Kapitulli i fundit

617 44 12
                                    

-Kete gje nuk e prisja te betohem.-I tha ai akoma I befasuar nga ajo qe ndodhi.

-As une te betohem. As ne endrra sdo e kisha paramenduar se kjo gje do na ndodhte naten e fejeses sone-qeshi ajo dhe e perqafoi.

-Cfare u be bir? Pse u kthyet aq shpejt?-e pyeti zonja Drita e merakosur.

-Hahaha mama, me mire mos te te tregoj fare. Edhe do qeshesh edhe do qash-I tha ai dhe shkoi ta perqafonte te emen.

-Fol bir, mos me ler si neper gjemba-kerkoi me ngulm qe ta dinte.

-Sapo ishim duke festuar mama, nje krisme arme u degjua.-I tha ai dhe vazhdonte te qeshte me ndodhine e meparshme.

-Mos o Zot, a jeni mire ju? Kush e beri? Pse e beri?-miljona pytje ia beri nena e tij.

-Asgje o ma, plackitje ne afersi te restorantit. Ne ato momente ne restorant paska hyre nje njeri I pasur dhe dikush paska tentuar ta plackiste-dhe pauzoi pak se foluri pasiqe e qeshura spo e linte te fliste.

-Edhe? Cka ka ketu per te qeshur?-pyeti ajo e habitur.

-Aman o ma sa e paduruar je. Te gjithe ishim duke ikur kur u degjuan krismat. Duke dalur nga ana tjeter e restorantit kamarieri na zuri dhe mendoi se jemi duke ikur qe mos te paguajme. Madje na quajti vjedhesa.

-Por ama..

-E di e di se te gjitha I kishte paguar Egloni kur ishit larguar, menaxheri I restorantit na tregoi dhe na kerkoi falje per gabimin e kamarierit. Aman o ma, veq ten a shihje duke ikur. Vertet dukeshim si hajduq.

-Tani po iki te shtrihem mama, naten e mire-e perqafoi fort te emen dhe shkoi ne dhomen e tij.

-Naten e mire zonje-I tha Aida e ajo ia ledhatoi koken.

-Bija ime e bukur. Naten e mire dhe ty.-dhe u perqafuan.

***********************

Mengjesi erdhi shpejte duke I gjetur dy te dashuruarit krah njeri tjetrit.

-Shpirt, zgjohu. Vajti vone.-ishte ai qe u zgjua me heret kete mengjes.

-Mirmengjes dhe ty shpirt.-dhe I hodhi syte kah ora ne mur.

-Ore, e shikon sa eshte ora? Pse me genjen se vajti vone? Akoma 6 I mengjesit qenka-I bertiti ajo pergjumesh.

-Shpirt zgjohu, dua te te pyes dicka-dhe e ktheu ka vetja.

-Erion po me tremb. Cfare ndodhi qe ne kete ore?-dhe u ul ne krevat me syte gjysme te mbyllur.

-Harrove..mbrem te ma japesh dhuraten. Te kujtohet? Ne ato momente ndodhi krisma e armeve dhe..-nje jastek goditi lehte fytyren e tij.

-Do te te vras. Per kete me zgjove? Smund te prisje edhe pak?-u shtri te flinte teper e lodhur.

-Ne rregull. Ne rregull, do pres-u pergjigj I zhgenjyer. Ajo filloi te gerhiste e ate spo e merrte gjumi asesi.

******************

-Mirmengjesi zonje. Shpresoj mos tju shqetesoj por erdha ta shoh bijen time-I tha Lejla zonjes Drita.

-Cfare shqetesimi zonje, ju lutem. Urdheroni hyni.-dhe e ftoi brenda me embelsi.

-Deshironi ndonje gje? Kafe, caj? Lejles iu dhims gruaja e gjore ndaj mohoi me koke.

-Deshiroj vetem ta shoh bijen time. Mbase...mbase per here te fundit.-dhe uli e merzitur koken.

-Per te fundit here? Pse? Nese mund ta dije.

-Sepse...por u ndal kur e pa Aiden te mbeshtur ne mur.

-Do ikni ndokund zonje? Serish do shkoni? Serish do me braktisni?-dhe ktheu koken anash qe ajo mos ta shihte te merzitur.

-Spo te le bije, po shkoj per arsye shendetesore. Por, shpresoj te kthehem serish. Shendosh e gjalle, vetem per ty-dhe e ftoi te ulej afer saj.

-Ku do shkoni? Perse? Perse sme keni treguar gje?-kerkoi ajo te dinte gjithcka.

-Do shkoj jashte shtetit per tu sheruar bije. Kam probleme me zemren. Do operohem. Lutem cdo dite e cdo nate qe te kthehem shendosh e mire vetem per ty. Pjesen tjeter te jetes ta kaloj prane teje.

-Me premton..me premton se do sherohesh MAMA?-dhe iu hodh ne perqafim. E zemra e zonjes Lejla kete here po rrihte me shume, me shpejt. Por nga gezimi, nga emocionet e asaj fjale.

-Me thuaj..me thuaj edhe njehere Mama. Me quaj...edhe njehere ashtu.-kerkoi me sy lutes ta degjonte ate fjale.

-Mama..do te pres. E di se do ja dalesh, je nje grua e forte qe I ke bere balle shume stuhive por gjithmone qendrove e forte. kthehu serish mama, kam nevoj per ty-dhe nene e bije, pas 19 vitesh u perqafuan serish. Ndjenjat e atij casti skishte fjale qe mund ti pershkruanin. Nene e bije po qanin te lumtura. Pasi u pershendeten, ajo shkoi ne dhome ti tregonte cdo gje Erionit.

-Erion shpirt...

-Kjo ishte dhurata yte mbrem Aid? Ma thuaj, cfare domethene kjo?-dhe e la letren mbi krevat.

-Jam...jam shtatzene shpirt...do behesh baba.-dhe Erionin nga emocinet kembet iu dridhen. Pasi pushoi ca minuta I ulur ne shtrat, vrapoi per ta perqafuar nenen e femijes se tij.

-Me ke bere..mashkullin me te lumtur ne bote. Per here te pare, po qaj nga gezimi-dhe I fshiu lotet me mengen e blluzes.

-Budalla I bukur. Te dua.-dhe e puthi lehte ne buze.

***************

Pas disa javesh ata kishin caktuar daten e marteses. Zonja Lejla ishte sheruar por akoma nuk ishte kthyer.

-Sot eshte dita me e lumtur ne jeten tone. Te te shoh ty me fustan nuserie ka qene endrra ime qe diten qe te kam njohur-I peshperiti lehte ne vesh.

-Kam shume emocione per neser, si do shkoje cdo gje? A do mund te behemi gati per nje dite?-dhe filloi te bente ecjake ne dhome. Mezi arriti Erioni ta qetesonte.

Diten e marteses se tyre, ajo ishte bere si nje perendeshe. Velloja e bardhe ia shtonte bukurine.

-Vjollc eja me ndihmo me zingjirin...-dhe pasi mbertheu zingjirin u kthye ta shihte personin me te embel ne bote, nenen e saj. U perqafuan me mall.

-Bije..je bere me e bukur sesa kam menduar-dhe ia dha dhuraten.

-Mama..erdhe-dhe e puthi ne faqe.

-Po per mua ska puthje?-nderhyri babai I saj dhe ajo I hapi krahet ta perqafonte.

-Baba. Babai me I bukur ne bote.-dhe vazhdonte te rrinte ne gjoksin e tij.

-Mos e quaj ashtu bije se do I rritet mendja ne kete moshe-I tha Lejla dhe te tre ia plasen te qeshures.

-Sa te mire jeni, por jo pa mua e.-nderhyri Fatoni I cili kishte pare gjithe skenen nga dera e dhomes.

-Vella..eja, me ne fund jemi bashke.-dhe u perqafuan me mall.

-Te deshiroj jete te lumtur moter. Dhe po te beri ndonje gje ai, nje lot po e derdhe ma thuaj mua. Sje vetem e –dhe qeshen me te.

Dasma u realizua ne menyre perrallore, secili I veshur me bukur se tjetri. Cifti si cift, u menjanuan anash dhe realizuan planin e tyre. Pasi e hodhen buqeten e cila ra ne duart e Vjollces, ia mbathen te dy ne muajin e mjaltit.

-Falemnderit qe me bere femren me te lumtur ne bote Erion. Fale teje harrova vuajtjet e dhimbjet, perjetova dashurine e vertet.

-Falemnderit ty qe me bere te kuptoj se dashurite e medha lindin nga takimet e rastesishme. Falemnderit qe egziston dhe qe je pjese e jetes sime shpirt.-dhe u puthen gjate, thua se ishte puthja tyre e pare.

-Me fal se mbase erdha pak vone ne jeten tende shpirt. Me fal qe u vonova-I tha ai.

-Me fal ti mua qe te lash te prisje.-I tha AIDA.




FUND

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 15, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

AidaWhere stories live. Discover now