Aida

Kapitulli 18

-Shpirt, je mire? Asgje ske ngrene. Po me merakos-I peshperiti Erioni Aides ne vesh.

-Nuk kam gje shpirt, mos u merakos. Thjesht skam aspak uri.-e genjeu ajo edhe pse mendja I rrinte te Fatoni. Serish nuk e dha veten, u permbajt para Erionit. Po ti tregonte se ai kishte qene sot aty, erioni do e vriste.

-Mos u merzit te lutem, cdo gje do rregullohet, mire-dhe ia shtrengoi doren.

-Te dua shume Erion, kurr mos e harro kete gje. Ndodh cte ndodh, ti do jesh gjithmone I vetmi per mua.-dhe e perqafoi forte pa I interesuar se kush ishte aty. Nje mesazh I erdhi Erionit duke I treguar se Egloni kishte pesuar nje aksident te vogel ne pune. Kete gje ia fshehu nenes se tij por jo edhe Aides e cila kur e pa te brengosur, ia mori telefonin nga dora dhe lexoi cdo gje.

-Ky eshte kulmi.-mendoi me vete. E dinte shume mire se kush qendronte prapa ketyre problemeve. Ndaj vendosi te shkonte vet e te fliste me te.

-Erion, shpirt mua me duhet te dal pak. Do takohem me Elen. Ste pengon apo jo.-beri te padituren ajo qe ai mos te dyshonte.

-Jo shpirt, e pse tme pengoje ? dil lirisht, vetem bej kujdes mire.-dhe e perqafoi forte. shkoi te dhoma e saj, mori canten dhe doli me furi.

****************

-Edhe pse kundershtoi, jam I bindur mama se ajo do pranoje.-I tha Fatoni te emes.

-Bir, edhe nese nuk pranon mos u brengos. Cte duhet ty nje si ajo. Barkthare dreqi. Arriti ty te te refuzonte.-ia ktheu ajo tere tangerllek.

-O ma, e dua ate femer dhe pike. Do e bej timen, me force apo me deshire. Ajo me perket mua, askujt tjeter.-dhe vazhdoi te lozte ne telefon. Pas disa minutash dera trokiti dhe sherbetorja I lajmeroi se nje vajze kerkonte Fatonin.

-Thuaji te vije brenda-e urdheroi ai dhe buzeqeshi djallezisht.

-Eshte ajo o ma, e di. Sa shpejt paska menduar-dhe u ngrit ne kembe kur e pa ate te futej ne sallon.

-Mireserdhe shpirt, shpresoj te vish me kembe te mbare-e ngacmoi ai e si shperblim mori nje shuplake te forte.

-Manjak I dreqit. Si guxon ti besh tere ato gjera?-I bertiti ne fytyre por atij spo ia ndjente aspak per akuzat. Kenaqej qe ajo ishte aty.

-Shpirt se shpejti kjo do jete shtepia yte. E sheh sa e bukur eshte? Shetitu pak, ambientohu-e nderoi komplet temen ai.

-Mu hiq sysh, skam pune me kalamaj une.-dhe u largua.

-Zonje, permbajeni djalin tuaj perndryshe as une smbaj pergjegjsi per veprimet e mia-iu drejtua te emes se tij.

-Varfanjake e dreqit, si guxon ti ta refuzosh birin tim? Si guxon te flasesh ashtu per te?-dhe e goditi fort. Shuplake qe Aides I therri dhe ne shpirt.

-Me degjo mire moj barkthare. Po te ishte per mua, as ne oborrin e shtepise sdo te lija te futeshe, por ce do qe djali im te do. Se ke iden sa te urrej, me gjithe shpirt. Por sguxoj te bej gje shkaku I Fatonit. Lavire dreqit-dhe u mat ta godiste serish por Fatoni e ndali.

-Mama te lutem qetesohu. Permbahu pak te lutem, beje per mua-e luti ai.

-Bir, I njoh femrat si kjo une. E bejne rrolin e te veshtires kur ne fakt e vetmja gje qe duan jane leket e tua.-I tha ato fjale pa u ndjere aspak keq. Pa e ditur se dike po e lendonte.

-As qe me interesojne leket e juaja zonje, madje do ju jepja dyfishin po te kisha, vetem djalin tuaj mos ta takoj kurr-I bertiti ajo kete here.

-Moj varfanjake dreqit, ben mire ta pranosh djalin tim. Perndryshe gjithcka mund tju ndodh prinderve te tu dhe asaj Eles. Tju digjet shtepia, ta perjashtojne Elen nga shkolla, e shume e shume gjera te tjera.

Aty Aida kuptoi se nga e kishte trasheguar Fatoni ligesine, komplet si e ema. Kishte te bente me dy perbindesha, jo njerez. Ishte e kote te debatonte.

-Ate fejese nuk e pranoj dhe pik. Mbaroi muabeti ketu. Dhe ben mire ten a lini te qete, perndryshe edhe une di te jem e rrezikshme-kaq ju tha ajo dhe beri te ikte por Fatoni e ndali.

-Shiko ke kam ketu ne telefon, duke shkuar ne shtepi-dhe ne telefonin e tij u duk Ela, me disa qese ne duar duke u kthyer per ne shtepi.

-Mjafton nje telefonate e imja, vajza rrembehet dhe Buum, zhduket. Askush asgje sdi per te.-qeshi ai dhe u ul ne krevat.

-Lere vajzen te qete, mos gabo ti besh gje. Perndryshe..,

-Mjaft kercenove me fjale ne ajer, ti sje e afte te besh gje. Kush e di pse prinderit e tu ste duan aspak dhe vetem te keqtrajtojne. Nje zot e di cfare lavire je.—I tha e ema e tij dhe lotet mbuluan faqet e saj.

-Mamaja yte ka bere pergaditjet e fejeses. Neser te presim te shtepia yte. Vendos ti a do vish apo do rrish te shtepia e te dashurit tend. Ti e ke fatin e motres tende dhe te dashurve te tu ne dore. Po erdhe, fejesa realizohet. Perndryshe...ishalla ndergjegja te lejon te flesh e qete-I tha e ema e Fatonit e ai qeshi si manjak.

-Pikerisht ashtu mama, e ke qelluar. Aida ka dy mundesi. O te vije neser te shtepia e prinderve te saj ose...

-Vafshi ne djall te dy-bertiti ajo dhe mori canten dhe iku.

-Ne oren 18:00 te presim teshtepia e yte-I bertiti ai qe ajo ta degjonte.