Aida

Kapitulli 22

Heshtje. Asnje fjale spo dilte nga goja e Erionit. Thua se ia kishte ngrene macja gjuhen. Vetem kur e shkundi Vjollca disa here, u kthye ne realitet.

-Erion fol cfare ndodhi. Mos na merakos keshtu.-dhe te gjithe kthyen koken. Mlodhi forcat dhe u kthye ka ata, duhej..duhej ta zbulonte ate te vertete, ai sekret duhej te dilte ne shesh. Ishte koha.

-Dolen rezultatet e analizave te gjakut. Ajo..nuk eshte vajza e Jetonit dhe Sares por..

-Aman edhe ti cna the. Kete e degjuam sot ne shtepine e tyre. Nje Zot e di se vajza e kujt eshte.-nderhyri Lejla.

-Mbylleni zonje, mbylleni ate dreq goje se me keni ardh ne maje te hundes-I bertiti Erioni pa I interesuar se kush ishte.

-Mua mos me bertit se te bej copa copa degjove idiot. Fajet I ka im bir qe u dashurua te ajo, te bastarde e ndyre.

-Zonje per here te fundit po ju them, mbylleni gojen se do pendoheni.

-Skam cka pendohem dreqi e marte. Me ka ardh ne maje te hundes kjo puna e fejeses. Thua se eshte vajza e presidentit dhe te gjithe vrapojne pas saj. Kur ne fakt...as prinderit e saj nuk e deshen. E flaken tutje-hodhi gjithe mllefin aty. fatoni e kapi per krahu dhe e largoi anash ta qetesonte por ishte e kote, asaj si mbyllej goja. I kishte ardh ne maje te hundes kjo puna e fejeses. Njehere po njehere jo. Kush ishte ajo te luante me djalin e saj? Kur e pa Erionin te futej te dhoma e saj, shkoi pas tij.

-Princesha e fjetur u zgjua. Na nderove moj.-foli tere ironi. Erioni e morri per krahu dhe deshi ta nxirrte jashte, por Fatoni nuk e la.

-Hiqi duart nga nena ime. Mos guxo ta prekesh me me ato duar te felliqura.-I bertiti ai.

-Erion...ndal...lere te qete zonjen...lere te shprehet...le ta nxjerr gjithe urrejtjen qe e ka ndaj meje.-foli Aida paksa e lodhur.

-Skam cka flas une, fati I tha te gjitha per ty moj e mjere. As prinderit e tut e vertete ste deshen, te flaken tutje. E pret te te duam ne? asnjehere. Mjaft ia shkaterrove jeten birit tim, mjaft. Dil nga jeta jone.-bertiti me te madhe.

-Une..nuk u futa ne jeten tuaj...ishit ju dhe kercenimet e juaja...qe e sollet situaten ne kete gjendje.-ia ktheu ajo kete here me ironi.

-Cfare kercenimesh? Per cfare po flet?-pyeti Erioni I cili sja kishte haberin kesaj ngjarjeje.

*****************

-Bije, ku shkoi Erioni? Me duhet te flas dicka urgjentisht me te.-e pyeti vjollcen babai I saj.

-Shkoi ne dhomen e Aides ba, pasiqe ajo u zgjua dhe e kishte permendur emrin e tij. Me thuaj, ndodhi ndonje gje?-dhe te dyja vajzat po e shikonin te habitura burrin e brengosur.

-Bera...bera ca hulumtime bije..dhe e zbulova te verteten ne lidhje me familjen e Aides.

-Cfare hulumtimesh baba? Cfare gjete?-pyeti tere kureshtje ajo.

-Gjeta..familjen e saj te vertet. Dhe as qe te besohet se kush jane ata.

-Kush baba? Kush jane prinderit e vertet te Aides?-dhe syte I hapi nga habia.

*****************

-Asnjehere...asnjehere se kam kuptuar...urrejtjen tuaj ndaj meje zonje. Kur ne fakt asgje sju kam bere. –I tha Aida zonjes Lejla.

-Te kam urryer gjithmone. Qe nga momenti I pare kur te pash ne ate dasmen e mallkuar nga ku biri im u fiksua keq me ty. Nuk e di pse, por te urrej me shpirt. Po te mos ishte per djalin tim, ndryshe do veproja me ty. Te urrej...te urrej...sdi pse-foli percart Lejla. Mlodhi gjitha forcat dhe e mendoi si te duhur momentin per ta plase bomben. E verteta duhej te dilte ne shesh nje dite, keshtu mendoi Erioni.

-Mbase...sepse ju lidh gjaku zonje..per ate arsye e urreni kaq shume Aiden...VAJZEN TUAJ..-e theksoi fjalen e fundit shkronje per shkronje.

-Cfare the cfare the?-peshperiti ajo sepse I dukej se sdegjoi mire.

-Ate qe e degjuat zonje. Aida...eshte vajza juaj..ju jeni prinderit e saj.-kaq u desh te thoshte Erioni qe gruaja e shkrete ti hapte syte sikur te kishte pare nje fantazme.

-Genjeshter. Nuk eshte e vertet. Ti po genjen.-I bertiti ajo por toni I zerit paksa u zbut.

-Skam pse genjej, ja ku I keni rezultatet e analizave te gjakut. Aida eshte vajza juaj zonje. Vajza qe e braktiset para 18 viteve.-dhe ia gjuajti letren ne fytyre. Ajo e vertet, e beri gruan te shembej per toke dhe ti kujtohej ajo ndodhi qe kishte menduar se eshte harruar. Ajo ndodhi qe para disa viteve ia shkaterroi jeten. Mendime te turbullta po silleshin ne koken e saj, spo e linin te qete. Arriti te mbahej ne krahun e Fatonit por jo edhe per shume gjate. U alivanos ne mes te asaj dhome, me syte drejt vajzes se saj Aides.

-Bije.-kaq arriti te thoshte dhe I mbylli syte qe I rendonin sa malet.