You Never Walk Alone |°Suga×Umji°|

× Seni sevmiyorum artık... ×

'°'

Eve gitmek istiyordum. Kendimi yatağa atıp zor durumlarda kullandığım uyku hapımdan alıp hiçbir şey düşünmeden soluksuz uyumak.. Mingyu abinin yanından ayrılıp eve erken gitmek için izin aldım. Sanırım kafamı toparladığımda beni işten kovmasına izin verebilirdim. Beceriksiz bir çalışana sahip olmamalıydı. Hızlıca giyinip kendimi kafeden dışarı attım. Yüzüme vuran serin hava iyi hissettirmişti. Hava az buçuk kararmaya başlamıştı. Bitkin bedenimin bana izin verdiği serilikle eve yürümeye başladım. Ablalarım eminim beni mutlu bir şekilde bekliyor olmalıydılar.. Her seferinde karşılarında mızmızlanan bir çocuk görmek acaba onları nasıl hissetiriyordu. Aklımda ki düşüncelere dalmışken yanımda duran araba ile dikkatim dağılmıştı. Arabanın durduğu yere bakmadan ilerlelemeye devam ettim. Arkamdan gelen korna sesi ile arabaya döndüm. Yoongi'nin arabasıydı. Ve camı açmış bana gel işareti yapıyordu. Emin olmak için sağıma soluma bakıp tekrar ona döndüm. Sıkı bir göz devirmişti. Beni çağırdığına emin olup arabaya doğru ilerledim. Açık olan camdan ona baktım. "Beni mi çağırıyordun?" Kafasını kaldırıp derince bir nefes aldı. "Etrafına bakındığında senden başka kimse gördün mü?" Kafamı manasızca salladım. "İyi, hadi bin şu arabaya," ne beni arabasına mı davet ediyordu? Ne alaka.. "Öylece dikileceğine bin şu arabaya, birşey yapmayacağım sana, sadece eve bırakacağım. Korkmana gerek yok" gözlerimi devirip 'ciddi misin sen ya' demek istiyordum ama bugün ki yaşananlardan sonra ona üstünlük taslamak gibi bir harekette bulunamazdım. Arabanın kapısını açıp oturdum. İçerisi sıcacıktı. Benim bindiğime emin olduktan sonra arabasını çalıştırmıştı. Şuan resmen süt dökmüş kedi misali koltuğa gömülmüştüm. Utancımdan kıpkırmızı olduğuma emindim. Onun olduğu kısma hiç bakamamıştım. Tek kelime etmeden beni evime bırakmasını istiyordum. "Neden orada çalışıyorsun?" Hay çomağzıma..
Ne diyecektim 'senin yüzünden depresyondayım bu yüzden kafa dağıtmak için çalışıyorum' mu? Ah hiçte bile.. "Kafa dağıtmak için.." kafasını bana doğru çevirmişti. "Kafan çok mu dolu?" Evet senle dolu. "Halbuki sadece benle dolu olduğunu düşünüyordum." Yuh! Kafamı hışımla ona doğru döndürdüğümde yüzüne yerleştirdiği gülümsemeye karışlık boşta olan yanağına bir adet okallı tokat atma isteği dolmuştu içime. Az önce utançtan koltuğa hapsolan bedenim tezat bir şekilde ona doğru dönmüştü. "Ya sen kendini ne sanıyorsun ya?" Alaylı bir şekilde düşünür gibi yapmıştı, "hmm, şöyle bir düşününce senin bana olan saf aşkından dolayı platonik aşığın olabilir miyim mesela?" gülmeye başlamıştı. Ona olan aşkımı niye sürekli dalgaya alıyordu. "Sana söyledim artık seni sevmiyorum ben," ağzından tıslar şekilde bir mırıldanma çıkmıştı. "Ben bu konuda anlaştığımızı düşünüyordum Kim Yewon, istersen bunu sana tekrar ispatlayabilirim" gözlerim fal taşı gibi büyümüştü. "Seni sevmiyorum artık çünkü ben..." atağa geç Umji! "...başkasından hoşlanıyorum" Napıyorum ben?! Söylediğime karşılık kaşları çatılmıştı. "Hadi ya, kimmiş o başkası??" Sorar gözlerle bana bakındı. "Mingyu Oppa!" Arabanın ani freni ile öne doğru düşmüştüm. Ne yapıyordu? Gözleri hızla gözlerime odaklanmıştı. "Ciddi değilsin değil mi?" gözlerinde anlamdıramadığım bakışlar ile bana bakıyordu. "Hiç olmadığım kadar ciddiyim! Hatta onu sevdiğim için kafesinde çalışmaya başladım.. evet sırf bu yüzden." böyle bir oyunun içine Mingyu abiyi sürüklemem ne kadar doğruydu bilmiyorum ama Min Yoongi'yi alt etmem için fena fikir sayılmazdı. Kaşları çatık bir şekilde arabayı tekrar çalıştırdı. Ortamın sessizliği gerilmeme neden oluyordu. Birşeyler söylemesini istemiştim ama o sadece yola odaklanmış vaziyette arabasını sürüyordu. Zaten ne bekliyordum ki..
Arabanın içinde oluşan sessizlik evin önüne gelene kadar sürmüştü. Onun sessiz kalması nedense içimi ürpetmişti, ve sıcacık arabanın içinde üşümeye başlamıştım. Evin önüne geldiğimizde arabayı bahçenin önünde durdurdu. Ona bugün için teşekkür etmem gerekiyordu ama biraz önce yaşananların üstüne ağzım mimlenmişti sanki. "Şey.. ben bugün kafede olanlar için teşekkür ederim.. ve beni eve bıraktığın içinde." yüzünü gram bana döndürmemişti, elleri direksiyonda yolu izliyordu. ''O kafede çalışma." sesinde ki duygu yoksunluğu içimi ürpetmeye devam ediyordu. Yüzü hala bana dönük değildi. Bense onu izliyordum. Yüzünde ki mimikler gram oynamamıştı. "Çalışmamam için bir neden yok." gözlerini kapatıp seslice nefes verdi. "Bugünkü olanlar akıllanma yetmedi heralde! Orada olmasaydım o adam tarafından.. ah kime ne anlatıyorum ki." sıkıntıyla oflayıp burun kemerini sıktı. "O adamın bana vurması umrumda değildi. Benim hatamdı ve o adam haklıydı..." yüzünü bir anda bana döndürmüştü. "...eğer sen orada olmasaydın bu durumu daha kolay atlatabilirdim." bir dakika ne demiştim ben?! vereceği tepkiyi anlamak için bana dönük yüzünü dikkatlice incelemeye başladım. Sadece gözlerimiz birbirine odaklanmıştı. Bir kaç dakika öylece kalakaldık ve Yoongi yine sesli bir nefes verip önüne döndü. "Sana yeni platoniğin ile başarılar, umarım benden alamadığını ondan alırsın." söylediği son cümle o kadar canımı acıtmıştı ki, bugün yüzünden bittiğini düşündüğüm gözyaşlarım göz pınarlarıma doluşmaya başlamıştı. Akmasın diye uğraştığım gözyaşlarıma birde titreyen çenem eşlik ediyordu. Bu kadar kırıcı olmak zorunda mıydı? "B-ben.." cümlemi tamamlayamadan sözümü kesmişti. "İn arabadan." hayır bu kadar küstah ve acımasız olamazdı. Ne diye böyle davranıyordu? Elleri direksiyonu sıkmaya başlamıştı. Gözlerini yola çevirip bir kaç saniye kapadı. Neden böyle tepkiler veriyordu? Biraz daha araba da kalırsam anlık gelen ağlama krizim ile kendimi kontrol edemeyecektim. Sertçe yutkundum, gerçekten acı vericiydi. Yavaşça kapıyı açıp serin rüzgarı tenimde hissettim. Hiçbir hareketimi ben yönetmiyordum. Yavaş hareketlerim ile arabadan inip kapıyı aynı yavaşlıkta kapadım. Birkaç adım gerileyip beni burada bırakışını izledim. Benim yavaş hareketlerime karşılık o hızlıydı. Arabasını bir hışım çalıştırarak uzaklaştı. Evet, şimdi becermişti işte..

Yanımda hiç var olmayan benliğini benden daha da uzaklaştırmıştı.

---

Sonunu bağlayamıycam diye çok korktum ve yine kısa bi bölüm oldu affedin hdnxsndhdhjd Umarım beğenirsiniz yorum yapıp votelemeyi unutmayın lütfen sizji şebiyoyum ♡