash ne dere u duk e ema e saj e cila sa e pa Aiden te ulur ne sallon, iu sul si nje bishe.

-Akoma sje bere gati ti moj? Vrapo shpejt, rregullohu. Pas disa oresh ata do vijne.-I bertiti duke e terhequr zvarre per krahu.

-Kush do vije grua?-e pyeti I shoqi.

-Aman o Jeton sa here te thash se sot do vijne ta kerkojne doren e Aides ajo familja e pasur nga qyteti I nenes sime?

-Nuk ditkam gje une, ose ste kam ndegjuar me vemendje.

-Lere fare me mire, por mbaro me ushqimin sepse me duhet ta pastroj vendin dhe te pergadis ndonje embelsire. Do zoti kjo budallaqja pranon te martohet me ate djalosh, per bese, do na nxjerre nga kriza.

-Ishalla grua ishalla.-dhe vazhdoi Jetoni me ushqimin.

********************

-Ela, moter me ndihmo. Si tja bej sonte?-po qante Aida ne preherin e te motres.

-Qetesohu moter, mos u merzit mire. Prit njehere, mbase ai djale do te pelqeje, ku I dihet fatit. Mos u ngut-e ngushelloi motra.

-Aman o Ela, e kam pare ne dasem veren e kaluar. E mban mend ate dasmen te gjyshja ku ai djali mendjemadh me vardisej si I cmendur?

-Mos me thuaj qe eshte ai-e pyeti motra kurioze.

-Pikerisht ai pra. Nje mendjemadh qe se ka shoqin. Pastaj, ti e di se une sdua te martohem ne kete moshe. Dua...dua te mbaroj shkollen njehere.-dhe lotet I binin curg.

-Nje gje nuk e kam kuptuar kurr Ela. Pse prinderit sme duan mua? Pse sme duan aspak ne krahasim me ty? Ty te perkedhelin nonstop, asnjehere ste kane goditur..ndersa...mua-dhe aty ndaloi, lotet nuk e lane te fliste.

-Mos I mendo ato gjera moter. Jo se une jam e perkedhelura por sepse jam me e vogel se ti, ndaj sillen ashtu.

-Nejse. Ika tani ne dhomen time. Shihemi pas pak zemer. Te falemnderit per biseden-perqafoi te motren dy vite me te vogel se ajo dhe shkoi ne dhomen e saj me 1000 mendime ne koke. Si ta refuzonte sonte ate djaloshin? Si tja bente neser me mesimet ne shkolle? Mijera pune kishte ne mendje.

AidaWhere stories live. Discover now