Jailo University (BTS Fan Fiction) [REVISING]

EPILOGUE

APHRODITE's POV

'Everything happens for a reason' Sabi nga ng iba. Naniniwala ako sa kasabihang iyan. Dati ayaw na ayaw ko talaga sa Jailo University. Marinig ko nga lang yung pangalan ng school na yun ay mapapangiwi na ako.

Pero lahat ng yan ay nagiba simula nung nakilala ko sila... Hindi naman pala lahat ng estudyante sa Jailo University ay masasama. Actually, wala nga silang pake sa mga pinaga-gagawa ko eh, pero naiinis talaga ako dun sa tatlong anak ni Dugong tsaka dun sa limang mga manyak. Puque sila inaway nila ako tsaka si Jin. Huhu. Ang gwapo gwapo ni Jin tapos sinapak niyo lang? Yan, lalo tuloy siyang naging H.O.T

Haha. Tama na nga baka mamaya masapak pa ako ni V dahil sa mga pinagsasabi ko. Buti na lang at hindi niya kayang bumasa ng mga naiisip ano? Dahil kung hindi nako.

"Aph" Naramdaman kong may yumakap sakin mula sa likuran ko. "Tignan mo kung paano nila tayo iyakan oh. Mukha silang mga tanga" Sabi ni V habang nakayakap sakin at nakaturo sa ibaba namin. Napatingin naman ako dito.

Ghad, oo nga! Grabe yung mga mukha nila huhu. Mga itsura ng mga to. Pero pinaka-solid talaga yung kay Gab, grabe tulo ng uhog niya huhu. Ayako na T_T

Wag na nilag dalawin yung puntod namin ni V kung ganyan din lang naman ang ipapakita nila, grabe kami yung nahihiya eh. May ibang tao pa naman sa sementeryo at yung iba tumatawa na. Kung alam lang nilang nakikita namin sila mula dito sa itaas T_T

PAUL's POV

"Gab naman eh! Tama na nga. Punasan mo na yang uhog mo. Yuck, para kang kabayong sinisipon. Aish" Pagpapatahan ko kay Gab. Nandito kasi kami sa puntod nila Aph kasama yung iba pa naming kaibigan at etong si Gab eh parang batang humahagulgol. Pinunasan niya yung sipon niya tapos pinahid sakin.

"ANAK KA NG KABAYO" Uwaaaah! Ang lapot, eeeeew! Ayoko na! Ilayo niyo sakin yung uhuging Gabriel na yan, tangina. Yung skin ko, sensitive yan wag niyo pahiran ng kung ano-ano T_T

"JUSTIIIIIIN! HUHU. WAG MO KAMING IWAN! HOY GUMISING KA DIYAN! MAY PROJECT PA TAYO, LAST DAY OF SUMISSION BUKAS HOY! APHRODITE! HUHU" Sigaw ni Gab doon. Jusko dinaig pa ang mga magulang na namatayan.

"Gabriel. Maghunos dili ka nga maupo muna tayo sandali" Sabi ko habang pilit na hinihila si Gab papaupo sa may damuhan. Nakakahiya naman kasi sa mga taong nandito sa sementeryo. Kahit na sabihin nating iilan lang sila, baka isipin nilang nagtakas ako ng kabayong nababaliw mula sa mental. Ayaw ko ng ganun T_T