Smile But Cry [ Own Creation,BL Chinese Characters &Mpreg ]Zawgyiunicode

21(part1)

မင္ထန္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးစိတ္႐ွင္း႐ွင္းျပန္ထားကာ အခန္းထဲဝင္လာလိုက္သည္။ကုတင္ႏွစ္လံုးကို အခန္း၏တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ခြဲကပ္ထားသည္။အတြင္းဘက္ကုတင္ေပၚ၌အိပ္စက္လဲေလ်ာင္းေနေသာ မိန္ေဟာ့သည္မင္ထန္ေစာင္ျခံဳေပးခဲ့သည့္အတိုင္း ပံုမပ်က္ပဲၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေနေလသည္။အအိပ္ေဆာ့ေလ့မ႐ွိပဲ ပက္လက္လွန္ကာအိပ္တတ္ေသာ မိန္ေဟာ့သည္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာႏွလံုးသားပိုင္႐ွင္ပီပီ အိပ္ေနပံုကလည္း အလြန္ေအးခ်မ္းလွသည္။

မင္ထန္သည္ မိန္ေဟာ့ရင္ဘက္မဖံုးေသာေနရာသို႔ ေစာင္ျပန္တင္ေပးလိုက္ၿပီး သူ၏ဆရာဝန္ကဒ္ႏွင့္ကုတ္အား ခြၽတ္ကာ အိမ္ျပန္မည့္အိတ္ထဲထည့္လိုက္သည္။အိမ္ျပန္မည္ဆိုမွ သူသည္ေန႔ဘယ္အိမ္ျပန္ရမည္ကို ေတြးမိသြားသည္။

ေခြၽးစေလးမ်ားကပ္ေနေသာ မ်က္ႏွာျဖဴေဖ်ာေဖ်ာအား အိတ္ကိုလြယ္ရင္းလည္ျပန္ၾကည့္မိေသာခဏဝယ္ သူသက္ျပင္းခ်မိျပန္သည္။ေတာ္ရံုမဖ်ားတတ္ေသာ ဘဝသမားမိန္ေဟာ့သည္ မင္ထန္နားေနၿပီးခ်ိန္မွစတင္ကာ ေဆးထိုးအပ္ႏွင့္မလြတ္သလို ျဖစ္လာေနသည္ကို မင္ထန္သိသည္။

အိတ္ကိုအသာျပန္ပိုက္ရင္း ကုတင္ေဘးထိုင္လ်က္သား မိန္ေဟာ့နဖူးအား သပ္တင္ေပးေနမိေသာ မင္ထန္သည္ စစေတြ႔တုန္းကအေျခအေနကိုျပန္ေရာက္႐ွိသြားသလိုပင္။

နဖူးေၾကာေလးမ်ားတြန္႔သြားကာ မ်က္ေတာင္႐ွည္႐ွည္တို႔ ပြင့္လာခ်ိန္တြင္ မင္ထန္အသာျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။

မိန္ေဟာ့မင္ထန္ဝင္လာစဥ္တည္းက သိေနေသာ္လည္း အဖ်ား႐ွိန္ႏွင့္ေတာ္ရံုမ်က္စိမပြင့္ႏိုင္ပဲ မင္ထန္ဟုတ္မဟုတ္သိလို၍ ၾကည့္လိုက္မိျခင္းပင္။

မိန္ေဟာ့ ၏ အပဴရႇိန္ေျကာင့္ ေျခာက္ကပ္ေနေသာေလသံတိုးဖ်ဖ်သည္ မင္ထန္ၾကားရံုေလာက္သာ႐ွိသည္။
မိန္ေဟာ့:စီနီယာ?
မင္ထန္:ႏိုးေနတာလား။အိမ္က်မွဆက္အိပ္။အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္။

မိန္ေဟာ့၏နဖူးအား ပြတ္သပ္ေနခဲ့ေသာ  လက္ေခ်ာင္း႐ွည္တို႔၏ပိုင္႐ွင္သည္  ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာထားမွာမေျပာင္းမလဲ အရင္တိုင္း႐ွိေနသည္။အၾကည့္ခ်င္းလည္း ထံုးစံအတိုင္းမဆံုေပ။