Aida

Kapitulli 24

Ditet kaluan njera pas tjetres, duke I ndihmuar Aides ti harronte sadopak ndodhite e fundit, perfshire ketu edhe ditelindjen e Erionit. Kishin kaluar dy dite dhe vetem atehere ajo e kishte kuptuar se sa shume kishte gabuar. Telefonoi vjollcen dhe I tregoi cdo gje, e ajo ia plasi te qeshures.

-He moj se ska gje, ai te kupton mjaft mire. –po e ngushellonte ajo.

-Moj zhabe, te pakten tma rikujtojte ti. Per cka jane shoqet moj-beri interesanten ajo edhe pse vjollca e njihte mjaft mire.

-Le nam moj, si harrohet ditelindja e te dashurit? Po te isha ne vendin e tij tani do te ndaja.-qeeshte me te madhe ajo e Aides I vinte inat.

-Do te vras per zotin, mos eja ketu se mjera ti pastaj.

-Vrite te dashurin tend jo mua., ama ate vrite me dashuri, shlyeje gabimin qe e ke bere.-dhe faqet e Aides u skuqen nga turpi. U turperua edhe me shume kur ne sallon u fut Erioni vetem me nje peshqir rreth belit, I sapo dalur nga dushi.

-Aida je aty? ku humbe o budallaqe?-I foli vjollca nga ana tjeter e tel.

-Vjollc...flasim me vone xhan. Te puth-dhe e mbylli telefonin. Ktheu koken nga ana tjeter duke ia bere me gisht atij te largohej.

-cke moj? Ne shtepine time jam dhe rri si te dua-dhe qeshi fshehurazi kur e pa ate me faqet e kuqe si molla.

-Aman shpirt, ik shko vishu. –dhe I fliste me shpinen e kthyer.

-Une mire jam keshtu. Ti po deshe shko ne dhomen tende. Apo ke frike se smund tme rezistosh?-dhe iu afrua afer.

-Erion...shpirt...shko ne dhomen tende..turp po te na sheh mamaja yte keshtu-dhe u spostua anash kur ai po e puthte butesisht ne qafe.

-Mos u merakos per te. Ka dal te beje pazar-dhe vazhdonte me puthjet gje qe po e eksitonte Aiden, posaqerisht puthjet pas veshit. Ishin hata fare.

-Ik tani..vishu dhe dalim.-dhe e shtyu tutje por kot, ai kembengulte me shume. sa deshi ti afrohej e ta puthte plot afsh, dera trokiti fort duke I trembur keshtu te dy.

-Kush te jete valle? Ceshte kjo e trokitur keshtu?-u habit Erioni dhe shkoi ta hapte deren.

****************

-Faton bir, mjaft e shkaterrove veten me kete dreq alkool. Cdo nate vjen I dehur ne shtepi. A spo e sheh se si po e shkaterron jeten tende?-I tha I ati kur e pa ate duke fjetur ne sallon.

-Me ler te qete o ba. Te lutem largohu-dhe ktheu koken nga ana tjeter.

-Mjaft tani, zgjohu shpejt dhe beje nje dush. Pastaj do vish me mua ne pune, ke kohe qe ske ardhur.-dhe ia hoqi batanijen.

-Nuk vij askund, me lini te qete ju lutem. Largohuni nga jeta ime. Largohuni sepse me shkaterruat te terin. Largohuni-bertiti kesaj radhe dhe u ngrit shkoi ne dhomen e tij. Ideja se do fejohej me motren e tij e mundonte se tepermi.

**********************

-Vellaaaa.. ti ketu? Pa me lajmeruar?-I tha Erioni Eglonit dhe iu hodh ne qafe.

-Surpriz vella. Vetem vjollca dhe nena e dinin.-ia ktheu ai duke ia shpupuritur floket e lagura. Por u habit me shume kur ne sallon e takoi Aiden.

-Nuse. Erion-dhe I shikoi te dyte duke qeshur. Aida u be flake e kuqe ndersa Erioni e permbajti veten mos te qeshte nga gjendja e saj.

-Me falni se mbase ju nderpreva ne ndonje gje, por doja tju surprizoja.-dhe shkoi per ta pershendetur Aiden e cila ze spo nxirrte.

-Mire se erdhe Eglon.-kaq arriti te thoshte e shkreta sepse syte zbirues te Erionit po e perpinin te terin.

-Shko vishu macor, mami dhe Vjollca do jene duke ardhur. –dhe u ul ne sallon tere rehati. Pasi ngelen vetem me Aiden, nxorri nje qese te vogel nga xhaketa e vet dhe ia la asaj ne dore.

-Cfare eshte kjo?-pyeti ajo e habitur.

-Dhurata yte per ditelindjen e tij. Vjollca me tregoi cdo gje. Pa merak se nuk I them asgje ketij macorri qe e kam vella-qeshi dhe ia leshoi dhuraten ne dore.

-Por Eglon..une smund ta mar kete..eshte shume e shtrenjte dhe..

-Aman o Aid. Per cka jane miqt? Pastaj, kunatit sben tja kthesh fjalen. Rregullat shqiptare apo jo-dhe qeshen te dy. Mezi arriti ta fshihte dhuraten kur e pa Erionin duke ardhur.

-Cne kaq te lumtur te dy? Ma thoni dhe mua.-I pyeti ai kurioz.

-Asgje vella asgje. Thjesht po e pyesja nusen se cte mire pa te ti qe u dashurua. E mjera kjo-dhe shkoi ne kuzhine te mbushte nje gote me uje. Pas disa minutash ne shtepi u futen vjollca dhe zonja drita me duart perplot me qese. Erioni dhe Aida vrapuan ti ndihmonin.

-Vazhdoni ju me punet, une do e shoh deren-tha tere qetesi Egloni dhe shkoi te shikonte kush ishte.

-Urdheroni zonje.-e pyeti gruan e panjohur.

-Doja..doja te flas me Aiden. A eshte ketu?-pyeti Lejla me ndrojtje.

-Po, kush po e kerkon?-dhe bertiti disa here emrin e Aides.

-Jam Lejla. Nena e saj-dhe Egloni u shtang. Nuk ishte ne rrjedha aspak me ngjarjen, e dinte se Sara eshte nena e Aides. E tani doli komplet tjeter gje.